ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ - ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ.

Διάβασα σε ένα άρθρο, ότι ο σωστότερος τρόπος διατροφής, όχι δίαιτας, είναι πρώτα να ενημερώνεσαι και μετά να ρωτάς τους ειδικούς.

Πάει, έχουμε χάσει τελείως τα μυαλά μας. Αυτό που συμβαίνει είναι απίστευτο!
Στο τέλος θα θέλουμε να πάμε για την ανάγκη μας, και θα ζητάμε την άδεια ρωτώντας τους ειδικούς.

Όταν μας έρχεται η ΕΝΣΤΙΚΤΗ ανάγκη να αποβάλουμε τα υγρά ή τις τροφές που χώνεψε ο οργανισμός μας, ζητάμε την άδεια των ειδικών;
Αν όχι, τότε γιατί θα πρέπει να ζητάμε την άδεια για αυτό που από ΕΝΣΤΙΚΤΟ μας ήρθε η όρεξη να φάμε;

Έχεις παρατηρήσει τα ζώα πως κουρνιάζουν όταν είναι άρρωστα, σε μια γωνιά χωρίς να τρέφονται μέχρι να γίνουν καλά; Ή όταν έχουν μια πληγή πως την καθαρίζουν γλείφοντας την συνεχώς, δημιουργώντας αντισηψία με το σάλιο τους; Ποιον ειδικό ή γιατρό ρώτησαν και το έμαθαν αυτό;

Έχεις παρατηρήσει τα σαρκοφάγα ζώα πώς παίρνουν τις βιταμίνες που τους λείπουν τρώγοντας γρασίδι, ή τα φυτοφάγα ζώα πώς τρώνε χώμα πλούσιο σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία; Ποιος ειδικός τους τα έμαθε αυτά;

Έχεις παρατηρήσει τα ζώα που ζούνε κοντά σε θάλασσα, που πηγαίνουν και γλύφουν το αλάτι πάνω από τις πέτρες; Ποιον ειδικό ρώτησαν και το έμαθαν αυτό; Κλπ κλπ. Ο μόνος ειδικός που τους τα δίδαξε όλα αυτά, είναι το ΕΝΣΤΙΚΤΟ.

Αν τα ζώα έχουν αυτό το έμφυτο ένστικτο μέσα στον οργανισμό τους για να τρέφονται ή να γιατρεύονται, σκέψου άνθρωπε πόσο περισσότερο το έχεις εσύ μέσα σου.

Όταν επεμβαίνουμε στην ένστικτη σοφία του οργανισμού μας, τότε αποδιοργανώνουμε και καταστρέφουμε αυτήν την λειτουργία.

Το ενδεδειγμένο θα ήταν, το σοφό ένστικτο κέντρο του οργανισμού μας να μας διδάσκει, και όχι εμείς να πάμε να το διδάξουμε.


Μήπως μπορούμε εμείς να διδάξουμε τον ένστικτο οργανισμό μας όταν ζεσταίνεται το σώμα, πώς να δημιουργεί τον ιδρώτα για να το ψύχει, πως όταν κρυώνει το σώμα να δημιουργεί το τρέμουλο για να το ζεστάνει, ή το πώς να σηκώνει τις τρίχες του σώματος, για να παγιδέψει την ζέστη προστατεύοντάς μας από το κρύο;

Μπορούμε να διδάξουμε στο ένστικτο πως θα λειτουργήσει την καρδιά ή πώς να γεμίσει με γάλα τα στήθη μιας μητέρας που μόλις γέννησε;

Ακόμα μπορούμε να το διδάξουμε το πώς θα κάνει την πέψη, την χώνεψη και πως να καθαρίζει το αίμα αποβάλλοντας τις τοξίνες από το αίμα μας;

Ή μήπως μπορούμε να το διδάξουμε το πώς θα γιατρεύει τις πληγές από τα κοψίματα και χτυπήματα στο σώμα μας; Κλπ κλπ.

Είναι δεκάδες ίσως και εκατοντάδες οι λειτουργίες που γίνονται στο σώμα μας από το ένστικτο κέντρο, χωρίς εμείς να κάνουμε το παραμικρό. 

Έτσι αν εμείς δεν μπορούμε να του διδάξουμε όλα αυτά, τότε επίσης δεν μπορούμε να του διδάξουμε για τις τροφές που έχει ανάγκη να τρώει.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρατηρούμε, να νιώθουμε την τροφή που θέλει και να του την προσφέρουμε.

Το ένστικτο κέντρο του οργανισμού μας δεν έγινε μα γεννήθηκε τέλειο, γιατί βρίσκεται κάτω από τον σοφό έλεγχο του βαθύ εσωτερικού μας Είναι, που δεν είναι άλλος από τον Πατέρα και Θεό μας.

Στην ζωή υπάρχουν άνθρωποι και Διατροφολόγοι που επιλέγουν να φτάνουν στα άκρα με την κρεατοφαγία ή την χορτοφαγία.
Αυτή η επιλογή γίνεται και σε πολλές άλλες τροφές, με αποτέλεσμα να υπάρχει σύγχυση, και μια διαρκής σύγκρουση και διαμάχη μεταξύ τους.

Όμως υπάρχει ο τρόπος, η λύση, που φέρνει την ισορροπία και την ειρήνη ανάμεσα σε αυτές τις αντίθετες επιλογές, και ονομάζεται ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΗΣ ΟΡΕΞΗ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΜΑΣ.

Η Μητέρα Φύση επίσης έχει μέσα στον οργανισμό της το ένστικτο, αλλιώς δεν θα μπορούσε να παράγει με τόση ακρίβεια τις τροφές και τα φρούτα, σύμφωνα με την εποχή που εμείς τα έχουμε ανάγκη.

Για να δούμε. Το καλοκαιράκι που έχει ζέστη και ιδρώνουμε, μας προσφέρει φρούτα και λαχανικά πλούσια σε νερό όπως το καρπούζι, το πεπόνι, το αγγούρι, την ντομάτα, κλπ.
Καθώς φεύγει το καλοκαίρι μας προσφέρει φρούτα με λιγότερο νερό, όπως το σταφύλι, το ροδάκινο, το αχλάδι, κλπ.

Το φθινόπωρο με την αλλαγή του καιρού και τα πρώτα κρύα, όπου δημιουργούνται κοιλιακές διαταραχές και ευκοίλιες, το ένστικτο της Μητέρας Φύσης το γνωρίζει, και μας προσφέρει φρούτα που φέρνουν δυσκοιλιότητα, όπως το κυδώνι, το ρόδι, τα μούσμουλα, ο λωτός, κλπ. 

Τον χειμώνα για να αντέξει η άμυνα του οργανισμού μας στο κρύο, μας προσφέρει φρούτα πλούσια σε βιταμίνη C όπως το μανταρίνι, το λεμόνι, το πορτοκάλι, το ακτινίδιο, κλπ.

Και την άνοιξη μας προσφέρει τις φράουλες, τα κεράσια, και τα ζωντανά της.

Όταν μας ήρθε η ένστικτη όρεξη να φάμε ένα συγκεκριμένο φαγητό και εμείς επεμβαίνουμε με τον νου λέγοντας όχι, θα φάω κάτι άλλο που έχει περισσότερες βιταμίνες, ή γιατί ο ειδικός το απαγορεύει, ή όταν μας ήρθε να φάμε κρέας και λέμε όχι, γιατί συμβάλλω στο να σκοτώνουν τα ζώα κλπ, τότε έχουμε κάνει δύο λάθη.

Το πρώτο είναι πως για να θρέψουμε και να διατηρήσουμε ζωντανό το σώμα μας, δεν γίνεται με άλλο τρόπο παρά με το να σκοτώσουμε, ή να συμβάλουμε σε αυτό, αγοράζοντας τροφές που άλλοι σκότωσαν για μας.

Εδώ και καιρό οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι και τα χόρτα που τρώμε όχι μόνο έχουν ζωή μα και αίσθηση. Επειδή δεν έχουν δάκρυα (όπως μία αγελάδα που την είδαμε να δακρύζει στο φέϊσμπουκ), δεν σημαίνει ότι δεν αισθάνονται τον πόνο όταν τους βάζουμε το μαχαίρι στην ρίζα τους! Δείτε σχετικό βίντεο ΕΔΩ.

Ο πόνος σε όλα τα πλάσματα που έχουνε ζωή είναι ίδιος, άσχετα που δεν έχουν μάτια να δακρύσουν, ή στόμα για να βγάλουν φωνή. 
Τι θα κάνουμε γι’ αυτό; Θα σταματήσουμε να τρώμε και χόρτα για να μην τα σκοτώνουμε;

Κάποιοι διατροφολόγοι κατέληξαν σε μια άποψη ότι εκτός του κρέατος, δεν θα πρέπει να τρώμε και τα παράγωγά τους όπως το γάλα ή τα αυγά, γιατί λένε πως τα ζώα δημιουργούν το γάλα για να ταΐσουν τα μικρά τους, και τα αυγά για να δώσουν ζωή στα μικρά τους.

Σε αυτή την άποψη όμως αντιτίθεται μια άλλη που λέει ότι δεν θα πρέπει να τρώμε τα φρούτα, γιατί και το φρούτο δημιουργήθηκε από το δέντρο όχι για να το φάμε, αλλά για να δώσει ζωή στον σπόρο· καθώς πέφτει στη Γη το φρούτο, η χωνεμένη σάρκα του δίνει όλα τα πολύτιμα στοιχεία στον σπόρο, βοηθώντας τον με αυτόν τον τρόπο να φυτρώσει και να αναπτυχθεί. 
Και στο τέλος τι θα φάμε ρε παιδιά; Κοπανιστό αέρα;

Είμαι απόλυτα ενάντια στην τυραννία και τον βασανισμό των φτωχών ζώων. 

Συμφωνώ απόλυτα να μην τρεφόμαστε με κρέατα ή τα παράγωγά τους από βιομηχανοποιημένα ζώα, που είναι φυλακισμένα, κακοποιημένα σε ένα σκοτεινό στάβλο, που μόλις γεννηθεί ένα μικρό το αποχωρίζουν με σκληρότητα από την μάνα για το κέρδος του γάλακτος, και τρέφονται με ορμόνες, αντιβιοτικά, κλπ κλπ. Όμως είναι τελείως διαφορετικό όταν τρεφόμαστε με κρέατα ή τα παράγωγά τους από ζώα που γνωρίζουμε πως διαχειρίζονται με τον σωστό τρόπο, και τρέφονται βόσκοντας ελεύθερα. Η Ελληνική ύπαιθρος είναι γεμάτη από αυτά.

Έγινα υπερβολικά ευαίσθητος μπροστά στο αθώο μοσχαράκι, μα δεν γίνομαι το ίδιο ευαίσθητος στην κατσαριδούλα που κρύφτηκε στο ντουλάπι της κουζίνας μου, ή μπροστά στο αθώο ποντικάκι, που τρύπωσε στο σπίτι μου και το σκοτώνω γιατί μασουλάει τα πράγματά μου, κλπ κλπ.

Ή όταν είμαι σοβαρά άρρωστος και η πρακτική Ιατρική δεν μπορεί να με καλύψει, πηγαίνω και αγοράζω το φάρμακο που θα με θεραπεύσει, ξεχνώντας πως για να παρασκευαστεί αυτό το φάρμακο βασανίστηκαν και σκοτώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες αθώα ζώα. κλπ.

Ακόμα, υπερασπίζομαι με σθένος να μην σφάζονται τα ζώα, όμως φοράω την ζώνη, τα παπούτσια, ή κρατάω στα χέρια μου το πορτοφόλι ή την τσάντα από δέρμα, ξεχνώντας πως για να τα έχω όλα αυτά σφαγιάστηκαν κάποια ζώα.

Και το αποκορύφωμα όλων είναι, ότι ενώ λέω ότι αγαπώ τα ζώα και είμαι υπέρμαχος κατά του βασανισμού ή της κακοποίησής τους, είμαι συγχρόνως υπέρμαχος της στείρωσής τους, ξεχνώντας πως το να ξεριζώνω την μήτρα ή του όρχεις ενός αθώου ζώου είναι κακοποίηση. Η αγάπη και η κακοποίηση είναι δύο τελείως αντίθετες δυνάμεις, που δεν μπορούν να συνυπάρχουν. Είναι προτιμότερο να γεννηθεί ένα ζώο να ζήσει λίγο διάστημα και να πεθάνει, παρά να διαπράξω αυτό το έγκλημα.

Καθώς οι ανθρωπότητα έχει εκφυλιστεί έχει εκφυλίσει και τους Γήινους Νόμους, και έχει επιτρέψει, έχει νομιμοποιήσει, την στείρωση καθώς και την έκτρωση. Όμως μπροστά στον Θεϊκό Νόμο είναι ένα έγκλημα πάρα πολύ σοβαρό, όπου αν εγώ το διαπράξω θα πρέπει να το ξεχρεώσω με πολύ πόνο. 

Είπα και λέω την γνώμη μου για το πως βλέπω τα πράγματα, μιλώντας σε προσωπικό τόνο, γιατί ο στόχος μου δεν είναι να πληγώσω κανένα, δεν θέλω να δείξω κανένα, ειδικά τους φίλους, θέλω μόνο να δείξω το εγώ, το ελάττωμα, που με τις ιδέες που κατασκευάζει μέσω του νου, μας κάνει να παραβλέπουμε τα πραγματικά γεγονότα που γίνονται μέσα μας, δίπλα μας, μα και στον κόσμο.

Για παράδειγμα: τι θα συμβούλευε κάποιος στα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν στην τούνδρα, που η μόνη πηγή πρωτεΐνης ίσως και τροφής, είναι ο τάρανδος, το γάλα, το βούτυρο, και το τυρί τους; Ή στα εκατομμύρια Εσκιμώων που η μόνη τους τροφή είναι το ψάρι, η φώκια, ο θαλάσσιος ελέφαντας και η φάλαινα;

Τι θα συμβούλευε στο ένα δισεκατομμύριο των Αφρικανών που είναι πετσί και κόκκαλο, που ούτε χόρτα δεν βρίσκουν για να φάνε, και το μόνο που έχουνε είναι τα σκελετωμένα ζώα τους; Ή στα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν κοντά σε ερήμους ή άγονες περιοχές, και η μόνη πηγή πρωτεΐνης και τροφής είναι τα ζώα τους;

Ή ακόμα σε αυτούς όπου οι χώρες τους είναι σε πόλεμο και λιμοκτονούν, ή στα εκατομμύρια αρρώστους που έχουν άμεση ανάγκη το κρέας, κλπ κλπ.

Είναι κάποιοι άνθρωποι υγιείς και δυνατοί που 
πραγματικά ο οργανισμός τους δεν έχει ανάγκη το κρέας, ενώ άλλοι το έχουν ανάγκη σε μικρές ποσότητες, και άλλοι σε μεγαλύτερες. 
Δεν μπορούμε να τους βάλουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι.

Είναι πάρα πολύ εύκολο για το εγώ - ελάττωμα χρησιμοποιώντας τον μαρτυρικό νου μας, να κατεβάζει ιδέες και να τις υιοθετεί, όταν είναι βολεμένο και καλοπερνάει.
Μια βδομάδα να το βάζαμε να ζήσει στις παραπάνω συνθήκες, θα ήταν αρκετό για να μας δείξει την αγνότητα ή την σταθερότητα των ιδεών και των αισθημάτων του. Τα γεγονότα θα μιλούσαν μόνα τους.

Όπως ένας γνωστός μου, που την εποχή του 80 ήταν ενταγμένος σε κάποιο πολιτικό χώρο. Τον θαύμαζες όταν έβλεπες αυτήν την ζέστη που είχε, την πίστη και τον αγώνα που έκανε για το κόμμα.

Συνέβη εκείνο τον καιρό να μπαρκάρει στα καράβια και να πιάσουν λιμάνι στην χώρα που ίδρυσε το καθεστώς που πίστευε, και εκεί έζησε όλη την σκληρή πραγματικότητα των γεγονότων.

Όταν γύρισε με το καλό, άναψε μια μεγάλη φωτιά στην αυλή του, και άρχισε να καίει τις φωτογραφίες, τις σημαίες, τα σύμβολα, και όλα τα σχετικά βιβλία, που σίγουρα δεν ήταν αυτή η αιτία του κακού.

Ποιο είναι το δίδαγμα; Είναι ότι αυτός ο άνθρωπός έζησε στο πετσί του την αλήθεια, την πραγματικότητα, ενώ πρώτα ζούσε καλοπερνώντας βολεμένος στην ψεύτικη, φανταστική ιδέα που είχε σχηματίσει ο νους του, μέσο του εγώ.

Το δεύτερο λάθος είναι ότι με την πράξη μας στερούμε από τον οργανισμό μας τις βιταμίνες και τα στοιχεία που αυτός έχει ανάγκη και θέλει να απορροφήσει.
Και το χειρότερο είναι ότι του δίνουμε εμείς τις τροφές που έχουμε σαν ιδέα στον νου μας, και που νομίζουμε ότι θα αναπληρώσουν το φαγητό ή το κρέας που δεν φάγαμε, χωρίς να δίνουμε την παραμικρή σημασία στο γεγονός της δικής του όρεξης.

Τι θα λέγαμε για έναν άνθρωπο που καλλιεργεί οπωρολαχανικά για το σπίτι του και αντί να τα αφήσει μόνα τους να απορροφήσουν τα θρεπτικά συστατικά που αυτά χρειάζονται, ρίχνει με τον νου του κάθε μέρα κοπριά ή λίπασμα για την καλύτερη διατροφή τους; Θα τα έκαιγε έτσι δεν είναι;.

Το ένστικτο λειτουργεί ανεξάρτητα από τον νου, και όταν πάμε με τον νου να το ελέγξουμε, ερχόμαστε σε μετωπική σύγκρουση μέσα μας και το καταστρέφουμε.

Παρατήρησε τον οργανισμό σου, νιώσε τον οργανισμό σου, και αυτός θα σου δείξει αυτό που έχει ανάγκη να του δώσεις για την τροφή ή την θεραπεία του.

Όταν όμως του πάμε κόντρα, όταν τον τυραννάμε, όταν τον κακομεταχειριζόμαστε, όταν τον βασανίζουμε με σκληρότητα, θέλοντας να του επιβάλουμε με τον νου μας την τροφή ή τα γιατροσόφια επειδή κάπου τα διαβάσαμε ή μας τα είπαν, ή γιατί εμείς το επιλέξαμε, τότε δημιουργούμε μια μεγάλη σύγκρουση μέσα μας, ανάμεσα σε αυτό που έχει ανάγκη ο οργανισμός μας, και σε αυτό που εμείς θέλουμε εγωιστικά και με τον νου να του επιβάλουμε.

Έχω γνωρίσει ανθρώπους που ενώ δεν τους αρέσει μια τροφή, τους έρχεται να ξεράσουν μόνο που την βλέπουν, εντούτοις την τρώνε γιατί έχει λέει πολλές βιταμίνες και τους κάνει καλό.

Είναι τόσο ταυτισμένοι με την ΙΔΕΑ της διατροφής και των βιταμινών που δεν βλέπουν την ΑΛΗΘΕΙΑ, την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, που είναι ότι ο ένστικτος οργανισμός τους την απορρίπτει, δεν την θέλει αυτήν την τροφή.

Αν όχι όλες, τις ποιο πολλές φορές η επιθυμία του εγώ να κάνει αυτό που θέλει, μας τυφλώνει να δούμε την αλήθεια που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στα μάτια μας.

Όπως για παράδειγμα η μεσογειακή διατροφή, η κρητική διατροφή, ή η διατροφή του κάθε τόπου εδώ και αιώνες, δεν δημιουργήθηκαν από κάποιους ειδικούς, μα από τις ένστικτες ανάγκες των οργανισμών των ανθρώπων που ζούνε εκεί, και από τα προϊόντα που παράγει ο κάθε τόπος.

Μετά δημιουργήθηκαν οι ειδικοί, αντιγράφοντας αυτό που πρώτοι δίδαξαν και συνεχίζουν να διδάσκουν οι ένστικτοι οργανισμοί των ανθρώπων του κάθε τόπου.

Είναι χωρίς νόημα, κάποιοι να θέλουν να επιβάλουν την διατροφή μιας χώρας σε μια άλλη, γιατί λόγου του κλίματος τα ένστικτα των οργανισμών τους ζητάνε άλλου τύπου φαγητών, και σύμφωνα με την τροφή που παράγει το αντίστοιχο κλίμα.

Θα άρεσε σε μας να μας βάλουνε να φάμε ένα πιάτο φαγητό από της Ινδίες, ή το Μεξικό που το μισό είναι γεμάτο με τσίλι, και το άλλο μισό είναι γεμάτο με κόκκινες καυτερές πιπεριές; 

Θα γινόμασταν τούρμπο, θα διαλύαμε το στομάχι μας, και θα είμασταν σαν αρχαίοι δράκοι πετώντας φωτιά από το στόμα.

Οι οργανισμοί αυτών των περιοχών όμως το αφομοιώνουν χωρίς πρόβλημα.

Ένας διατροφολόγος που προτείνει σε κάποιον διατροφές χωρίς να τον συμβουλεύει για την σοφή λειτουργία του Θεϊκού του ενστίκτου, και το πώς να νιώθει την λειτουργία αυτή, να την σέβεται και να την υπακούει, τότε με μαθηματική ακρίβεια τον οδηγεί στην σύγκρουση μέσα του.

Και τι καλό μπορεί να βγει από μια σύγκρουση φυσική 
η ψυχολογική;
Τίποτα καλό δεν βγαίνει.
Όλοι γνωρίζουμε πως αυτό που μένει από την σύγκρουση δύο αυτοκινήτων είναι υλικές ζημιές, τραυματισμοί, σπασμένα κόκαλα, ακρωτηριασμοί, και θάνατος.

Το ίδιο συμβαίνει και με την ψυχολογική σύγκρουση ανάμεσα στον νου και το ένστικτο, ή σε οποιαδήποτε άλλη σύγκρουση που γίνεται μέσα μας.

Έχω βρεθεί πολύ κοντά σε φίλους που είχαν αρρωστήσει από καρκίνο, και αυτό που συνέβαινε όσο ήταν άρρωστοι ήταν απίστευτο.
Καθημερινά και ο ένας πίσω από τον άλλο κατέφθαναν για επίσκεψη στους άρρωστους φίλους μου οι "ειδικοί", (όχι Γιατροί επίσημοι ή πρακτικοί μα αυτοί που το παίζουν Γιατροί), κρατώντας στα χέρια τους το μαγικό μαντζούνι, το μαγικό φίλτρο, το μαγικό βιβλίο, ή την νέα συνταγή που θα θεραπεύσει τον καρκίνο.

Όλοι ήξεραν, και όλοι ήταν γνώστες, ειδήμονες της θεραπείας του καρκίνου.

Το λάθος των φτωχών φίλων μου είναι ότι αφέθηκαν στα χέρια τους και έγιναν πειραματόζωα ξεχνώντας το Θεϊκό ένστικτο κέντρο του οργανισμού τους, παίρνοντας όλα αυτά χωρίς διαμαρτυρία και με την καλή πίστη ότι θα θεραπευτούν, μα πολύ γρήγορα αυτή η επανάληψη κατάντησε τόσο κουραστική και βασανιστική, που στο τέλος εγκατέλειψαν κάθε προσπάθεια.

Οι "ειδικοί" πέτυχαν τον στόχο τους. Με την καλή πρόθεση να βοηθήσουν, μα έχοντας άγνοια, γιατί αυτοί ποτέ τους δεν θεράπευσαν κανένα με τα μαντζούνια και της μεθόδους που αντιγράφουν τυφλά από άλλους και τα προτείνουν, αποπροσανατολίζουν τους αρρώστους όπως στην περίπτωσή μας, οδηγώντας τους στην σύγκρουση με την ένστικτη άμυνα του οργανισμού τους.

Όχι ότι απόλυτα θα σωνόντουσαν οι φίλοι μου, μα αν υπήρχε έστω και μία πιθανότητα, οι "ειδικοί" την εξαφάνισαν.

Δεν χρειάζεται να πιστεύουμε τυφλά σε όλους και σε όλα όσα μας λένε και διαβάζουμε, μα ούτε και να τα απορρίπτουμε. Να δίνουμε όμως μια ευκαιρία στο σοφό ένστικτο του οργανισμού μας να μας αποκαλύψει αυτό που έχει όρεξη για να φάει, ή έχει ανάγκη για να θεραπευτεί.

Ας δώσουμε μια ευκαιρία στο Θεϊκό ένστικτο να λειτουργήσει μέσα μας, ας αφήσουμε και αυτό να κάνει κάτι για μας, μην θέλουμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας, είναι κρίμα να παίρνουμε όλο το βάρος στους ώμους μας. 

Ακόμα και όταν είμαστε άρρωστοι, όταν σε αυτές τις δύσκολες στιγμές  αισθανόμαστε μόνοι μας, στην πραγματικότητα ποτέ δεν είμαστε μόνοι  μας. 
Ο Πατέρας και η Μητέρα ποτέ δεν λείπουν από το προσκεφάλι τού άρρωστου παιδιού τους. Πόσο μάλλον οι Θεϊκοί μας Γονείς.

Εδώ ταιριάζει να αφηγηθώ ένα πολύ όμορφο και αληθινό στιχάκι πού διάβασα σε μια σελίδα.

Έλεγε πως όταν περνάμε μια δύσκολη δοκιμασία στην ζωή μας, έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι ο Θεός μας εγκατέλειψε. Η αλήθεια είναι πως όταν ο Μαθητής δίνει εξετάσεις, ο Δάσκαλος τον παρακολουθεί και είναι πάντα δίπλα του· μα παραμένει σιωπηλός.

Σαν αρχή, αρκεί το να είμαστε αντιληπτικοί και παρατηρητικοί προς την φύση και τον εαυτό μας, και η αλήθεια σιγά – σιγά θα μας αποκαλύπτεται.

Είναι ανάγκη να σταθούμε στα πόδια μας, και αυτό δεν ακυρώνει σε καμία περίπτωση την πολύτιμη βοήθεια των Διατροφολόγων, και των Γιατρών, όπου για παράδειγμα σε περιπτώσεις αρρώστιας χρειάζεται επειγόντως συγκεκριμένη δίαιτα και θεραπεία.

Το εγκληματικό δεν είναι που από ένστικτο σκοτώνουμε για να ζήσουμε. Το εγκληματικό είναι όταν συμμαχούμε με τα ελαττώματα και σκοτώνουμε το Θεϊκό ένστικτο που έχουμε μέσα μας.

Με την κατάχρηση που κάνουν τα εγώ, τα ελαττώματα, είναι που δημιουργούν σχεδόν όλες τις αρρώστιες. Η κακή διατροφή οφείλεται ή στο ότι κάποιος δεν έχει χρήματα για να αγοράσει επαρκή και φρέσκα τρόφιμα, ή στα εγώ λαιμαργίας που έχει κάποιος μέσα του.

Για να απολαύσουμε ένα νόστιμο καλομαγειρεμένο φαγητό, δεν χρειάζεται να φάμε ποσότητες σαν τον ιπποπόταμο. Ή το να τρώμε κάθε μέρα κρέας, αυτό πλέον δεν αποτελεί ανάγκη του οργανισμού μας, μα βίτσιο του εγώ.
Η κατανάλωση κρέατος μια φορά την εβδομάδα, και σε μικρές ποσότητες, είναι αρκετή για ένα υγιές άτομο.

Και κάτι ακόμα που θα βοηθήσει αν το γνωρίζουμε, μιας και κανείς διατροφολόγος δεν θα μας το πει, εξαιτίας του ότι δεν είναι εσωτεριστές, και γι' αυτό το λόγο δεν γνωρίζουν για τις εσωτερικές ενέργειες των τροφών που λαμβάνουν οι άνθρωποι, ούτε για τις βλάβες που προκαλούν κάποιες τροφές στο εσωτερικό μέρος. 

Αναφέρουν κάποιοι διατροφολόγοι πως μπορούμε να αναπληρώσουμε την πρωτεΐνη του κρέατος, τρώγοντας τροφές που δεν είναι από κρέας, αλλά αυτή η άποψη είναι ελλιπής, γιατί εμπεριέχει μόνο το εξωτερικό της μέρος, λείπει το εσωτερικό. 

Με τις τροφές που τρώμε, δεν τροφοδοτούμε με ενέργεια μόνο το φυσικό μας σώμα, μα και το αιθερικό μας σώμα, ή αλλιώς ενεργειακό σώμα, την γνωστή σε όλους μας Αύρα, και μέχρι και την ίδια την ψυχή μας.

Ας δούμε την ολοκληρωμένη άποψη ενός πραγματικού γνώστη της διατροφής, του εσωτεριστή Δασκάλου Σαμαέλ Αούν Βεόρ, που μας συμβουλεύει λέγοντας τα εξής: 

"Όταν τρώμε δημητριακά, λαχανικά, και φυτά, τότε λαμβάνουμε στο ΣΩΜΑ και στην ΨΥΧΗ μας την ενέργεια από το στοιχείο της ΓΗΣ.
Όταν τρώμε ψάρια και όστρακα, λαμβάνουμε την ενέργεια από το στοιχείο του ΝΕΡΟΥ.
Όταν τρώμε πουλερικά ή στύβουμε το σταφύλι και πίνουμε τον οίνο την ίδια μέρα χωρίς να έχει προηγηθεί ζύμωση, (χωρίς προζύμι κανενός είδους), λαμβάνουμε την ενέργεια από το στοιχείο του ΑΕΡΑ.
Και όταν τρώμε κρέας, λαμβάνουμε την ενέργεια από το στοιχείο της ΦΩΤΙΑΣ, που δεν εμπεριέχεται σε καμιά άλλη τροφή". Περισσότερα στο ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ.

Η Θεϊκή μας Μητέρα έχει την δύναμη και την εξουσία να διαλύσει τα εγώ λαιμαργίας, (και κάθε άλλο εγώ) όπως και τα ελαττώματα που θέλουν να επεμβαίνουν και να ελέγχουν το ένστικτο κέντρο. Αρκεί μόνο να της το ζητήσουμε.

Η μεγάλη θυσία που κάνουμε με το να της ζητάμε να διαλύσει τα ελαττώματά μας, έχει και την μεγάλη ανταμοιβή της, που είναι να μας μεταφέρει συνειδητά στον Αστρικό Κόσμο πρόσωπο με πρόσωπο μπροστά στους πολύ Αξιοσέβαστους παγκόσμιους θεραπευτές Γιατρούς, όπως τον Παράκελσο, τον Γαληνό, τον Ιπποκράτη, τον Ραφαήλ κλπ, ή στο Δικαστήριο της Θεϊκής Δικαιοσύνης.

Αυτοί ανάλογα με της αξίες που αποκτούμε από τον Θάνατο των ελαττωμάτων και τον συνειδητό Αστρικό Διαχωρισμό, ή θα μας θεραπεύσουν ολοκληρωτικά, ή θα παγώσουν την αρρώστια χωρίς να εξελίσσεται, ή θα έχουμε την αρρώστια μα χωρίς να μας δημιουργεί προβλήματα στην ζωή μας.

Έτσι το καλύτερο στην ζωή είναι η ισορροπία χωρίς συγκρούσεις εξωτερικές ή εσωτερικές, και αυτή έρχεται πεθαίνοντας ψυχολογικά μέσα μας, και παρατηρώντας, νιώθοντας, ζώντας, αγαπώντας, και δίνοντας ευκαιρίες να εκδηλωθεί αυτή η Θεϊκή, άγρια, ένστικτη, και σοφή λειτουργία του οργανισμού μας.

Και τότε το ένστικτο κέντρο του οργανισμού μας, που είναι η ίδια η Θεϊκή Μητέρα Φύση, θα μας οδηγήσει, και θα αρχίσει να μας αποκαλύπτει την σωστή διατροφή και θεραπεία, που τόσο ανάγκη έχουμε στις μέρες μας, για να προσφέρουμε στο σώμα μας.