ΖΗΛΙΑ - ΚΑΪΝ και ΑΒΕΛ.

Πέρασαν χιλιάδες χρόνια από την δημιουργία του ανθρώπου επάνω στην Γη και ακόμα ο άνθρωπος δεν έμαθε να χαίρεται για την ευτυχία, την επιτυχία, και το καλό των ομοίων του.

Αυτό που συνέβη τότε με τον Κάιν και τον Άβελ, αυτό συμβαίνει ακόμα και τώρα στις μέρες μας· άνθρωποι να καίγονται από την ζήλια βλέποντας το ξένο καλό, την ευτυχία, την επιτυχία, και τα πνευματικά ή υλικά αγαθά που αποκτάει κάποιος.

Όλο το αρνητικό αποτέλεσμα αυτής της ζήλιας είναι ότι σέρνει μαζί της το μίσος, την κακία, τον θυμό, και την επιθυμία της εξόντωσης ή της καταστροφής με δόλο των ομοίων μας και των αγαθών που αποκτούν.

Ανάμεσα σε φίλους, οικογένειες, οργανώσεις, ομάδες αθλητικές, πολιτικές, εμπορικές, πνευματικές κλπ, ποτέ δεν λείπουν οι ζήλιες, οι κακίες, οι προδοσίες, και τα πισώπλατα μαχαιρώματα.

Ο Κάιν ζήλευε τον Άβελ επειδή οι προσφορές του γίνονταν δεκτές από τον Θεό, και γιατί ήταν ο αγαπητός του.

Ο βοσκός Άβελ θυσίαζε τα καλύτερα ζώα, τα πιο θρεμμένα και αγαπητά, τα πρόσφερε θυσία στον Θεό, (τα ζωικά ελαττώματα, ή εγώ που τρέφει ο άνθρωπος στην ψυχή του), και που είναι καθήκον του να τα προσφέρει θυσία στον Θεό.

Ενώ αντίθετα ο γεωργός Κάιν θυσίαζε τους πιο ασθενικούς καρπούς που παρήγαγε η Γη και αυτούς που δεν είχαν καμία αξία, (ασθενικά ελαττώματα ή εγώ χωρίς αξία, που παράγονται μέσα στο σώμα και την ψυχή του ανθρώπου). Ενώ καλλιεργεί και θρέφει τα δυνατά εγώ θερίζοντας για τον εαυτό του τους καρπούς τους και δεν θέλει να τους προσφέρει θυσία στον Θεό. 

Και ο Κάιν θέρισε τους καρπούς της ζήλιας, του μίσους, του θυμού, της κακίας, της προδοσίας, και του γεμάτου με δόλο φόνο του αδελφού του, παρόλο που ο Θεός τον προειδοποίησε πατρικά λέγοντας: Γιατί έχεις ανάψει από θυμό, και γιατί κατσούφιασε η όψη σου; Αν στραφείς να κάνεις το καλό δεν θα υπάρξει εξύψωση; Αλλά αν δεν στραφείς να κάνεις το καλό, η αμαρτία κάθεται συσπειρωμένη στην είσοδο, και εσένα λαχταράει. Και εσύ θα της επιβληθείς άραγε;

Αυτή είναι η άκρως αρνητική και καταστροφική πλευρά της ζήλιας και των ακόλουθων εγώ.
Εδώ όμως πρέπει να πούμε πως υπάρχει και η θετική πλευρά της ζήλιας, και αυτό ίσως ξαφνιάσει πολλούς το πώς δηλαδή η ζήλια μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα, μα είναι αναμφισβήτητο γεγονός.

Στα προσωπικά βιωμένα γεγονότα είναι που ανακαλύπτουμε και αποκαλύπτουμε την αλήθεια ή το ψέμα.

Είχα κάποια χρόνια που ενώ διαχωριζόμουν συνειδητά στο αστρικό, αποτύγχανα να μεταφερθώ σε έναν Δάσκαλο ή στο προσωπικό μου Είναι, μέχρι που μίλησα σε ένα φίλο για τον αστρικό διαχωρισμό και πώς αυτό γίνεται, και αυτός μέσα σε ένα μήνα όχι μόνο κατάφερε να μεταφερθεί, μα κατάφερε και ήρθε σε επαφή με το προσωπικό του Είναι.

Όπως καταλαβαίνετε, όταν τον άκουσα να μου μιλάει για αυτό, ζήλεψα την επιτυχία του και θύμωσα με τον εαυτό μου και για τα χαμένα χρόνια. 

Μετά όμως το πρώτο σοκ πολώθηκα με την θετική πλευρά της ζήλιας και είπα στον εαυτό μου, θα το κάνω και εγώ, και το έκανα μάλιστα πάρα πολύ γρήγορα. 
Ξέρετε γιατί; Γιατί με τον πληγωμένο εγωισμό και περηφάνια μου, (γιατί συνείδηση δεν είχα), μάζεψα, συγκέντρωσα, και διοχέτευσα όλη την αρνητική, καταστροφική, δυναμική, και εκρηκτική ενέργεια της ζήλιας, του θυμού κλπ, όχι στο να υποβιβάσω, να διαλύσω ή να καταστρέψω, την επιτυχία και ευτυχία του άλλου, μα να πετύχω και εγώ αυτό που πέτυχε αυτός.

Και θριάμβευσα! 
Με μόνο όπλο την θέληση και την θετική πλευρά των ελαττωμάτων. Και εκπληρώθηκε μέσα μου η προφητική συμβουλή του Θεού προς τον Κάιν: Αν στραφείς να κάνεις το καλό δεν θα υπάρξει εξύψωση;

Όλοι οι Δάσκαλοι μα και το αληθινό μας Είναι σέβονται απεριόριστα, στο μέγιστο βαθμό την προσπάθειά μας όταν αγωνιζόμαστε να πετύχουμε τον αστρικό διαχωρισμό, ή όταν μαχόμαστε ενάντια στην διάλυση των ελαττωμάτων μας. 

Αυτούς δεν τους ενδιαφέρει καθόλου αν στην αρχή που ξεκινάμε είμαστε συνειδητοί όταν δίνουμε την μάχη μας, γιατί αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά την τρομακτική και ασυνείδητη κατάσταση στην οποία ζούμε. Γι’ αυτό στην αρχή δεν απαιτούν τίποτα από συνείδηση. Αυτό που απαιτούν είναι πράξεις, έργα και όχι λόγια. 

Όταν δούνε κάποιον αποφασισμένο να ξεκινάει τον αγώνα της επανάστασης της συνείδησης με ό,τι όπλα διαθέτει, ακόμα και αν είναι τα ίδια του τα εγώ, τότε αυτή η κίνηση έχει σαν αποτέλεσμα την συμπαράσταση και την άμεση βοήθεια από την μεριά τους.

Πριν λίγο καιρό καθώς απολαμβάναμε το καφεδάκι μας με ένα ζευγάρι φίλων η γυναίκα ρώτησε τον άντρα της. Ο εσωτερικός Πατέρας σου με τον δικό μου ή των άλλων έχει κάποια διαφορά στο πως σε ωθεί, να ασχολείσαι με τα εσωτερικά θέματα;
Απάντηση: Όχι καμία.
Η διαφορά γυναίκα βρίσκεται εδώ στο φυσικό σώμα, στον γιο ή την κόρη του κάθε Πατέρα.
Και συνεχίζοντας: Η διαφορά η δική μου με των άλλων είναι ότι εγώ το κάνω αυτό, από το πρωί που ξυπνάω, ακόμα και όταν κοιμάμαι, σκέφτομαι αυτά τα πράγματα, επιθυμώ αυτά τα πράγματα, δουλεύω με αυτά τα πράγματα.
Αυτή είναι η διαφορά μου εμένα από τους άλλους.

Σε κανέναν τίποτα δεν δίνεται δωρεάν από ψηλά. 
Την εντολή, την εξουσία, και το δικαίωμα να βοηθάει τους άλλους που κάποιοι πολωμένοι αρνητικά τόσο πολύ φθονούν με κακία, με δόλο, και με πισώπλατα μαχαιρώματα, δεν τα χαρίζουν έτσι απλά σε κάποιον μα τα κερδίζει με την αξία του, και αυτό γιατί ανταποκρίνεται στην φωνή και το κάλεσμα του εσωτερικού του Πατέρα, εργαζόμενος με τον εαυτό του. 

Οι νόμοι και τα καταστατικά αυτού του κόσμου δημιουργήθηκαν για έναν και μόνο λόγο· για να βάζουν σε τάξη τους ασυνείδητους ανθρώπους, για να μην κάνουν ό,τι τους κατέβει. Ένας όμως που καλυτερεύει με τον εαυτό του, σιγά - σιγά φεύγει από αυτόν τον κύκλο παύοντας να υπακούει τυφλά ή φανατικά τους νόμους και τα καταστατικά, και αρχίζει να υπακούει σε αυτό που του λέει η συνείδηση και οι ανώτεροί του.

Ο Κάιν και ο Άβελ είναι δύο πρόσωπα που ζούνε μέσα στην ψυχή μας και συμβολίζουν με τις πράξεις τους το καλό και το κακό. Αν το δούμε από αυτή την σκοπιά τότε θα δούμε επίσης πως έχουν πολλά να μας διδάξουν.

Πολλές προδοσίες ανθρώπων που σε τίποτα δεν τους έφταιξαν οι συνάνθρωποί τους, όπως επίσης πολλές κακίες, θυμοί, μίση, επιθέσεις για καταστροφή του αντικείμενου ή του υποκείμενου, θα είχαν αποφευχθεί αν ξεριζωνόταν από μέσα μας το αγκάθι που καίει και πληγώνει την σάρκα, και ονομάζεται ζήλια.

Το να ζηλέψει κάποιος το έργο του άλλου, και να γίνει η ζήλια το κίνητρο για να καταστρέψει αυτό το έργο, αυτό ανήκει στην αρνητική πλευρά της.

Το να ζηλέψει κάποιος αρχικά το έργο του άλλου, και να γίνει η ζήλια το κίνητρο για να πετύχει το ίδιο έργο, ανήκει στην θετική πλευρά της.

Αργότερα όταν μέσω του ψυχολογικού θανάτου θα έχει διαλυθεί τόσο η αρνητική πλευρά της ζήλιας, όσο και η θετική, την θέση τους θα πάρει η συνείδηση. 

Η συνείδηση είναι πάντα χαρούμενη ατενίζοντας το ξένο καλό, την ξένη επιτυχία, και ευτυχία των συνανθρώπων της, και μόνο γι’ αυτό αγωνίζεται. Γιατί γι’ αυτήν η λέξη ξένο είναι ανύπαρκτη, και η μόνες λέξεις στο λεξιλόγιό της είναι η λαχτάρα για το καλό, την επιτυχία, και την ευτυχία των συνανθρώπων της, με τίμημα την θυσία κάθε προσωπικού κόστους.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ.

Ένας φίλος με ρώτησε αν αυτά που γράφω είναι από κάποια θρησκεία, ή τι είναι.

Ας έχουν την καλοσύνη να με συγχωρήσουν μερικοί φίλοι, που εξαιτίας της δικής μου παράβλεψης και ελλιπούς πληροφόρησης, ίσως βγήκαν λάθος συμπεράσματα για το τι είναι αυτή η Γνώση.

Η αλήθεια είναι πως όταν ένας άνθρωπος έχει έλξη και μεγάλες ανησυχίες για τα υπαρξιακά ζητήματα της ψυχής, τότε δεν συμβιβάζεται είναι ανήσυχος, ψάχνει, ρωτάει, και αναζητάει τις απαντήσεις στα αναπάντητα ερωτήματα που τον καίνε.

Ερωτήματα όπως ποιος είμαι;
Γιατί ζω;
Από που έρχομαι;
Που πηγαίνω; κλπ. κλπ.

Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, ο Δάσκαλος εμφανίζεται.
Και είναι ο Εσώτερος Πατέρας του καθενός μας που μας τα εμφανίζει, γιατί η δική Του αγάπη είναι που φτάνει στις καρδιές μας, και μας κάνει να αγαπάμε και να αναζητάμε τα παραπάνω υπαρξιακά ερωτήματα.

Και έτσι ο Εσώτερος Πατέρας μου με οδήγησε και μου αποκάλυψε την Παγκόσμια Γνωστική Χριστιανική Κίνηση.

Παγκόσμια: Επειδή μεταδίδεται σε όλη την ανθρωπότητα.

Γνωστική: Βγαίνει από το γνωρίζω, δηλαδή αυτός που έχει Γνώση της αιτίας, που επαληθεύει κάτι με πρακτικό τρόπο και δεν μένει σ' αυτό που διάβασε ή του είπαν, αλλά προχωράει ερευνώντας και γνωρίζοντας συνειδητά την αλήθεια.

Χριστιανική: Γιατί επιδιώκει ένα τέρμα, ένα στόχο: Τη Χριστικοποίηση. 

Κίνηση: Γιατί κάποιος μέσα του εσωτερικά, είναι πρακτικός και συνεχώς ψάχνει, κινείται δεν μένει στάσιμος, ικανοποιημένος με κάτι που γνώρισε και επαλήθευσε, δεν επαναπαύεται στις δάφνες του, μα συνεχώς τραβάει μπροστά στη μάχη ως τον τελικό στόχο, που είναι η απελευθέρωση.

Ιδρυτής της είναι ο Σαμαέλ Αούν βεόρ.

 Σαμαέλ Αούν βεόρ.

Σε αυτόν έπεσε ο κλήρος να πραγματοποιήσει αυτό το μεγάλο έργο, δίνοντας χωρίς περιορισμούς δημόσια και αφιλοκερδώς σε όλη την ανθρωπότητα, τα εργαλεία, τα όπλα, για να πετύχουν αυτοί που έτσι το θέλουν την επανάσταση της συνείδησής τους.

Ακόμα να αποκτήσουν την άμεση και αληθινή γνώση, που οδηγεί στην απελευθέρωση από τα εγώ ή ελαττώματα, που όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους.

Τα βασικά εργαλεία ή τα όπλα για να ξεκινήσει κάποιος τον δρόμο του εσωτερισμού είναι η αυτοπαρατήρηση, η συγκέντρωση, ο συνειδητός αστρικός διαχωρισμός, και οι τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης που είναι οι εξής.

1ος Παράγοντας: Ο Θάνατος, που είναι η εξάλειψη όλων των εγώ ή ελαττωμάτων.        

2ος Παράγοντας: Η Γέννηση, που είναι η επιστημονική αγνότητα ή αλχημεία όπως ονομάζεται, για να φτάσει κάποιος στην Χριστικοποίηση και στην ένωση με το πραγματικό, το αληθινό του Είναι.               

3ος Παράγοντας: Η Θυσία προς τους συνανθρώπους μας, που είναι η γνώση που αποκομίζει κάποιος να την μοιραστεί με τους άλλους αφιλοκερδώς, γενναιόδωρα και χωρίς εγωισμό.

Ένας άνθρωπος θυσιάζει το φαγητό, τα ρούχα, τα χρήματα ή ότι άλλο έχει, για να βοηθήσει τους άλλους που δεν έχουν και υποφέρουν στον δύσκολο δρόμο της επιβίωσης.

Ένας Γνωστικός όμως θυσιάζει τον εαυτό του, τα εγώ του, για να μπορεί να δίνει και να βοηθάει τους άλλους στον δύσκολο δρόμο της απελευθέρωσης που οδηγεί στο αληθινό του Είναι.

Και όποιος δίνει λαμβάνει. Και όσο περισσότερο θυσιάζει τον εαυτό του και έχει να δώσει, άλλο τόσο και ακόμα περισσότερο λαμβάνει.

Ποιο πάνω αναφέρω ότι ο Σαμαέλ Αούν Βεόρ έδωσε τα εργαλεία φανερά και ελεύθερα, γιατί οι τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης, ΠΟΤΕ δεν δόθηκαν τόσο αναλυτικά, τόσο φανερά, κοινά και δημόσια από κανέναν εσωτεριστή φιλόσοφο.

Ούτε ο Κρισναμούρτι, ούτε η Μπλαβάτσκι ούτε ο Γκουρτζίεφ, ο Καστανέντα, ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, κλπ κλπ κλπ, κανείς τους δεν μίλησε φανερά αν και γνώριζαν, γιατί τους ήταν απαγορευμένο από την Θεϊκή Δικαιοσύνη να  κοινοποιήσουν τους τρεις παράγοντες για τον λόγο, ότι η μεγαλύτερη μάζα των ανθρώπων δεν είναι έτοιμη για να τους λάβει.

 

Μίλησαν έξω - έξω ή συμβολικά ή παραβολικά. Όχι όμως αναλυτικά και ξεκάθαρα για να μπορεί κάποιος να δουλέψει μ’ αυτό, όπως είναι ο ψυχολογικός θάνατος μέσω της Θεϊκής μας Μητέρας, που χωρίς την πολύτιμη και αναντικατάστατη βοήθειά της, τα εγώ δεν θανατώνονται.

Όπως και με την επιστημονική αγνότητα μέσα από το κλειδί της αλχημείας, όπου πάλι η Θεϊκή Μητέρα είναι που ανεβάζει και μετατρέπει τις ενέργειες.

Δίνανε τους τρεις παράγοντες μόνο στους μαθητές που ήταν έτοιμοι για αυτό, και που δεν θα τους κάνανε κατάχρηση.

Ο Ιησούς είχε την αποστολή και το θάρρος να δείξει κοινά και δημόσια τον ΔΡΟΜΟ του κοσμικού δράματος, που είναι να βαδίσουν οι άνθρωποι για να ενσαρκώσουν τον Χριστό μέσα τους.

Ο Σαμαέλ Αούν Βεόρ όμως, είχε την αποστολή και το θάρρος να δείξει κοινά και δημόσια τον ΤΡΟΠΟ, το πώς να το κάνουν οι άνθρωποι για να ενσαρκώσουν τον Χριστό μέσα τους.

Και ο μόνος μαθητής του που ενσάρκωσε το Είναι του Δασκάλου μέσα του, ο ονομαζόμενος Ραβολού, είχε την αποστολή να απλοποιήσει και να προσαρμόσει τους τρεις παράγοντες στην σημερινή εποχή, για να μπορεί ο άνθρωπος να δουλέψει με αυτούς με απλό τρόπο ώστε να τους αφομοιώσει.

Α.Δ. ΡΑΒΟΛΟΥ

Αναφέρω ότι ο Δάσκαλος Ραβολού ήταν ο μόνος μαθητής που κατέκτησε τον τίτλο του "Δασκάλου", γιατί μετά τον θάνατό του έκλεισε τις σχολές για το ευρύ κοινό, μιας και δεν υπήρχε αντικαταστάτης να αφήσει πίσω του. Και όμως αρκετοί αυτοανακηρύχτηκαν από μόνοι τους "Δάσκαλοι".

Γι’ αυτό αγαπάω τόσο πολύ την αυτοπαρατήρηση, τον ψυχολογικό θάνατο, και τον αστρικό διαχωρισμό. Γιατί με αυτούς τους τρεις τρόπους, κάποιος μαθαίνει να είναι προσεκτικός στον εαυτό του και να ακολουθεί το βαθύ και αληθινό του Είναι, έχοντας επαφή και επικοινωνία μαζί Του, και όχι να ακολουθεί άλλους ανθρώπους ή να παραπλανιέται από ψεύτικους "Δασκάλους" που γέμισαν το διαδίκτυο.

Τώρα για να γίνει κάποιος Γνωστικός, που σημαίνει να αποκτάει γνώση αντικειμενική, δεν είναι ανάγκη να εγκαταλείψει τον όποιο πνευματικό χώρο και αν ανήκει, απλά εντάσσει στην ζωή του την παρατήρηση του εαυτού του, τον θάνατο των εγώ, και τον αστρικό διαχωρισμό, ώστε να διαπιστώσει από μόνος του την αλήθεια.

Ένας τέτοιος άνθρωπός είναι η ελπίδα του σήμερα μα και αύριο, γιατί καθώς καλυτερεύει με τον εαυτό του, λαμβάνει σιγά - σιγά από ψηλά την εξουσία και την χάρη να βοηθάει πολύ κόσμο, ώστε και άλλοι άνθρωποι που ενδιαφέρονται, να βρούνε τον δρόμο που οδηγεί στο βαθύ και εσωτερικό τους ΕΙΝΑΙ.