ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ.

Όταν ένα άτομο το ενδιαφέρουν στα αλήθεια οι Γνωστικές σπουδές και θέλει να απελευθερωθεί, να σπάσει τα σίδερα της μηχανικής του ζωής, πρέπει να ξεκινήσει την σοβαρή αυτή δουλειά από εδώ, τον φυσικό κόσμο, σταματώντας να κάνει όλα αυτά που τα διάφορα εγώ μέσα του επιθυμούν να κάνουν.

Θα μιλήσω με παραδείγματα χωρίς ονόματα, γιατί δεν με ενδιαφέρει η ζωή των άλλων, αλλά και χωρίς να μασήσω τα λόγια μου, μιας και την διδασκαλία της Γνωστικής Κίνησης οφείλουμε να την κρατήσουμε ψηλά και όχι να την σέρνουμε στο πάτωμα.

Όλοι έχουμε την λαγνεία μέσα μας και αν κάποιος πει πως δεν την έχει θα είναι ψεύτης. Αυτό δεν σημαίνει ότι για να είμαι εγώ ειλικρινής με τον εαυτό μου και με τους άλλους, θα πρέπει να βγάλω στους δρόμους τελάλη διατυμπανίζοντας την λαγνεία μου με χίλιους δυο τρόπους.

Δεν με φτάνει δηλαδή που την έχω μέσα μου; Πρέπει να την βγάλω και έξω για να την δει όλος ο κόσμος;

Πολλές φορές η ειλικρίνειά μας να πούμε ή να δείξουμε στον εαυτό μας και στους άλλους την αλήθεια, ότι εγώ έτσι είμαι και δεν κρύβομαι, είναι πιο εγκληματική ακόμα και αν θα λέγαμε ψέματα.

Τι είναι πιο εγκληματικό; Να πεις κατάμουτρα την αλήθεια σε ένα μικρό παιδί ότι ο πατέρας του βρίσκεται στη φυλακή γιατί είναι δολοφόνος, παιδεραστής, κλέφτης κλπ, τραυματίζοντας ανεπανόρθωτα την τρυφερή ψυχή του, ή να του πεις ψέματα μέχρι να μεγαλώσει και να δεχτεί ωριμότερα την αλήθεια; 

Τι είναι πιο εγκληματικό; Να πούμε σε ένα νέο άτομο που ήρθε στη Γνώση την δική μας αλήθεια, ότι η αστρική έξοδος για μας είναι πολύ δύσκολη που θα του γίνει τροχοπέδη στη ζωή του, ή να του πούμε ψέματα πως η αστρική έξοδος είναι πολύ εύκολη, (που μεταξύ μας πραγματικά είναι εύκολη), και που θα του δώσει φτερά για να πετάξει κάνοντας αυτό που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε;

Πρώτα απ' όλα (αν θέλω να προχωρήσω σε αυτές τις σπουδές), σταματάω να εξωτερικεύω όλες τις κινήσεις που θέλουν να κάνουν τα διάφορα εγώ μέσα από το κινητικό μου κέντρο. Δεν αναφέρομαι σε κάποια χόμπι που έχουμε και τα εξωτερικεύουμε μέσα από τα εγώ, αλλά αναφέρομαι στα κύρια και μεγάλα εγώ. 

Όπως η λαγνεία που χρησιμοποιεί το κινητικό μέρος της γλώσσας για να χυδαιολογεί λάγνα, παίρνοντας μέρος σε ακραίες δημόσιες πορνοσυζητήσεις, γελώντας με ευχαρίστηση, κλπ κλπ κλπ.  

Έχουν σκεφτεί με τις πράξεις τους ορισμένα άτομα την εικόνα που δείχνουν στους άλλους, ειδικά στα νέα άτομα ή τα νέα παιδιά που θέλουν να μπούνε σε αυτή τη Γνώση; Που ψάχνουν την απελευθέρωσή τους; Τι επίπεδο δείχνουν με τις πράξεις τους; Και πόσο χαμηλά ρίχνουν την Γνωστική Κίνηση; 

Ο κόσμος που έρχεται σε επαφή με αυτά τα άτομα, έχει χάσει τον μπούσουλα μαζί τους. Την μια μέρα εμφανίζονται μπροστά τους σαν κήρυκες μιλώντας για  γνώση, για φως και τον θάνατο του εγώ, και την άλλη μέρα τους βλέπουν έκπληκτοι να ενισχύουν την μαύρη δύναμη υπερασπίζοντας τα εγώ με τις πράξεις τους. 

Άνθρωπε, αν θέλεις να κάνεις τις διαβολιές σου, πολύ καλά, να τις κάνεις, είναι δικαίωμά σου, αλλά μην ταυτίζεις, μην εξισώνεις αυτές τις διαβολιές που εσύ κάνεις με την Γνωστική Κίνηση. 

Οι Δέκα Εντολές που ο Θεός άφησε στους ανθρώπους αυτό το νόημα έχουν. Να σταματάνε την εκδήλωση των εγώ στο φυσικό κόσμο. Είναι το πρώτο σκαλοπάτι. Αν δεν ξέρουμε αυτό να τηρούμε πώς θα προχωρήσουμε παραπέρα;

Κάποιοι λένε, αν σταματήσω την εκδήλωση της λαγνείας, του θυμού, της ζήλειας κλπ στο φυσικό, πώς θα δω αυτά τα εγώ για να τα δουλέψω;

Μα καλά, τότε η αυτοπαρατήρηση για ποιο λόγο υπάρχει; Γι' αυτό είναι η αυτοπαρατήρηση, για να βλέπουμε την εκδήλωση του κάθε εγώ μέσα μας και να ζητάμε από την Θεϊκή μας Μητέρα τον θάνατό τους, πριν αυτά εκδηλωθούν εξωτερικά.

Δηλαδή για να καταλάβω, γιατί δεν παίρνω στροφές και πολύ γρήγορα. Για να δω τον θυμό μου πρέπει να τον αφήσω να εκδηλωθεί ουρλιάζοντας, βρίζοντας ή σπάζοντας στο ξύλο τον άλλο; Ή για να δω την λαγνεία μου πρέπει να την αφήσω να εκδηλωθεί στο φυσικό και να αρχίσω να την πέφτω σε όποια δω, ή να κοιμάμαι με όποια βρω μπροστά μου;

Όλα αυτά είναι κόλπα του εγώ, κουτοπονηριές του εγώ, που κάνει τα πάντα για να ζήσει. Eμείς πρέπει να σταθούμε στο ύψος μας, προσεκτικοί, ξύπνιοι, στη στιγμή, ώστε να δούμε πώς τα διάφορα εγώ μας χτυπάνε, το πώς μας δουλεύουν χωρίς να το καταλαβαίνουμε, ή, αν το καταλαβαίνουμε, το πώς υποκύπτουμε. 

Μόνο με το να δούμε την επιθυμία των εγώ, πώς θέλουν
να εκδηλωθούν στο φυσικό, το πώς μας εκλιπαρούν για να ικανοποιήσουμε τις ορέξεις τους μέσα απ' το κινητικό μας κέντρο, είναι υπέρ αρκετό για να τα διαλύσουμε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα αφήσουμε να δράσουν στο φυσικό κόσμο. 

Είναι αδύνατο, δεν γίνεται να λέω θα κόψω τα ναρκωτικά  την μαστούρα, ή το ποτό που με έχει καταντήσει  μπεκρούλιακα, μεθύστακα, χτυπώντας και θέλοντας να πεθάνουν αυτά τα εγώ από μέσα μου, και εξωτερικά να συνεχίζω να τραβάω την τζουρίτσα με το ναρκωτικό, ή να ρουφάω το μπουκάλι με το οινόπνευμα.

Από την μια θέλω να εξαλείψω τα εγώ από μέσα μου, και από την άλλη εξωτερικά τα τρέφω. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα απελευθερωθώ ούτε σε ένα εκατομμύριο χρόνια. 

Πρώτα απ' όλα σταματάμε τα εγώ από το να εκδηλωθούν στο κινητικό μας κέντρο, τα φρενάρουμε εδώ στον φυσικό κόσμο με το να μην κάνουμε αυτό που θέλουν, να μην γινόμαστε συνένοχοί τους, εφαρμόζοντας αμέσως τον ψυχολογικό θάνατό στην πορεία, με θαυμάσια αποτελέσματα.

Το να παρατηρήσουμε, να αρνηθούμε και να φρενάρουμε τα εγώ ζητώντας τον θάνατό τους από την Θεϊκή μας Μητέρα, ώστε να μην κάνουν αυτό που θέλουν στο φυσικό κόσμο, είναι το δικό μας καθήκον. 

Αυτό, δεν είναι εκδηλωμένη ψευτοαγιότητα από μέρους μας όπως κάποιοι λανθασμένα νομίζουν, αλλά είναι εκδηλωμένη συνειδητή θέληση και ηθελημένη ταλαιπωρία, έως ότου η Θεϊκή μας Μητέρα δει έμπρακτα από μας, πως είμαστε αποφασισμένοι να πεθάνουμε. Τότε το μόνο που μένει, είναι να κάνει το δικό της καθήκον που είναι πρώτα να μας δώσει την κατανόηση, και μετά να εξαλείψει τα αντίστοιχα εγώ.

Είναι γεγονός πως υπάρχουν πολύ ισχυρά, πολύ δυνατά εγώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν νικιούνται. Ναι! Υπάρχει μέσα μας η μαύρη δύναμη του εγώ, όμως αυτή υποκύπτει, γονατίζει όταν εμείς έχουμε αποφασίσει πως Μόνο η δύναμη του Θεού μας έχει θέση μέσα μας.

Εμείς είμαστε στρατιώτες του Χριστού, εργάτες του Χριστού και το αποδεικνύουμε αυτό στον εαυτό μας, όταν έκπληκτοι ανακαλύπτουμε πως κάνουμε τα ίδια έργα όπως Αυτός έχει κάνει. Όπως για παράδειγμα με τον πειρασμό που πέρασε στην έρημο, όταν ο Σατανάς του είπε: «Όλα τα βασίλεια του κόσμου θα σου τα δώσω αν γονατίσεις και με λατρέψεις». Και ο Χριστός του απάντησε: «Σατανά, Σατανά, είναι γραμμένο ότι τον Κύριο και Θεό σου δεν θα βάζεις σε πειρασμό και μόνο σε Αυτόν θα υπακούς».

Όταν πραγματικά δουλεύουμε αρνούμενοι τον εαυτό μας, πεθαίνοντας στον εαυτό μας, τότε όλα αυτά που έζησε ο Χριστός, κυριολεκτικά αρχίζουμε να τα ζούμε σε μικρογραφία εδώ και τώρα, σύμφωνα με το επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε.

Εγώ νόμιζα εσφαλμένα πως αυτό ήταν κάτι μακρινό, αλλά όχι, είναι εδώ και τώρα που ζούμε το πώς τα εγώ - διάβολοι μας βάζουν σε πειρασμό. Είναι εδώ και τώρα που εμείς αρνούμαστε τα εγώ όπως ο Χριστός το έκανε, και δεν γονατίζουμε μπροστά τους, και ούτε τα προσκυνάμε κάνοντας αυτό που θέλουν. 

Λέγεται πως ο Χριστός προτού τον βάλει σε πειρασμό ο Σατανάς στην έρημο, πως νήστεψε σαράντα ημέρες. Αλλά εσωτερικά τι συμβολίζει η έρημος και η νηστεία; 

Η  έρημος συμβολίζει τον ψυχολογικό μας κόσμο που μέσα σε αυτόν ζει ο Σατανάς, το εγώ το ίδιο, και νηστεύω σημαίνει κάνω ασιτία, δεν τρέφομαι, με αποτέλεσμα ΕΓΩ να αδυνατίζω. Δεν τρέφω τα εγώ μου, τα στερώ την τροφή τους με το να μην κάνω αυτό που θέλουν, τα αδυνατίζω με το να μην τρέφω την όρεξή τους, ως την στιγμή που η Θεϊκή Μητέρα τα διαλύσει.

Έτσι είναι το πως η δύναμη του Χριστού σιγά - σιγά, πλημμυρίζει όλα μας τα κύτταρα επαναστατώντας τα. Και βιώνοντας αυτό, κατανοούμε και τα λόγια που είπε: «Εγώ είμαι ο δρόμος, η αλήθεια, και η ζωή, και κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μονάχα περνώντας από μένα· δηλαδή από τα έργα που Αυτός έχει κάνει».

Το Αντικειμενικό Θεϊκό Δικαστήριο και οι Δικαστές του Κάρμα, ποτέ δεν μας τιμωρούν για τις σκέψεις μας ή τις επιθυμίες μας, παρά μόνο για τις πράξεις μας. Είναι προς όφελός μας να είμαστε προσεκτικοί.

Όταν κάποιος πηγαίνει συνειδητά στο αστρικό στην πέμπτη διάσταση, την διάσταση που βλέπουμε τα όνειρα, σε έναν από τους παγκόσμιους Δικαστές αλλά και υπερασπιστές της ανθρωπότητας όπως είναι ο Α.Δ. Ραβολού, και του λέει Δάσκαλε έχω αυτό το πρόβλημα με τον θυμό, την λαγνεία, ή με το τάδε ελάττωμα, δεν μπορώ να το ελέγξω, δεν μπορώ να το κοντρολάρω, είμαι ο ίδιος ο δαίμονας, ξέρετε τι του λέει; Θα κρατηθείς, δεν θα το κάνεις άλλο, θα κάνεις υπομονή, και αν ζητάς τον θάνατό του τότε αυτό πεθαίνει. Αυτό είναι όσο λέει, τίποτα περισσότερο.

Και όταν επίσης πηγαίνει κάποιος συνειδητά στο αστρικό στην Θεϊκή του Μητέρα και της λέει, Μητέρα μου αγωνίζομαι με αυτό το ελάττωμα αλλά δεν μπορώ να το νικήσω, Αυτή βάζοντας το δεξί της χέρι στο κεφάλι του παιδιού της, αποδυναμώνει το συγκεκριμένο εγώ από μέσα του, ώστε στο φυσικό κόσμο να μπορέσει να το νικήσει.

Κάνουν πολύ μεγάλο λάθος ορισμένοι ψευτογνωστικοί, που με τις ψευτοδιδασκαλίες τους και τις ψευτοφαντασίες τους, διαδίδουν στον έξω κόσμο πως η Θεϊκή μας Μητέρα δεν υπάρχει, και πως το μόνο που υπάρχει γι' αυτούς, είναι ένα αφηρημένο πνεύμα ενέργειας.

Για να καλύψουν και να κρύψουν την δική τους ανικανότητα και αποτυχία, που δεν κατάφεραν ποτέ τους να έχουν μια συνειδητή συνάντηση στο αστρικό με την Θεϊκή τους Μητέρα, προτιμούν να απαξιώνουν τον ρόλο της.

Την Γνωστική Κίνηση οφείλουμε να την περιβάλλουμε με στοργή, με Αγάπη, και να την προστατεύουμε όχι μόνο από αυτούς που σαν λύκοι μασκαρεμένοι με την προβιά του αρνιού περιμένουν την ευκαιρία να την κατασπαράξουν, αλλά και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί οι Δάσκαλοι μέσα από την διδασκαλία τους είναι που μας έχουν δώσει όλους τους τρόπους, όλα τα κλειδιά για να προχωρήσουμε μπροστά και να τα καταφέρουμε.

Να καταφέρουμε την επανάσταση της συνείδησης φτάνοντας στην απελευθέρωση από τα εγώ, και την τόσο πολυπόθητη ένωση με τον Πατέρα μας.

Τέλος κλείνοντας να πω, πως ένας Πραγματικός Γνωστικός, ένας Αληθινός Γνωστικός, βοηθάει δείχνοντας τον δρόμο στους άλλους όχι με την διανοητική γνώση και ρητορική του, αλλά με το παράδειγμα της ζωής του.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΟΝΟΙ.

Υπάρχουν πόνοι που προέρχονται από πληγές του σώματος, και πόνοι που προέρχονται από πληγές της ψυχής.

Όταν ένα μικρόβιο ή ιός εισχωρήσει στο σώμα μας και κάνει πληγή, συγχρόνως εμφανίζεται και ο πόνος για να μας προειδοποιήσει πως κάτι δεν πάει καλά, ότι εκεί υπάρχει πρόβλημα που πρέπει να γιατρέψουμε και να θεραπεύσουμε.

Με παρόμοιο τρόπο όταν εμφανιστούν στη ψυχή μας διάφοροι πόνοι, στην πραγματικότητα σημαίνει πως κάποια εγώ, κάποια ελαττώματα, δημιούργησαν πληγή και γι' αυτό πονάμε και υποφέρουμε.

Η πληγωμένη υπερηφάνεια, η πληγωμένη αυτοαγάπη, ο πληγωμένος εγωισμός είναι κάποια από τα μικρόβια, τα εγώ, που προκαλούν πόνο στη ψυχή.

Αν κοιτάξουμε την Ελλάδα σήμερα είναι μια ανοιχτή πληγή. Όπου και να στρέψουμε το βλέμμα μας, αυτό που αντικρίζουμε, είναι ανθρώπους που υποφέρουν και πονάνε ψυχολογικά.

Πολύ μεγάλο πόνο προκαλεί η πληγή, που έχει σχέση με οτιδήποτε είναι δικό μας. Όταν δηλαδή χάνουμε ή φοβόμαστε ότι θα χάσουμε κάτι δικό μας, κάτι που μας ανήκει, είτε αυτό είναι κάτι έμψυχο, υλικό, ή πνευματικό.

Έχει ενδιαφέρον να δούμε μερικούς από τους πάρα πολλούς, καθημερινούς και επίκαιρους ψυχολογικούς πόνους.

Όπως για παράδειγμα το ότι οι αλλοδαποί μετανάστες παίρνουν επιδόματα, και εγώ τα επιδόματα που έπαιρνα, κουρεύτηκαν ή κόπηκαν. Που έχουν δωρεάν σπίτια για να μείνουν, ενώ εγώ έχασα ή κινδυνεύω να χάσω την πρώτη κατοικία μου στους πλειστηριασμούς.

Που έχουν δωρεάν φαγητό, και εγώ το στερούμαι λόγο της μείωσης του μισθού μου, ή γιατί έχασα την δουλειά μου. Που έχουν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και εγώ καλούμαι να πληρώνω τα φάρμακα και τις εξετάσεις μου, κλπ. κλπ.

Για να μην γίνουν παρεξηγήσεις να πω, πως δεν αναφέρομαι σε όλα αυτά τα προνόμια που η εκάστοτε κυβέρνηση ή η Ευρώπη δίνει στους μετανάστες, αλλά αναφέρομαι στον πόνο που προκαλείται μέσα μου, επειδή ΕΓΩ χάνω και στερούμε αυτά τα προνόμια. 

Μια άλλη πληγή που προκαλεί πόνο είναι το γεγονός να βλέπω τα Τουρκικά μαχητικά και τα πολεμικά τους πλοία να αλωνίζουν τον ουρανό και την θάλασσα της χώρας μου. Να θέλουν τη Θράκη, τα νησιά της χώρας μου, και να θέλουν να εκμεταλλευτούν το δικό μου Αιγαίο.

Πόνο μου προκαλεί επίσης το γεγονός που οι Αλβανοί θέλουν την Ήπειρο. Που οι Σκοπιανοί θέλουν το όνομα της Μακεδονίας μου, την ιστορία της χώρας μου, τα σύμβολα της χώρας μου, την πνευματική κληρονομιά των προγόνων μου, κλπ κλπ.
  

Πόνο μου προκαλούν οι πολιτικοί της Ελλάδας με την τεχνητή ψεύτικη καλοσύνη τους, τις ψεύτικες υποσχέσεις τους, την αρέσκειά τους στο κακό, και σχεδόν με όλες τις δράσεις τους που κάνουν.

Πόνο μου προκαλεί το σύστημα, η παγκοσμιοποίηση που θέλει την υποταγή των λαών και των συνειδήσεων, κλπ.

Το σημαντικό που θέλω να πω και να καταλήξω με όλα τα παραπάνω παραδείγματα που ανέφερα είναι το εξής. Είναι καθήκον μας να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας, αυτό που μας ανήκει, την υλική ή πνευματική κληρονομιά  μας, αλλά καθώς το κάνουμε αυτό, γιατί θα πρέπει να πονάμε;

Ένας άνθρωπος που είναι υγιής και δυνατός, μπορεί να αγωνιστή παίρνοντας μέρος στις μάχες που του αναλογούν στη ζωή του, και να τις κερδίσει. Ένας αδύνατος, άρρωστος, γεμάτος πληγές και πόνους, τι μπορεί να κάνει;

Τα διάφορα εγώ, τα ελαττώματα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μικρόβια που έχουν εισχωρήσει και συσσωρευτεί στη ψυχή μας, προκαλώντας την πληγές και πόνους.

Τι θα κάναμε εμείς για παράδειγμα, αν είχαμε μολυνθεί από κάποιο μικρόβιο ή ιό που μας προξενούσε πληγή και πόνο; Θα το θεωρούσαμε κάτι φυσιολογικό και θα το αφήναμε έτσι, ή θα πηγαίναμε στο γιατρό και θα το πολεμούσαμε με όλα τα ιατρικά όπλα;

Ενώ γιατρεύουμε και θεραπεύουμε το φυσικό μας σώμα από τις πληγές και τους πόνους που εμφανίζονται σ' αυτό, δυστυχώς, δεν κάνουμε το ίδιο για τις πληγές και τους πόνους που εμφανίζονται στην ψυχή μας. 

Πιστεύουμε πως τα μικρόβια που βρίσκονται έξω από μας, όπως επίσης και οι πολιτικοί που βρίσκονται έξω από μας, πως είναι η αιτία για τους πόνους και τις πληγές μας, λόγος υπεραρκετός να ασχολούμαστε με αυτό που συμβαίνει έξω μας και όχι μέσα μας.


Δεν μπορούμε να εξαλείψουμε αυτό που είναι έξω από εμάς, όπως για παράδειγμα τα μικρόβια, τους ιούς, τους πολιτικούς, αυτούς που έχουν πολύ μεγάλη οικονομική δύναμη και παίζουν βρόμικα παιγνίδια σε βάρος των λαών κλπ. Ακόμα και αν το κάναμε κάποια άλλα θα έπαιρναν την θέση τους. 

Μπορούμε όμως να εξαλείψουμε από μέσα μας τις πληγές και τους πόνους που μας έχουν προκαλέσει και συνεχίζουν να μας προκαλούν, οι ιοί, τα μικρόβια, ή οι πολιτικοί, οι φίλοι, τα αδέλφια, τα παιδιά μας, ο σύζυγος, ή σύζυγος, οι συνεργάτες μας, κλπ. κλπ. κλπ.


Κανένας γιατρός ή επιστήμονας δεν ασχολήθηκε, ούτε ασχολείται, και ούτε πρόκειται να ασχοληθεί με το να εξαφανίσει ολοκληρωτικά τα μικρόβια ή τους ιούς που βρίσκονται έξω στη φύση, έξω από τον άνθρωπο. 

Συγκέντρωσαν και συγκεντρώνουν όλες τις προσπάθειές τους στην πρόληψη και στο να εξαλείψουν τα μικρόβια, από την στιγμή που θα διαπεράσουν και θα εισέλθουν στο φυσικό σώμα του ανθρώπου.

  
Όπως είναι έξω μας έτσι είναι και μέσα μας. Αν αυτό κάνουν όλοι οι γιατροί στον κόσμο για τα φυσικά μας σώματα, αυτό οφείλουμε να κάνουμε και εμείς αν θέλουμε να γιατρέψουμε και να θεραπεύσουμε τις εσωτερικές μας πληγές, και τους ψυχολογικούς μας πόνους.

Όταν εκμεταλλευόμαστε έξυπνα αυτές τις δύσκολες καταστάσεις πόνου που προκύπτουν από τα διάφορα γεγονότα της ζωής, ελευθερωνόμαστε από τους πόνους μας, θεραπευόμαστε από τις πληγές που μας κάνουν αδύναμους, και τότε έχουμε την δύναμη να αντιμετωπίσουμε ένα εξωτερικό γεγονός, ή ένα πρόβλημα.

Όταν κάποιος δεχτεί και παραδεχτεί μέσα του πως πληγώθηκε και πονάει, χωρίς να καλύπτει αυτόν τον πόνο με τα ξεσπάσματα του θυμού του, τότε είναι έτοιμος για να θεραπευτεί.

Παρατήρησε Φίλε και Φίλη, πως ένας υγιής άνθρωπος ποτέ δεν πονάει. Ο άρρωστος ή ο πληγωμένος άνθρωπος είναι που πονάει, και έχει ανάγκη από θεραπεία.

Πληγωμένοι θανάσιμα από ένα εξωτερικό γεγονός, ή ένα πρόβλημα που μας γέμισε με πόνο, είναι αδύνατο να δούμε κάτι περισσότερο από τον πόνο που μας προκαλεί το συγκεκριμένο εγώ.

Καθώς πεθαίνει το συγκεκριμένο εγώ, είτε αυτό είναι της πληγωμένης υπερηφάνειας, του πληγωμένου εγωισμού, της πληγωμένης αυτοαγάπης, του θυμού, του μίσους ή της εκδίκησης προς τους άλλους που μας πλήγωσαν κλπ, η πληγή γιατρεύεται, ο πόνος υποχωρεί, και γεννιέται μέσα μας η κατανόηση. Τότε ναι! Είναι δυνατό να δούμε τη λύση, στο πρόβλημα που μας βασανίζει.

Τους σωματικούς μας πόνους μπορoύν να μας τους θεραπεύσουν οι γιατροί. Τους ψυχολογικούς μας πόνους όμως, μόνο εμείς μπορούμε να τους θεραπεύσουμε, αρκεί να το θέλουμε με την καρδιά μας να φύγουν από πάνω μας.

Όταν τους παραδίδουμε έναν - έναν στην προσωπική, την ατομική και ιδιαίτερη Θεϊκή μας Μητέρα, Αυτή τους εξαλείφει από μέσα μας μια για πάντα. Δεν υπάρχει πληγή που να μην μπορεί να γιατρέψει, ούτε πόνο που να μην μπορεί να θεραπεύσει.

Αρκεί τις δύσκολες στιγμές που πονάμε ψυχολογικά, να την θυμόμαστε λίγο περισσότερο απ' ότι τους πόνους μας, ώστε να πούμε από μέσα μας: Θεϊκή μου Μητέρα, βγάλε μου έξω τον πόνο μου και διέλυσέ τον. 

Αυτός ο πολύ απλός και πρακτικός τρόπος, θεραπεύει, γιατρεύει, και ελευθερώνει την ψυχή μας από τα εγώ του πόνου, και από οποιοδήποτε άλλο εγώ.

Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ.

Α.Δ. Ραβολού.

Θέλω να κάνω, σαν εισαγωγή σ’ αυτό το εσωτερικό μέρος δυο σημεία, τα ναρκωτικά και την ειρήνη που είναι βασικά και θεμελιώδη για να ανοίξουμε το δρόμο μας στον πλανήτη από δω και πέρα, μια και είναι δύο σημεία που πραγματικά παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στο βίο της ανθρωπότητας αφού ούτε οι κυβερνήσεις, ούτε κανένας, μπόρεσε να βρει μία σωστή λύση για να τελειώσει μ’ αυτή τη μάστιγα που καταναλώνει το περισσότερο μέρος της ανθρωπότητας και πάνω απ’ όλα την νεολαία: τη μάστιγα των ναρκωτικών. Εσείς ξέρετε πως τα ναρκωτικά είναι σκορπισμένα σε όλο τον πλανήτη και περισσότερο μεταξύ των νέων.

Οι νέοι έχουν πέσει σ’ αυτά εξαιτίας της άγνοιας ή ψάχνοντας κάτι άλλο. Πραγματικά τα ναρκωτικά δεν είναι μόνο βλαβερά για το φυσικό ή τρισδιάστατο σώμα αλλά και για το πνευματικό μέρος, για το οποίο θα σας δώσω μια μικρή εξηγήση, για το τι μπόρεσα να γνωρίσω, να ερευνήσω έξω πια από το τρισδιάστατο μέρος, για τις καταστροφές που προκαλούν τα ναρκωτικά.

Έχουμε δει πολύ καλά και επανειλημμένος, πως ένας νεαρός αρχίζει με τα ναρκωτικά σε λίγο καιρό μετατρέπεται σε ένα γέρο, σε ένα ράκος. Γιατί αυτό;…. Γιατί τα ναρκωτικά βλάπτουν το σεξουαλικό μέρος. Το άτομο φτάνει στην σεξουαλική ανικανότητα πολύ νωρίς. Γιατί; Γιατί παίρνουν τα ναρκωτικά από τη μύτη και η αναπνοή είναι στενά συνδεδεμένη με το σεξουαλικό μέρος, με την ενέργεια και όταν τελειώνει μ’ αυτή τελειώνει και με τη ζωή πολύ γρήγορα.

Εάν κοιτάξουμε το ζωτικό η αιθερικό σώμα στην τέταρτη συντεταγμένη, το ζωτικό σώμα ενός ναρκομανή είναι μαραμένο, ενώ σε ένα κανονικό άτομο το ζωτικό είναι λαμπερό, αστραφτερό, οπότε στο ναρκομανή διαλύεται, μαραίνεται σιγά – σιγά και πρέπει να ξέρουμε πως αυτό το ζωτικό σώμα αναζωογονεί και επιδιορθώνει το φυσικό σώμα σε εκείνες της στιγμές που ξεκουράζεται η κοιμάται. Αυτό το σώμα με τα ναρκωτικά διαλύεται, σβήνει σιγά - σιγά μέχρι να μετατραπεί σε ένα πτώμα, ίδιο με το φυσικό σώμα.

                   
                         
Εάν κοιτάξουμε την Πέμπτη διάσταση, βλέπουμε το αστρικό σώμα σαν ένα βλάκα, σαν έναν αχαλίνωτο τρελό που καταστρέφει τα πάντα. Και εάν δούμε μέσα σε αυτό το αστρικό σώμα, τα δαιμόνια που φέρνουμε μέσα βρίσκονται σε μεγάλη γιορτή. Γιατί; Γιατί εμείς μέσω των ναρκωτικών τροφοδοτούμε τα ελαττώματα που επιθυμούμε να καταστρέψουμε και τα οποία με τα ναρκωτικά τρέφονται.

Αν περάσουμε στο διανοητικό σώμα και εξετάσουμε τον εγκέφαλο ενός ναρκομανή είναι τελείως κατεστραμμένος, οι ιστοί του εγκεφάλου, του νοητικού σώματος κάνουν ρωγμές και σαπίζουν και καταστρέφονται και το αποτέλεσμα η αντανάκλαση στο φυσικό μέρος είναι ότι το άτομο ανισορροπεί κάνοντας φρικαλέες πράξεις εξαιτίας της νοητικής ανισορροπίας, η της ρωγμής του νοητικού σώματος.

Και είναι ακόμα πιο σοβαρό το ότι εάν περάσουμε στον αιτιατό κόσμο η ουσία υποφέρει και αυτή επίσης της συνέπειες των ναρκωτικών, γιατί βαδίζει υπερκοιμισμένη, βαδίζει σαν ένας μεθυσμένος που θέλει να πέσει κάτω στο έδαφος. Έτσι βλέπει κάποιος εκεί την ουσία ενός ναρκομανή.

Έτσι κοιτάξτε, πως δεν είναι μόνο οι τρισδιάστατες βλάβες αλλά και οι εσωτερικές καταστροφές που προκαλούν τα ναρκωτικά σε ένα άνθρωπο που τα καταναλώνει.
Αυτό είναι πολύ σοβαρό. Υπάρχουν πολλά άτομα στη Γνωστική Κίνηση που έχουν περάσει από αυτή την εμπειρία των ναρκωτικών. Αυτά τα άτομα θα αργήσουν περισσότερο χρόνο για να ξυπνήσουν τη συνείδηση, μέχρι που διαμέσου της ίδιας της ενέργειας να θεραπεύσουν σιγά – σιγά όλες αυτές τις καταστροφές που έκαναν τα ναρκωτικά μέσα στους ίδιους. Αυτές τις καταστροφές στα εσωτερικά σώματα.
Έτσι λοιπόν αυτά τα άτομα θα αργήσουν λίγο περισσότερο. Όμως βλέπουμε πως επιδιορθώνεται όλο αυτό, γιατί επανέρχεται το φυσικό το ζωτικό και έτσι συνέχεια.

Έτσι βλέπουμε πως ένα άτομο όσο δουλεύει επιδιορθώνει τα διάφορα σώματα και έτσι θα μπορέσουν να φτάσουν στο να γίνουν κανονικοί άνθρωποι και σε θέση να δουλεύουν με τους εαυτούς τους και να απελευθερωθούν.

Έτσι πιστεύω πως αυτό θα έπρεπε να δημοσιευτεί στις εφημερίδες και παντού, για το καλό της ανθρωπότητας και της νεολαίας που είναι ο λαός του αύριο.
Αυτά που σας λέω μπορείτε να τα πείτε παντού γιατί είμαι υπεύθυνος γι’ αυτά, γιατί μιλάω από αυτό που γνωρίζω, που έχω βιώσει και μπορώ να τα βεβαιώσω μπροστά στο Θεό και στους ανθρώπους.

Στους ναρκομανείς ποτέ να μην κλείνουμε τις πόρτες, αλλά να τους προσανατολίζουμε για να μπορέσουν να αφήσουν τα ναρκωτικά και να τους δίνουμε τη γνώση της αναγέννησης.

                
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει κάτι που θα μπορούσαμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τους ναρκομανείς;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κοιτάξτε στην Γνωστική Κίνηση έχουν μπει πάρα πολλοί ναρκομανείς, πολλές φορές μέχρι και τρελοί, όμως με την δουλειά με τους τρεις παράγοντες έχουν ξαναγίνει κανονικοί άνθρωποι, χρήσιμοι για την κοινωνία.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να τους κάνουμε να μεταφερθούν σε άλλο τόπο από εκεί που μένουν, για να τους βγάλουμε από αυτόν τον κύκλο. Γιατί αυτοί μαζεύονται σε παρέες για να πάρουν ναρκωτικά. Γιατί όταν αλλάζουν τόπο κατοικίας και δεν έχουν την παρέα τους πιο εύκολα εγκαταλείπουν το ελάττωμα ή τα βίτσια. Αυτό που δεν μπορούν είναι να εγκαταλείψουν τα ναρκωτικά στην ίδια την πόλη τους ή χωριό γιατί παντού συναντούν τους φίλους τους, που τους προσφέρουν πάλι και με τέτοια πρόκληση ξαναπέφτουν στα ναρκωτικά. Όμως όταν αλλάζουν τόπο κατοικίας, τα αφήνουν.

Αυτοί θέλουν να τα αφήσουν, αλλά απλώς δεν ξέρουν πώς να το κάνουν. Τότε το πρώτο που τους συμβουλεύουμε είναι να αλλάζουν τον τόπο κατοικίας τους για να αφήσουν την παρέα τους και να εγκαταλείψουν τα ναρκωτικά.
Έτσι έχουμε κάνει και εμείς και μας έχει δώσει πολύ καλά αποτελέσματα.

Δεν υπάρχει άλλη ειδική λύση εκτός από τους τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης. Αν τους διδάσκουμε να δουλεύουν με το θάνατο των ελαττωμάτων, εκεί αλλάζουν, μετανιώνουν και αφήνουν αυτά τα βίτσια.

Α.Δ. Ραβολού.