ΙΟΥΔΑΣ Ο ΙΣΚΑΡΙΩΤΗΣ. ΤΟΥ Α.Δ. ΡΑΒΟΛΟΥ.

Ερώτηση: Τι μπορείτε να μας πείτε για τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, για την Αποστολή του σαν ένα Ιερό Ον;

Απάντηση: "Πάντοτε δια μέσου των θρησκευτικών πίστεων ή αιρέσεων, θεωρούσαν τον Ιούδα σαν ένα στοιχείο διεστραμμένο, βλαβερό, κακό· ενώ στην πραγματικότητα για τις Συμπαντικές Ιεραρχίες (και εγώ είμαι μάρτυρας σ' αυτό), αυτό που αντιστοιχούσε στους Αποστόλους ήταν ένα Συμπαντικό Δράμα για να μας δώσουν τη Διδασκαλία ζωντανή, τη διδασκαλία που πρέπει να πραγματοποιήσει ο καθένας από εμάς.
Στην πραγματικότητα από όλους τους Αποστόλους του Δασκάλου Ιησού, ο πιο προχωρημένος, ή να μην πούμε προχωρημένος, αλλά ο ανώτερης κατηγορίας, ήταν ο Ιούδας, ο οποίος έπρεπε να αντιπροσωπεύσει τον πιο τρομερό ρόλο.
Θυμάμαι όταν ο Δάσκαλος Ιησούς τον υποχρέωσε, όρισε τον Ιούδα για να παίξει αυτόν το ρόλο και ο Ιούδας δεν αισθανόταν ικανός να το κάνει. Τότε γονάτισε μπροστά στον Δάσκαλο Ιησού και κλαίγοντας του είπε να μην του επιτρέψει να παίξει αυτό το ρόλο, γιατί δεν αισθανόταν ικανός. Αλλά ο Ιησούς του απάντησε: Εσύ θα πρέπει να το κάνεις, εσύ μονάχα είσαι προετοιμασμένος γι' αυτό.

Ο Ιούδας βρίσκεται τώρα στους Κόσμους της Κόλασης εκπληρώνοντας μια αποστολή. Έτσι όπως ο Ιησούς απαρνήθηκε το Απόλυτο από αγάπη για μας, έτσι και επίσης ο Ιούδας απαρνήθηκε την Απόλυτη Ευτυχία και βρίσκεται στην Άβυσσο, δουλεύοντας στο έργο του Πατέρα· εκπληρώνοντας εκεί την Αποστολή του, μέχρι να απελευθερωθεί ο τελευταίος σπινθήρας αυτής της Δημιουργίας. Από εκεί ο Ιούδας θα βγει προς το Απόλυτο, το ίδιο όπως ο Ιησούς, γιατί αυτοί είναι δύο όντα εξέχοντα σε Σοφία.

Εμένα με κατέπληξε πολύ όταν κατέβηκα εδώ και πολλά χρόνια στην Άβυσσο με τον Δάσκαλο Σαμαέλ. Κατεβήκαμε και φτάσαμε μέχρι εκεί που βρισκόταν ο Ιούδας. Βρήκαμε ότι ήταν από ένα φως αστραφτερό, που φώτιζε ολόγυρα. Οι μαθητές του λάμβαναν από Αυτόν πολλές Διδασκαλίες. Αλλά Διδασκαλίες, αληθινά εσωτεριστικές.

Αυτός αγωνίζεται για να βγάλει ψυχές από την Άβυσσο, ώστε εδώ (στο φυσικό κόσμο) να επαναστατήσουν. Αυτή είναι μια εργασία από τις πιο σοβαρές και δύσκολες που έχω δει. Στην πραγματικότητα εγώ δεν είμαι ικανός να πραγματοποιήσω κάτι τέτοιο. Ωστόσο ο Ιούδας το εκπληρώνει.

Αυτός είναι ένα Είναι, ωστόσο, κάθε λέξη που προφέρουν εδώ, οι θρήσκοι και οι πιστοί, ενάντια σε Αυτόν τη νιώθει, όλο αυτό το νιώθει εκεί: Τις φράσεις που πληγώνουν, όπως όταν ένα άτομο προδίδει ένα άλλο και το ονομάζει "Ιούδα". Αυτός το νιώθει, το νιώθει σε ζωντανή σάρκα. Φανταστείτε όλη η ανθρωπότητα να μιλάει γι' Αυτόν, γιατί αγνοείται πραγματικά η υψηλή του Ιεραρχία!

Τώρα λοιπόν, υπάρχει ένα βιβλίο που ήρθε από το εξωτερικό, δεν ξέρω από ποια χώρα, το έστειλαν σε ένα φίλο μου. Σε αυτό το βιβλίο αφηγείται ένας δημοσιογράφος όλα τα σχετικά με τον Ιούδα, υπαγορευμένο από τον ίδιο τον Ιούδα. Αυτός εμφανίστηκε στο δημοσιογράφο, χωρίς να του πει ότι Αυτός ήταν ο Ιούδας, δεν θέλησε να του πει το όνομά του. Η αφήγηση περιέχει μια μεγάλη Διδασκαλία. Αυτό το βιβλίο θα το βγάλουμε στο φως, θα το εκδώσουμε. Τότε οι Γνωστικοί Μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να εκτιμήσουν αληθινά την κατηγορία του Δασκάλου Ιούδα".

Από το βιβλίο που αναφέρει ο Α.Δ. Ραβολού, μπορούμε να διαβάσουμε ένα μικρό απόσπασμα από την συνομιλεία του Ιησού με τον Ιούδα.  

Ιησούς: "Ιούδα, να που σε λέω φίλο μου, όμως ο κόσμος δύσκολα θα καταλάβει ότι είσαι στο πνεύμα και 
στ' αλήθεια. Όμως η ώρα έφτασε να σου πλύνω τα πόδια, γιατί αυτό που είναι αναγκαίο να κάνεις πολύ σύντομα, με δυο τρόπους γίνεται: ή ξέροντάς τα όλα και γιατί, ή αγνοώντας τα. Και ο άνθρωπος πάντα θα προτιμά να αγνοεί την αλήθεια και θα δει ένα μόνο πρόσωπο του Θεού, και στον αποπροσανατολισμό του θα πιστεύει ότι τα έχει γνωρίσει όλα. Όμως εσύ και εγώ θα κάνουμε το καθήκον μας τώρα όπως πρέπει να αποδοθεί η δικαιοσύνη του Πατέρα. Καλότυχος αυτός που μπορεί να κατανοήσει αυτό που τώρα φωλιάζει στην καρδιά σου, Ιούδα".
Ιούδας: Από τα χείλια μου ξεπετάχτηκε το φως που εκεί υπήρχε, και απάντησα.
"Καλότυχος εσύ, Ραβί μου, γιε του Θεού. Γιατί εσύ είσαι το "ναι" εκεί όπου εγώ θα είμαι το "όχι" για τον άνθρωπο. Να που σε βλέπω σαν το φως που σκορπά τα σκοτάδια και θα είμαι το αντιφέγγισμά σου στα ίδια τα σκοτάδια, για να μάθουν οι άνθρωποι ποιο δρόμο να ακολουθήσουν, ποιο δρόμο ν' αποφύγουν, στην ψυχή στο φως της αγάπης σου, απ' όπου αναβλύζει ή φλόγα του ζήλου μου.
Ο Ραβί μου με ξανακοίταξε και μου είπε:
"Σύμφωνα με τον ζήλο σου μπορεί πολλοί να καταλάβουν ότι εγώ είμαι ο Δρόμος η Αλήθεια και η Ζωή. 
Ξανά η Χάρη του μου φώτισε την κατανόησή μου και πρόσθεσα:
Όμως εγώ είμαι η έρημος, η φαντασία και ο θάνατος, και πολλοί θα έρθουν σε μένα.

Αν θέλετε, μπορείτε να διαβάσετε όλο το βιβλίο εδώ.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

Α.Δ. Ραβολού
Η Μεγάλη Πέμπτη και η Μεγάλη Παρασκευή είναι ημέρες πολύ ειδικές, και γι' αυτό είναι αναγκαίο να υπάρχει σε όλους εμάς πνευματικό αποτράβηγμα ως ένδειξη πένθους. Γιατί είναι η διαδικασία του ΧΡΙΣΤΟΥ, πρέπει να υπάρχει πολύ παρατήρηση, σιωπή, στοχασμός και ηρεμία.

Εάν εσείς παρατηρήσετε, στον συνηθισμένο κόσμο υπάρχουν γιορτές και χαρά και πιοτό, έτσι γιορτάζει η μαύρη αδελφότητα αυτές τις ημέρες τον θάνατο του ΧΡΙΣΤΟΥ, εμείς πρέπει να κάνουμε το αντίθετο, να κρατάμε πένθος ή πνευματική περισυλλογή, χωρίς να υπάρχουν φλυαρίες, φωνές κ.λ.π., γι' αυτό αυτές τις ημέρες συνιστάται πολύ αποτράβηγμα, στοχασμός και προσευχή.

Η ΖΥΓΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. ΤΟΥ Α.Δ. ΡΑΒΟΛΟΥ.

    Η ΖΥΓΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. 
                               Του Α.Δ. Ραβολού.

                                                                  Νέμεσις

Κάρμα είναι η τιμωρία από τα κακά έργα. Ντάρμα είναι η αμοιβή από τα καλά έργα. Στο αριστερό πιατάκι της ζυγαριάς βάζουν το Κάρμα, στο δεξιό το Ντάρμα.
Δεν υπάρχει αιτία χωρίς αποτέλεσμα, ούτε αποτέλεσμα χωρίς αιτία. Τα αποτελέσματα γίνονται σύμφωνα με τον Νόμο.
Το Κάρμα μας δείχνει την τιμωρία από τα κακά έργα, και από τα καλά που μπορώντας να τα κάνουμε δεν τα κάναμε.

Η Ευσπλαχνία και η Δικαιοσύνη είναι οι δύο κολώνες πάνω στις οποίες στηρίζεται η Θεϊκή Δικαιοσύνη.
Η Δικαιοσύνη χωρίς Ευσπλαχνία είναι τυραννία, και η Ευσπλαχνία χωρίς Δικαιοσύνη είναι επιείκεια.  


Είναι αναγκαίο να ισορροπούμε την ζυγαριά του Νόμου, διότι στην τωρινή κατάσταση της συνείδησης, βρίσκεται αρκετά γερμένη προς τα αριστερά.
Αυτή την ζυγαριά μπορούμε να την ισορροπούμε με τους τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης.
Αν ασκούμε καθένα από αυτούς ξεχωριστά πληρώνουμε πολύ Κάρμα, και αν τους ασκούμε όλους συνολικά, τότε το πληρώνουμε όλο.

Μέσα μας υπάρχει ένας αντιπρόσωπος του Νόμου που είναι ο εσωτερικός ΚΑΟΜ, είναι η δική μας συνείδηση.
Αυτός φέρνει τον λογαριασμό μας στο εσωτερικό Δικαστήριο της Παγκόσμιας Δικαιοσύνης. Αυτό βρίσκεται στην πέμπτη διάσταση στον αστερισμό του Ζυγού.
Ο Ανούβις είναι ο υπέρτατος ιερέας - δικαστής, είναι ο επικεφαλής των 42 δικαστών. Εκεί αποφασίζουν τα διατάγματα του Νόμου.

Ο νόμος εκδηλώνεται για μας σε δύο απόψεις: ο Θεϊκός (του Ουρανού), και ο ανθρώπινος (της γης).

Το λιοντάρι του Νόμου το πολεμάμε με την ζυγαριά, και αυτοί είναι οι τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης για την ισορροπία της ζυγαριάς. 


Οι άρχοντες του πεπρωμένου από την Παγκόσμια Δικαιοσύνη, έχουν υπό έλεγχο τα άτομα - σπέρματα της συνείδησης, τα οποία θα μας σημειώσουν το Κάρμα ή το Ντάρμα της επόμενης ύπαρξης.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι Κάρμα.

ΑΤΟΜΙΚΟ ΚΑΡΜΑ
Ο πόνος, η τιμωρία που μας αντιστοιχεί στον καθένα από τα προσωπικά κακά έργα, είναι σαν δόσεις που πρέπει να ακυρώνουμε, τις οποίες μπορούμε να πληρώνουμε με θυσία ή με πόνο.
Εκείνος που ξέρει να διαπραγματεύεται μένει ελεύθερος από τους Κυρίους του Κάρμα.
Πρέπει να μάθουμε να θυσιάζουμε το όλο από το τίποτα. Οποιοδήποτε καλό προς την ανθρωπότητα είναι σαν μια πληρωμή που βάζουμε στον δικό μας λογαριασμό.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΚΑΡΜΑ
Όταν σε μια οικογένεια ανήκουν πρόσωπα που έχουν συνολικά υποχρεώσεις με τον Καρμικό νόμο.
Αν υποφέρουν και κάνουν να υποφέρουν οι γύρω τους άνθρωποι, εκεί δρα η Θεϊκή Δικαιοσύνη σε όλη την οικογένεια για να τους κάνει να πληρώνουν.

ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΑΡΜΑ
Είναι η τιμωρία σε μάζα. Π.χ. είναι φυσιολογικό να βλέπουμε συνοικίες πολύ φτωχές τοποθετημένες κοντά σε ποταμούς, λόφους κλπ, που ξαφνικά πλημμυρίζει ο ποταμός και τους παρασύρει όλους, ή βλέπουμε μάζες ανθρώπων όπου ζουν στην αθλιότητα. Αυτό είναι συνολικό Κάρμα.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΑΡΜΑ
Τιμωρία ή πόνος σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι παγκόσμιοι πόλεμοι είναι σαφές παράδειγμα από αυτό το Κάρμα.
Χώρες ολόκληρες σε μεγάλο ποσοστό τους χτυπάει η αθλιότητα, η πίκρα και ο πόνος. Σε αυτούς τους καιρούς η Ζυγαριά της Δικαιοσύνης είναι ανισόρροπη.

ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΡΜΑ
Όταν το Κάρμα που χρωστάμε δεν μπορούμε να το πληρώσουμε εξ αιτίας της σοβαρότητας των λαθών, είναι ένα Κάρμα δράσεως που δεν σταματάει· π.χ. ένας άκρως σεξουαλικός εκφυλισμός, το Κάρμα είναι ο καρκίνος.
Τους κάνκρους τους στέλνουν για να μας εξαλείφουν με τον καρκίνο.

Αν ένας άνθρωπος μεταβάλει τις σεξουαλικές του ενέργειες, όμως τις χρησιμοποιεί άσχημα σκεπτόμενος ή φανταζόμενος άσχημα πράγματα για άλλα άτομα, τότε κερδίζει πόντους εναντίον του στην ζυγαριά.

Όταν εκπληρώνουμε τους φυσικούς Νόμους, καλυτερεύουμε ψυχικά, γιατί ο φυσικός με τον Θεϊκό Νόμο είναι παρόμοιοι, γιατί για παράδειγμα, εάν εσείς κλέβετε στο φυσικό σας βάζουν στην φυλακή, το ίδιο συμβαίνει επίσης στο εσωτερικό μέρος.
Εάν σκοτώνει κανείς παραβιάζει την πέμπτη εντολή και κερδίζει μεγάλο Κάρμα.
Έτσι ο φυσικός Νόμος είναι μια αντανάκλαση του Θεϊκού Νόμου.

Σχετικά με το φυσικό είναι επίσης γεγονός, ότι ο Νόμος μακραίνει και μικραίνει, αλλά ο Θεϊκός Νόμος όχι, εκεί ο Νόμος ούτε μακραίνει, ούτε μικραίνει, εκεί δεν έχουν αξία τα πολιτικά μέσα, ούτε τίποτα. Όποιος τα κάνει τα πληρώνει.
Είναι το μόνο που διαφέρουν ο Θεϊκός Νόμος από τον τρισδιάστατο Νόμο, δηλαδή τον πλανητικό Νόμο μας.

Ερώτηση: Δάσκαλε γιατί η σύγχρονη ανθρωπότητα υποφέρει από τόσες αρρώστιες;

Απάντηση: Η πραγματικότητα είναι πως η ζωή που έχουμε είναι πολύ ακατάστατη και τότε σαν τιμωρία έρχονται οι αρρώστιες. Αλλά κοιτάξτε εσείς πως για παράδειγμα το 99% της ανθρωπότητας κακοξοδεύει τις ενέργειές του σε σαχλαμάρες και γι' αυτό ένα ατελές σώμα είναι επιρρεπές σε αρρώστιες.

Ερώτηση: Τα αεροπορικά ατυχήματα είναι σχεδόν όλα από τον Νόμο;

Απάντηση: Όχι, υπάρχουν επίσης ατυχήματα.

Ερώτηση: Και αν πεθάνουν εκατό;

Απάντηση: Ναι, υπάρχουν επίσης ατυχήματα. Δεν μπορούμε να τα αποδίδουμε όλα αυτά στο Νόμο. Υπάρχουν ατυχήματα.

Ερώτηση: Και αυτό που λένε πολλοί άνθρωποι εδώ, ότι δεν κουνιέται φύλλο από ένα δένδρο χωρίς την θέληση του Θεού;

Απάντηση: Όχι, υπάρχουν πολλά πράγματα που συμβαίνουν χωρίς να έχει καμία σχέση ο Νόμος, αλλά από κατάχρηση κάποιου· τίποτα άλλο, από κατάχρηση.

Ερώτηση: Πώς ξέρουμε αν μια αρρώστια είναι από Κάρμα;

Απάντηση: Θα σας εξηγήσω αυτό το μέρος που είναι πολύ σημαντικό. 
Όταν δεν ξέρουμε αν είναι από Κάρμα πάντα πρέπει να προσπαθούμε να θεραπευόμαστε. 
Ας βάλουμε ένα παράδειγμα: Ας πούμε ότι εγώ έχω μια αρρώστια από Κάρμα και δεν επιδέχομαι κανενός είδους θεραπεία. Αυτό το Κάρμα έχει μια αρχή και ένα τέλος. Εάν εγώ δεν παίρνω φάρμακα για να θεραπεύομαι, αυτό το Κάρμα επεκτείνεται 3 φορές περισσότερο ή να μας πάρει και όλη τη ζωή.
Πάντα τα φάρμακα πρέπει να τα παίρνουμε είτε είναι Κάρμα είτε όχι. Γιατί δεν ξέρουμε σε τι στιγμή τελειώνει αυτό το Κάρμα, και όταν τελειώνει το Κάρμα με οποιοδήποτε φάρμακο θεραπευόμαστε. Και αν είναι ένα Κάρμα που έρχεται από πάνω δε θεραπεύεστε μέχρι να το πληρώνετε.
Είναι καλό να ξέρετε ότι πάντα για οποιαδήποτε αρρώστια εμείς πρέπει να πάρουμε φάρμακο. Να κάνουμε το καθήκον μας για να θεραπευόμαστε.

Ερώτηση: Υπάρχουν οικογένειες που έχουν άρρωστα παιδιά, με μια αρρώστια που η επίσημη ιατρική, είναι ανίκανη να σταματήσει την αρρώστια ή να θεραπεύσει αυτά τα παιδιά.

Απάντηση: Κοιτάξτε, όταν σε μια οικογένεια ή σε μια ομάδα υπάρχει μια αρρώστια για την οποία η επίσημη ιατρική τίποτα δεν μπορεί να κάνει, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι πρόκειται για τον Νόμο σε δράση.
Όταν συμβαίνει αυτό είναι ο Νόμος που εισπράττει, και όταν ο Νόμος δρα μ' αυτόν τον τρόπο, τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε.
Εάν κάποιος θα ήθελε να κάνει κάτι, και ανακατευόταν
σ' αυτό θέλοντας να βοηθήσει αυτή την οικογένεια, τότε θα λάμβανε μέρος στην τιμωρία, διότι όποιος ανακατεύεται, λαμβάνει.
Δείτε τι ευαίσθητο που είναι αυτό το πράγμα.
Σ' αυτές τις περιπτώσεις το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κρατιόμαστε μακριά, αν μπορούμε να δώσουμε μια ελεημοσύνη, να την δώσουμε, αλλά από μακριά. Δηλαδή να συνεχίσουμε τον δρόμο μας, γιατί όποιος σταματάει θέλοντας να βοηθήσει αυτή την οικογένεια ή αυτά τα άτομα, για να τους βγάλει από τον πόνο τους, θα λάβει μέρος στο Κάρμα τους, ο Νόμος θα εφαρμοστεί σ' αυτόν.
Έτσι λοιπόν, αυτά είναι ευαίσθητα πράγματα που όλος ο κόσμος θα πρέπει να έχει υπ' όψη.

Ερώτηση: Εφόσον πρόκειται για Κάρμα που έχει ένα από τα μέλη μιας οικογένειας, θα μπορούσαν οι γονείς ή τα αδέλφια του να δουλεύουν με τους εαυτούς τους, ώστε να καταλάβουν το Κάρμα που έχει ένας από αυτούς; 

Απάντηση: Όταν ο Νόμος δρα δεν υπάρχει τίποτα να κάνουμε, δεν δίνουν ούτε χρόνο για να δουλεύουμε γιατί ό,τι ήρθε, ήρθε και το πληρώσαμε. 
Σε μια τέτοια περίπτωση ό,τι και να κάνουμε είναι μάταιο. Αν αυτοί πάνε να δουλέψουν δεν μπορούν, γιατί η αρρώστια δεν τους το επιτρέπει, έτσι δεν είναι; Και σε περίπτωση που θα μπορούσαν να δουλεύουν σε τίποτα δεν τους χρησιμεύει γιατί το Κάρμα ξέσπασε.
Ό,τι και να κάνουν είναι μάταιο, αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να υπακούσουν στη θέληση του Θεού, να μην διαμαρτύρονται και να το δέχονται με αγάπη αυτό το πράγμα ώσπου να περάσει, εάν περάσει.

Ερώτηση: Ποιος είναι ο ποιο γρήγορος τρόπος για να εξοφλήσουμε τα χρέη του Κάρμα;

Απάντηση: Η δουλειά πάνω στον εαυτό μας. Διαμέσου της αυτοπαρατήρησης και του θανάτου του εγώ. 
Η δουλειά πάνω στον εαυτό μας είναι ο ποιο γρήγορος τρόπος.

Ερώτηση: Η Θεϊκή Μητέρα παίζει κάποιο ρόλο στις διαπραγματεύσεις με το Κάρμα;

Απάντηση: Όταν είμαστε προσκολλημένοι σε αυτήν και υπακούμε τις εντολές της, τότε μας εξυπηρετεί σαν δικηγόρος εκεί. Όμως όταν κάνουμε τα πράγματα ανάποδα, μετατρέπετε σε δικαστή εκεί.

"Ο ΜΗ ΑΔΙΚΩΝ ΟΥΔΕΝΟΣ ΔΕΙΤΑΙ ΝΟΜΟΥ" 

          "Αυτός που δεν αδικεί δεν έχει ανάγκη νόμου"

Πλάτων.

ΚΑΡΜΑ ΚΑΙ ΝΤΑΡΜΑ: Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ.

Όπως σας είχα πει στην προηγούμενη ανάρτηση με θέμα "ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ Ή ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ", η επαναλαμβανόμενη επιστροφή του ανθρώπου σε ένα νέο σώμα πρέπει να συνδυαστεί με το σημερινό θέμα, μιας και κάθε Αιτία που σπέρνει ο άνθρωπος, καλή ή κακή, δημιουργεί και ένα Αποτέλεσμα που είναι πολύ στενά συνδεδεμένο με την αντικειμενική Θεϊκή Δικαιοσύνη. 
Κάρμα ονομάζονται το αποτέλεσμα των κακών πράξεων, και Ντάρμα τα αποτέλεσμα των καλών.

Ο  Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ σαν Δάσκαλος της Δύναμης και ο Α.Δ. Ραβολού σαν δικαστής του Κάρμα και υπερασπιστής του Ντάρμα, είναι οι πλέον αρμόδιοι για να μιλήσουν γι' αυτό το θέμα.

Θα αναρτήσω δύο κείμενα, ένα από τον καθένα τους σήμερα και ένα αύριο, προσθέτοντας τα κυριότερα σημεία από διάφορες διαλέξεις τους, που είναι αυτά που μας ενδιαφέρουν.

Από τις διαλέξεις ο "Νόμος της υποτροπής" και "οι διαπραγματεύσεις με τον Θεϊκό Νόμο", του Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ.

Δεν υπάρχει ΑΙΤΙΑ χωρίς ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ούτε ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ χωρίς ΑΙΤΙΑ.
Οποιαδήποτε πράξη της ζωής μας, καλή ή κακή, έχει τις συνέπειές της.

Σήμερα αναλογίστηκα την δυστυχία του κόσμου μας· πόσο ευτυχείς θα ήταν οι άνθρωποι, εάν ποτέ δεν είχαν αυτό που ονομάζεται εγώ, εμένα τον ίδιο, ο εαυτός μου.
Είναι αναμφίβολο πως το εγώ διαπράττει αναρίθμητα σφάλματα των οποίων το αποτέλεσμα είναι ο πόνος.
Εάν οι άνθρωποι ήταν απαλλαγμένοι από το εγώ, θα ήταν απλώς ωραιότατα φυσικά στοιχειώδη, αθώα, αγνά, απεριόριστα, μακάρια.

Το μοναδικό που απαιτείται για να έχει κανείς δικαίωμα στην πραγματική ευτυχία είναι πριν απ' όλα να μην έχει εγώ.

Βεβαίως όταν δεν υπάρχουν μέσα σ' εμάς τα απάνθρωπα στοιχεία, τα εγώ που μας μετατρέπουν σε τόσο τρομακτικούς και μοχθηρούς, δεν υπάρχει Κάρμα για να πληρώσουμε και το αποτέλεσμα είναι η ευτυχία.

Η δικαιοσύνη χωρίς ευσπλαχνία είναι τυραννία· ή ευσπλαχνία χωρίς δικαιοσύνη είναι επιείκεια, αρέσκεια προς το έγκλημα.

Οι πολυμαθείς πιστεύουν πως δεν είναι δυνατόν να μεταβάλουμε τον Νόμο· λυπούμαι πολύ ειλικρινά, γιατί πρέπει να διαφωνήσω μ' αυτόν τον τρόπο σκέψης. 

Εάν ο νόμος της δράσης και της συνέπειας, εάν η νέμεση της ύπαρξης δεν ήταν διαπραγματεύσιμη, τότε πού θα ήταν η Θεία ευσπλαχνία; Ειλικρινά, εγώ δεν μπορώ να δεχθώ σκληρότητα στην Θεϊκότητα. Το πραγματικό, εκείνο που είναι όλο τελειότητα, με κανένα τρόπο δεν θα μπορούσε να είναι κάτι χωρίς ευσπλαχνία, σκληρό, τυραννικό κλπ.  Για όλα αυτά επαναλαμβάνω με εμφατικό τρόπο, πως το Κάρμα είναι διαπραγματεύσιμο.

Όταν ένας κατώτερος νόμος υπερβαίνεται από έναν ανώτερο νόμο, ο ανώτερος νόμος καθαρίζει τον κατώτερο νόμο.

Πράξε καλά έργα για να πληρώσεις τις οφειλές σου. Το λέοντα του Νόμου τον πολεμάμε με τη ζυγαριά.

Όποιος έχει με τι να πληρώσει, πληρώνει και διεκπεραιώνει τις διαπραγματεύσεις του, όποιος δεν έχει με τι να πληρώσει, θα πληρώσει με τον πόνο.

Εάν στον ένα δίσκο της κοσμικής ζυγαριάς θέσουμε τα καλά έργα και στον άλλο τα κακά, είναι φανερό πως το Κάρμα θα εξαρτηθεί από το βάρος στη ζυγαριά.

Εάν βαρύνει περισσότερο ο δίσκος των κακών πράξεων, το αποτέλεσμα θα είναι οι πίκρες· δίχως άλλο, είναι δυνατόν ν' αυξήσουμε το βάρος των καλών πράξεων στον δίσκο της βελόνας της ζυγαριάς, και με αυτόν τον τρόπο ακυρώνουμε Κάρμα χωρίς την ανάγκη να υποφέρουμε.

Όλα όσα χρειαζόμαστε είναι να κάνουμε καλά έργα για να αυξήσουμε το βάρος στον δίσκο των καλών πράξεων. 
Τώρα θα κατανοήσετε εσείς καλοί μου φίλοι, το πόσο υπέροχο είναι να κάνει κανείς το καλό. Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως η ορθή σκέψη, η ορθή αίσθηση, και η ορθή δράση είναι το καλύτερο από τις διαπραγματεύσεις.

Ποτέ δεν πρέπει να παραπονούμαστε ενάντια στο Κάρμα. Το σημαντικότερο είναι να ξέρουμε να το διαπραγματευόμαστε.

Δυστυχώς το μόνο που σκέπτονται οι άνθρωποι όταν βρίσκονται σε μια μεγάλη πίκρα είναι να πλένουν τα χέρια τους όπως ο Πιλάτος, να λένε πως δεν έχουν κάνει τίποτε το κακό, πως δεν είναι ένοχοι, πως είναι δίκαιες ψυχές κλπ κλπ...

Εγώ λέω σε αυτούς που βρίσκονται στην αθλιότητα, να αναθεωρήσουν την συμπεριφορά τους, να κρίνουν τον εαυτό τους, να καθίσουν ακόμη και αν είναι για μια στιγμή στον πάγκο των κατηγορουμένων, ώστε μετά από συνοπτική ανάλυση του εαυτού τους να μεταβάλουν την συμπεριφορά τους. 
Εάν αυτοί που βρίσκονται χωρίς εργασία, μεταβάλλονταν σε αγνούς, απεριόριστα φιλάνθρωπους, ήρεμους, εξυπηρετικούς εκατό τοις εκατό, είναι φανερό πως θα μετέβαλαν ριζικά την αιτία που το προκάλεσε, γιατί όπως ήδη είπαμε, δεν υπάρχει αποτέλεσμα χωρίς αιτία ούτε αιτία χωρίς αποτέλεσμα.

Δεν είναι δυνατόν να μεταβάλουμε ένα αποτέλεσμα εάν προηγουμένως δεν έχει αλλαχθεί ριζικά η αιτία που το προκάλεσε.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η αθλιότητα έχει τις αιτίες της στα μεθύσια, στη σιχαμερή λαγνεία, στη βία, στις μοιχείες, στην ασωτία στη φιλαργυρία κλπ κλπ.

Δεν είναι δυνατόν κάποιος να βρίσκεται στην αθλιότητα όταν ο Πατέρας που είναι στο κρυφό βρίσκεται παρών εδώ και τώρα.

Διακεκριμένοι φίλοι, κύριοι και κυρίες, ο Πατέρας που βρίσκεται στο κρυφό μπορεί να βρίσκεται κοντά σ' εμάς ή μακριά.

Όταν το παιδί βαδίζει άσχημα, ο Πατέρας απομακρύνεται και τότε εκείνο πέφτει σε δυστυχία, υποφέρει από έλλειψη χρήματος, περνάει τρομερές ανάγκες, δεν εξηγείται από μόνη της η αιτία της δυστυχίας του.  
Είναι φανερό πως αυτά τα άτομα πιστεύουν ότι δεν έχουν κάνει κακό σε κανένα· εάν αυτοί θυμόντουσαν τις περασμένες τους ζωές θα μπορούσαν να διαπιστώσουν από μόνοι τους, το συγκεκριμένο γεγονός πως περπάτησαν από τα μονοπάτια της απώλειας· πιθανόν να παραδόθηκαν στα οινοπνευματώδη, στην λαγνεία, στην μοιχεία κλπ...

Ο Πατέρας που είναι στο κρυφό, το ίδιο μας το Θεϊκό Πνεύμα έχει αρκετή δύναμη για να μας δώσει και να μας στερήσει επίσης. Αυτός ξέρει πολύ καλά αυτό που μας αξίζει και εάν τωρινά δεν έχουμε χρήματα, είναι διότι Αυτός δεν θέλει να μας τα δώσει· μας τιμωρεί πάντα για το καλό μας.

"Μακάριος ο άνθρωπος τον οποίο τιμωρεί ο Θεός." Ο Πατέρας που αγαπάει το παιδί του το τιμωρεί για το καλό του.

Το Κάρμα είναι μια ιατρική που εφαρμόζεται για το ίδιο μας το καλό· δυστυχώς, οι άνθρωποι αντί να υποκλιθούν με σεβασμό μπρος τον αιώνιο ζωντανό Θεό, παραπονιούνται, βλαστημούν, δικαιολογούν τους εαυτούς τους, αυτοσυγχωρούνται βλακωδώς και πλένουν τα χέρια τους όπως ο Πιλάτος. Με τέτοια παράπονα δεν μεταβάλλεται το Κάρμα, αντιθέτως μετατρέπεται σε πιο σκληρό και αυστηρό.

Επικαλούμαστε την πίστη του συζύγου, όταν εμείς οι ίδιοι έχουμε μοιχεύσει σ' αυτή ή τις προηγούμενες ζωές.

Ζητούμε αγάπη, όταν εμείς ήμασταν άσπλαχνοι και σκληροί. 
Εκλιπαρούμε κατανόηση, όταν ποτέ δεν ξέραμε να καταλάβουμε κανένα, όταν ποτέ δεν μάθαμε να βλέπουμε την ξένη άποψη.

Επιθυμούμε απέραντες ευτυχίες, όταν εμείς ήμασταν πάντα πηγή πολλών δυστυχιών.

Θα επιθυμούσαμε να γεννηθούμε σ' ένα ωραίο σπίτι και με πολλές ανέσεις, όταν δεν ξέραμε σε περασμένες μας υπάρξεις, να προσφέρουμε στα παιδιά μας σπίτι και ομορφιά.

Παραπονούμαστε εναντίων αυτών που μας προσβάλουν, όταν πάντα προσβάλαμε όλους όσους μας περιέβαλαν.

Θέλουμε από τα παιδιά μας να μας υπακούσουν, όταν ποτέ δεν μάθαμε να υπακούμε τους γονείς μας.

Μας ενοχλεί τρομερά οι δυσφήμιση, όταν εμείς υπήρξαμε πάντοτε δυσφημιστές και γεμίζαμε τον κόσμο με δυστυχία.

Μας ενοχλεί το κουτσομπολιό, δεν θέλουμε κανένας να μουρμουρίζει για μας και δίχως άλλο, πάντα προχωρούσαμε σε κουτσομπολιά και μουρμουρίσματα, μιλώντας άσχημα για τον πλησίον, κάνοντας δύσκολη την ζωή των υπολοίπων.
Δηλαδή, πάντα απαιτούμε αυτό που δεν έχουμε δώσει·
σ' όλες τις προηγούμενες ζωές μας υπήρξαμε μοχθηροί και μας αξίζει το χειρότερο, αλλά εμείς υποθέτουμε πως πρέπει να μας δοθεί το καλύτερο.

Οι άρρωστοι αντί να φροντίζουν τόσο για τον εαυτό τους, θα έπρεπε να εργάζονται για τους υπόλοιπους, να κάνουν φιλανθρωπικά έργα, να προσπαθούν να θεραπεύσουν τους άλλους, να παρηγορούν τους θλιμμένους, να πηγαίνουν στον γιατρό αυτούς που δεν έχουν να τον πληρώσουν, να δωρίζουν φάρμακα κλπ, και έτσι θα ακύρωναν το κάρμα τους και θα θεραπεύονταν ολοκληρωτικά.

Όποιοι υποφέρουν στα σπίτια τους, θα έπρεπε να πολλαπλασιάσουν την ταπεινότητά τους, την υπομονή και την γαλήνη τους. Να μην απαντούν με άσχημα λόγια· να μην τυραννούν τον πλησίον τους, να μην ενοχλούν αυτούς που τους ενοχλούν, να ξέρουν να συγχωρούν τα αλλότρια ελαττώματα με μια υπομονή πολλαπλασιασμένη ως το άπειρο. Έτσι θα ακύρωναν το Κάρμα τους και θα γίνονταν καλύτεροι.

Δυστυχώς αγαπητοί μου φίλοι, το εγώ που ο καθένας φέρει μέσα του, κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που λέμε εδώ· γι' αυτόν τον λόγο θεωρώ επείγον, χωρίς αναβολή, χωρίς καθυστέρηση, να ελαττώσουμε το εγώ ο ίδιος σε κοσμική σκόνη. 

Όταν ενσαρκωνόμαστε ξανά, όταν γυρίζουμε, όταν επιστρέφουμε, επαναλαμβάνουμε λεπτομερώς όλα τα γεγονότα της περασμένης μας ή των περασμένων μας υπάρξεων.
Όλα αυτά τα ίδια γεγονότα των επανειλημμένων υπάρξεων, συνοδεύονται πάντα από τις καλές ή κακές συνέπειες, σύμφωνα με τον νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος.

Θα γυρίσει ο δολοφόνος να δει τον εαυτό του στην ανατριχιαστική ευκαιρία να δολοφονήσει, αλλά θα δολοφονηθεί· θα γυρίσει ο κλέφτης να δει τον εαυτό του με την ίδια ευκαιρία να κλέψει, αλλά θα μπει στην φυλακή· θα αισθανθεί ο ληστής την ίδια ευκαιρία να τρέξει, να χρησιμοποιήσει τα πόδια του για το έγκλημα, αλλά δεν θα έχει πόδια, θα γεννηθεί ανάπηρος ή θα τα χάσει σε κάποια τραγωδία. Θα θελήσει ο εκ γενετής τυφλός να δει τα πράγματα της ζωής, εκείνα που πιθανόν τον οδήγησαν στην σκληρότητα κλπ, αλλά δεν θα μπορέσει να δει· θ' αγαπήσει η γυναίκα τον ίδιο σύζυγο της περασμένης της ζωής, εκείνον που πιθανόν εγκατέλειψε στο κρεβάτι της αρρώστιας για να πάει με οποιοδήποτε άλλο υποκείμενο, αλλά τώρα το δράμα θα επαναληφθεί αντιστρόφως και το υποκείμενο των ερώτων της θα φύγει με άλλη γυναίκα, αφήνοντάς την εγκαταλελειμμένη· ο κλέφτης των δρόμων θα ξανανιώσει την επιθυμία να τρέξει, να φύγει, θα θρηνήσει πιθανόν σε κατάσταση παραληρήματος του νου, ξαναντυμένος μ' ένα νέο σώμα πιθανόν θηλυκής φύσης, θα έχει παράξενα παραληρήματα, δεν θα μπορεί να φύγει από τον ίδιο του τον εαυτό, θα τρελαθεί, θα είναι νοητικά άρρωστος, κλπ κλπ. 

Έτσι φίλοι, έτσι δουλεύουν ασταμάτητα οι νόμοι της υποτροπής και του Κάρμα, που και οι δύο είναι το ίδιο με διαφορετικό όνομα.  

Ερώτηση: Σχετικά με την Νέμεση ή Κάρμα. Είναι δυνατόν οποιαδήποτε θλίψη να μπορεί να είναι διαπραγματεύσιμη ενώπιον των Κυρίων του Κάρμα;

Απάντηση: Εκτιμητοί φίλοι, θέλω να καταλάβετε πως όταν αυτό ή εκείνο το Κάρμα βρίσκεται πια ολοκληρωτικά εκτυλισσόμενο ή αναπτυσσόμενο, πρέπει να φτάσει ως το τέλος του αναπόφευκτα.
Αυτό σημαίνει πως είναι δυνατόν να αλλάξουμε ριζικά το Κάρμα, μόνο όταν κάθε δυνατότητα να επαναλάβουμε το σφάλμα που το παρήγαγε, έχει εξαφανιστεί ριζικά. 
Το σκληρό Κάρμα φτάνοντας στο τέλος του είναι πάντα καταστροφικό. Δεν είναι διαπραγματεύσιμα όλα τα Κάρμα.

Είναι καλό να ξέρετε επίσης πως όταν έχουμε εξαλείψει ριζικά το εγώ, ή δυνατότητα να παρανομήσουμε εκμηδενίζεται και κατά συνέπεια το Κάρμα μπορεί να συγχωρεθεί.

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ.

Σαν τίτλο γι' αυτήν την ανάρτηση χρησιμοποίησα την λέξη "ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ", γιατί με την λέξη αυτή οι περισσότεροι από μας καταλαβαίνουμε ότι έχουμε ξαναζήσει όχι μια, αλλά πολλές φορές.

Όμως για να περιγράψουμε το γεγονός των πολλών ζωών, και για να μην μπερδευόμαστε χρησιμοποιούμε τρεις διαφορετικές λέξεις ή όρους.

Ο όρος ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ αναφέρετε μόνο για τους Δασκάλους που έχουν διαλύσει τα εγώ - ελαττώματα, και έχουν πετύχει την απελευθέρωση, την Ανάσταση, και που συνειδητά ενσαρκώνονται στην Γη για να εκτελέσουν μια αποστολή προς όφελος της ανθρωπότητας.

Η ΜΕΤΕΜΨΥΧΩΣΗ είναι όταν η ουσία ή ψυχή αλλάζει σώματα, και κινείται ανάμεσα στα βασίλεια π.χ. από το φυτικό στο ζωικό κλπ. 

Όταν ο άνθρωπος έρχεται ξανά και ξανά σε ένα ανθρώπινο σώμα, αυτό ονομάζεται ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, την οποία κατευθύνουν Δάσκαλοι από το δικαστήριο της παγκόσμιας, Θεϊκής, και αντικειμενικής Δικαιοσύνης.

Πραγματικά δεν ξέρω πώς να αρχίσω με ένα τέτοιο θέμα, όταν οι περισσότεροι από μας έχουμε εκπαιδευτεί από τα σχολεία και την θρησκεία, πως ζούμε μόνο μια ζωή και τέλος· παράδεισος ή κόλαση. 

Υπάρχει πολύς κόσμος με τις οικογένειές τους που περνούν δύσκολα και ταλαιπωρούνται από μακροχρόνιες αρρώστιες, από εκ γενετής προβλήματα, και σε σχέση με τους υγιείς και αρτιμελείς ανθρώπους αισθάνονται αδικημένοι από τον Δημιουργό.

Πολύ πόνο, πολλές πίκρες και στενοχώριες θα είχαμε αποφύγει αν είχαμε λίγη καλή θέληση, να ερευνήσουμε και να γνωρίσουμε με πρακτικό τρόπο την Αλήθεια, σε σχέση με το αν ζούμε μία ή πολλές ζωές.

Μέσα στα ευαγγέλια διαβάζουμε να γίνεται αναφορά από τον Ιησού και τους αποστόλους στο συγκεκριμένο θέμα, τουλάχιστον σε επτά σημεία, που αναφέρονται σε τέσσερις διαφορετικές περιπτώσεις, όπου με καθαρό τρόπο φαίνεται πως δεν ζούμε μια φορά αλλά πολλές.

Στους παρακάτω στίχους έχω τονίσει με κεφαλαία γράμματα τα σημεία που γράφει για την ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ και την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ σε ένα νέο σώμα.

Για να δούμε. Διαβάζουμε στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφάλαιο 11, στίχοι 13-14-15, όπου ο Ιησούς μιλάει για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή: "Γιατί όλοι οι προφήτες και ο νόμος προφήτευσαν μέχρι τον Ιωάννη. Και αν θέλετε να το παραδεχτείτε, ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΛΙΑΣ ΠΟΥ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΝΑ 'ΡΘΕΙ. Όποιος έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει."

Επίσης στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφάλαιο 17, στίχοι 10-11-12-13, μιλάει ο Ιησούς για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή:
Οι μαθητές τον ρώτησαν: "ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑΡΘΗ Ο ΗΛΙΑΣ;"
Αυτός απάντησε: "Πρώτα θα έρθει ο Ηλίας και θα τα αποκαταστήσει όλα. ΣΑΣ ΒΕΒΑΙΩΝΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ Ο ΗΛΙΑΣ ΗΡΘΕ ΚΙΟΛΑΣ, μα δεν τον γνώρισαν, και του έκαναν ό,τι ήθελαν. Έτσι και ο Υιός του ανθρώπου μέλλει να πάθει απ' αυτούς."
ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΒΑΠΤΙΣΤΗ.

Στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφάλαιο 16, στίχοι 13-14 διαβάζουμε: 
Όταν ήρθε ο Ιησούς στα μέρη της Καισαρείας του Φιλίππου, ρώτησε τους μαθητές του: "ΠΟΙΟΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ;
Αυτοί απάντησαν: "ΑΛΛΟΙ ΛΕΝΕ πως είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής,  ΑΛΛΟΙ ο Ηλίας, ΑΛΛΟΙ ο Ιερεμίας, Η ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ."

Επίσης στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο, κεφάλαιο 9, στίχοι 1-2-3: 
Καθώς πήγαινε στο δρόμο του ο Ιησούς, είδε έναν άνθρωπο που γεννήθηκε τυφλός.
Τον ρώτησαν, λοιπόν, οι μαθητές του: "Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε και ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΥΤΟΣ ΤΥΦΛΟΣ, Ο ΙΔΙΟΣ ή οι γονείς του;"
Ο Ιησούς απάντησε: "Ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς του, αλλά γεννήθηκε τυφλός για να φανερωθεί η δύναμη των έργων του Θεού πάνω σ' αυτόν".

Προσέξτε πως οι μαθητές γνώριζαν ότι γεννήθηκε τυφλός, και παρόλα αυτά ρωτάνε τον Ιησού αν το έπαθε από δικές του αμαρτίες. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Αυτοί που πεισματικά αρνούνται την επιστροφή του ανθρώπου σε ένα νέο σώμα, αμφισβητούν τα παραπάνω κείμενα, και υποχρεωτικά πέφτουν στην παγίδα της ερμηνείας.
Όπου βιώνεται με πρακτικό τρόπο η Αλήθεια, η ερμηνεία του νου είναι περιττή.

Συνεχίζοντας να πω πως σ' όλο τον κόσμο, υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες, όπου παιδιά έως και οκτώ χρονών αφηγούνται σε γονείς και επιστήμονες με ακρίβεια την χώρα, τον τόπο, το περιβάλλον, τα ονόματα, και την γλώσσα που μιλούσαν όταν είχαν ξαναζήσει, προκαλώντας τους μεγάλη έκπληξη.

Σήμερα, σε ολόκληρο τον κόσμο βλέπουμε πως υπάρχουν εκατομμύρια εκ γενετής τυφλοί, κουφοί, μουγκοί, ανάπηροι, με σωματικά και νοητικά προβλήματα κλπ κλπ κλπ, κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε για το τι πραγματικά συμβαίνει, πώς είναι δυνατόν άλλοι να γεννιούνται και να πεθαίνουν υγιείς, και άλλοι να γεννιούνται και να πεθαίνουν άρρωστοι, ή με κάποια αναπηρία. 

Βλέπουμε παιδιά των πέντε, εφτά, δέκα χρόνων ή και μεγαλύτερα, να έχουν διάφορες σοβαρές χρόνιες ή και ανίατες αρρώστιες, και στο τέλος πολλά από αυτά να καταλήγουν στο θάνατο, κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε πότε πρόλαβαν να κάνουν λάθη, εγκλήματα, ή αμαρτίες, για να πληρώνουν τόσο πόνο ή και θάνατο. 

Άνθρωποι που ενώ στην ζωή τους δεν έχουν πειράξει ούτε κουνούπι, και είναι υπόδειγμα πολιτών, τίμιοι, ειλικρινείς, εγκρατείς, πιστοί, που κάνουν του κόσμου τις αγαθοεργίες, που βοηθάνε αφιλοκερδώς αρρώστους κλπ κλπ κλπ, εντούτοις αρρωσταίνουν βαριά, μακροχρόνια, ή ακόμα και πεθαίνουν. 
Και υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν του κόσμου τα εγκλήματα, και παρόλα αυτά πεθαίνουν σε βαθιά γεράματα και εντελώς υγιείς.

Άνθρωποι που προσέχουν την διατροφή τους, που γυμνάζουν το σώμα τους, που δεν πίνουν, δεν καπνίζουν, δεν κάνουν καταχρήσεις, και όμως αρρωσταίνουν ή και πεθαίνουν σε σχετικά μικρή ηλικία.
Και υπάρχουν αυτοί που κάνουν εντελώς τα αντίθετα και χειρότερα μάλιστα, και σπάνια αρρωσταίνουν, ή πεθαίνουν από φυσικά γεράματα.

Επίσης υπάρχουν παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν σε πλούσιες οικογένειες έχοντας τα πάντα, και παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν σε φτωχές οικογένειες, με πάρα πολλές στερήσεις. 

Όλα αυτά τα παραδείγματα που έρχονται σε αντίφαση, κάνουν τους ανθρώπους αυτούς αλλά και πολλούς από εμάς να αισθανόμαστε αδικημένοι, και να αμφιβάλουμε για την Σοφία και την Δικαιοσύνη του Δημιουργού.

Αν το κοιτάξουμε όμως από την θέση ότι ο άνθρωπος δεν ζει μια ζωή αλλά πολλές, και ότι αυτή η ζωή που διανύει τώρα (καλή ή κακή) είναι το αποτέλεσμα των προηγούμενων, τότε θα δούμε το κουβάρι να αρχίζει να ξετυλίγεται.

Ας δούμε τρία - τέσσερα παραδείγματα από τα εκατοντάδες που υπάρχουν μέσα στην ζωή.

Τι θα λέγαμε αν μαθαίναμε πως το μικρό παιδί που σήμερα τυραννιέται από τον σκληρό καρκίνο, σε προηγούμενη ζωή του (σαν μεγάλος), ήταν ο τύπος που συμπεριφερόταν με ακραία σκληρότητα στους ανθρώπους;
Ή για το σκελετωμένο παιδί της Αφρικής που νηστικό πεθαίνει από την πείνα, αν μαθαίναμε πως σε προηγούμενες ζωές του σαν μεγάλος στέρησε το φαΐ από άλλα παιδιά οδηγώντας τα στην λιμοκτονία και τον θάνατο;

Τι θα λέγαμε γι' αυτόν που γεννιέται και μεγαλώνει άρρωστος, αν μαθαίναμε ότι στην προηγούμενη ζωή του ήταν εκμεταλλευτής των φτωχών και άρρωστων ανθρώπων;
Ή για τον άνθρωπο που δολοφονείται άδικα, αν μαθαίναμε ότι σε προηγούμενη ζωή του ήταν ο ίδιος δολοφόνος; 

Πια θα ήταν η γνώμη μας, για την σωματικά αδύναμη γυναίκα που έπεσε θύμα βιασμού ή ξυλοδαρμού, αν μαθαίναμε ότι σε προηγούμενη ζωή της ήταν ένας δυνατός άντρας που βίαζε ή έδερνε τις γυναίκες;
Ή για τον άστεγο που κοιμάται εγκαταλειμμένος, άθλιος και νηστικός στο κρύο παγκάκι, αν μαθαίναμε ότι στην προηγούμενη ζωή του εγκατέλειψε την οικογένειά του στους δρόμους χωρίς φαγητό, στέγη, και προστασία; Κλπ κλπ.

Βλέπουμε τώρα πως ξετυλίγεται το κουβάρι, και όλα αρχίζουν να δένουν μεταξύ τους; Πως ο Δημιουργός είναι γεμάτος από Σοφία και Δικαιοσύνη, και πως οι περισσότερες αρρώστιες δυστυχίες και πόνοι, έρχονται από δικές μας καταχρήσεις και λάθη από προηγούμενες ζωές;

Πολλοί θα αναρωτηθούν. Αν είναι έτσι, γιατί δεν θυμόμαστε τις προηγούμενες ζωές μας;
Είναι απλό. Θυμόμαστε με λεπτομέρειες τι κάναμε πριν δύο μέρες;
Ας μην κουράζουμε το μυαλό μας προσπαθώντας να θυμηθούμε.
Αν στην διάρκεια της ημέρας δεν έχουμε το ενδιαφέρον μας στον εαυτό μας, αν ποτέ δεν θυμόμαστε τον εαυτό μας, αν συνεχώς ονειροπολούμε, τότε πώς θα θυμόμαστε τις προηγούμενες ζωές μας;

Όμως παρόλα αυτά, σε όλους μας υπάρχουν ακόμα κάποια απομεινάρια μνήμης.
Σίγουρα θα σας έχει τύχει, ενώ βρισκόσαστε σε μια συζήτηση, σε ένα γεγονός, σε ένα τόπο, ξαφνικά να αναφωνήσετε.
Αυτό μου είναι γνωστό!! Το έχω ξαναζήσει!! 
Είναι κάποιες αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές.

Μέσα στη ζωή, υπάρχει αυτό που ονομάζουμε εθνικισμός, ρατσισμός, φανατισμός της θρησκείας, της φυλής, κλπ κλπ.

Αλήθεια, τι μπορεί να κάνει κάποιος για όλα αυτά που υπερασπίζετε με φανατισμό, όταν βιώσει με πρακτικό τρόπο πως είχε ξαναζήσει σε άλλη χώρα, σε άλλη φυλή, με άλλη θρησκεία, κλπ;

Τίποτα!! Τίποτα δεν μπορεί να κάνει Φίλε και Φίλη. Μένει με τα χέρια ψηλά. Άοπλος μέσα και έξω. 

Τότε είναι που βλέπει τον πύργο με τα τραπουλόχαρτα να γκρεμίζεται.
Το σπίτι που έχτισε πάνω στην άμμο να καταρρέει, και να ελευθερώνεται σε μεγάλο βαθμό από αυτό που ονομάζεται εθνικισμός, ρατσισμός, και γενικότερα από κάθε είδους φανατισμό, όπως ο θρησκευτικός, ο πολιτικός, ο φυλετικός, του ανδρικού ή γυναικείου φύλου, κλπ κλπ.

Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει πως θα γίνει κάποιος σκληρός, άκαρδος, λιποτάκτης, ή απαθής σαν φυτό με την πατρίδα του, ή με αυτούς που πονάνε από λάθη σημερινά, ή της περασμένης τους ζωής. 
Ίσα - ίσα θα γίνει δραστήρια ευαίσθητος, με κατανόηση, και το σημαντικότερο, θα πετάξει από την ψυχή του το βαρύ φορτίο από πόνους που κουβαλούσε. 

Ο καθένας μας έχει τους δικούς του πόνους. Άλλος έχει πόνο για την Αγιά Σοφιά, άλλος για τον Πόντο, άλλος για την Μακεδονία, άλλος για την κατάντια της Ελλάδας, άλλος όταν μιλούν απαξιωτικά για την Ελλάδα· πόνοι που προέρχονται από φίλους, γονείς, συζύγους, παιδιά, από την παιδική ηλικία, κλπ κλπ. 

Οι εσωτερικοί πόνοι όχι μόνο είναι μια ανοιχτή πληγή στην ψυχή μας, μα ενεργοποιούν τους φόβους, τους θυμούς, τα μίση αναμεταξύ μας, και όλα τα ελαττώματα, τρέφοντάς τα υπερβολικά, και δεν μας αφήνουν ποτέ να σπάσουμε τα σίδερα της φυλακής μας και να ελευθερωθούμε.

Φίλε και Φίλη στοχάσου βαθιά. 
Μην δώσεις μια εύκολη και γρήγορη απάντηση με το μυαλό σου, από κάτι που το έχεις διαβάσει ή σου το έχουν πει.
Ούτε να πιστέψεις τυφλά εμένα, ούτε και κανέναν.
Ερεύνησε. Αγωνίσου για την Αλήθεια.
Υπάρχει ο τρόπος. 
Όταν διαλύεται το ελάττωμα που πιστεύει ότι είναι δύσκολο να βρει την Αλήθεια, τότε σιγά - σιγά η πόρτα που οδηγεί σ' αυτήν, ανοίγει.

Σαν αρχή λίγη υπομονή, επιμονή και καλή θέληση, είναι αρκετά για να αρχίσουμε να δουλεύουμε με τον ψυχολογικό θάνατο και τον αστρικό διαχωρισμό, ώστε να ερευνάμε αυτά που μας ενδιαφέρουν.

Δουλεύοντας με αυτόν τον τρόπο, θυσιάζοντας τον εαυτό μας με αυτόν τον τρόπο, αποκτούμε εξουσία για να ζητάμε από την Θεϊκή μας Μητέρα πολλά πράγματα, όπως το να μας δείξει την ΑΛΗΘΕΙΑ για μια προηγούμενη ζωή μας. 

Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν πήγα κοντά της στο αστρικό, στην διάσταση των ονείρων και της ζήτησα να μου πει, να μου δείξει αν πράγματι έχω ξαναζήσει· τότε αυτή άρχισε να μου μιλάει γι' αυτό, και εμφάνισε σε ένα ζωντανό πίνακα αυτό που υπήρξα σε μια άλλη ζωή. 

Το πρόσωπο που μου έδειξε δεν είχε καμία ομοιότητα με το δικό μου, ούτε και το ντύσιμό του μιας και προερχόταν από άλλη εποχή· όμως επειδή ήμουν συνειδητός, γνώρισα αμέσως πως το πρόσωπο αυτό ήμουν εγώ. 

Έτσι με αυτόν τον τρόπο ο καθένας μπορεί να δει την αλήθεια. Όχι από αυτό που διάβασε, ή από αυτό που του είπαν τα μέντιουμ, οι υπνωτιστές, οι επιστήμονες, οι ιερείς, οι δάσκαλοι, οι εκπαιδευτές, ή ο κάθε ένας, αλλά από προσωπική, άμεση εμπειρία.

Για την καλύτερη κατανόηση, αυτό το κείμενο συνδυάζετε με το επόμενο που είναι ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ, ή αλλιώς ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΤΑΡΜΑ.