Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΓΑΜΟΣ» του Α. Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ:
Η σύγχρονη ανθρωπότητα έχει κάνει ένα λάθος να ξεχωρίσει τον μεγάλο Δάσκαλο Ιησού από όλους τους προηγούμενους, που σαν αυτόν επίσης χριστικοποιήθηκαν.
Αυτό έχει βλάψει την σημερινή ανθρωπότητα. Χρειαζόμαστε να καταλαβαίνουμε κάθε φορά καλύτερα, ότι όλες οι θρησκείες είναι μία και μοναδική θρησκεία.
Όλο το Δράμα της ζωής, των Παθών και του θανάτου του Ιησού είναι τόσο αρχαίο όσο ο κόσμος. Αυτό το ΔΡΑΜΑ έρχεται από τις ΑΡΧΑΙΕΣ ΑΡΧΑΪΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ του παρελθόντος και είναι γνωστό σε όλες τις γωνίες του κόσμου. Αυτό το Δράμα εφαρμόζεται στον Ιησού και γενικά σε όλους εκείνους που διατρέχουν το μονοπάτι της κόψης τον ξυραφιού. Αυτό το Δράμα δεν είναι η προσωπική ζωή ενός ανθρώπου. Αυτό το Δράμα είναι η ΕΣΩΤΕΡΙΣΤΙΚΗ ΖΩΗ όλων εκείνων που διατρέχουν το μυστικό μονοπάτι. Το ίδιο μπορεί να εφαρμοστεί αυτό το Δράμα στον Ιησού, όπως και σε οποιονδήποτε άλλο Χριστικοποιημένο Μυημένο. Πραγματικά, το Δράμα της ζωής, των Παθών, του Θανάτου και της Ανάστασης του Ιησού, είναι ένα ΚΟΣΜΙΚΟ ΔΡΑΜΑ που υπάρχει πολύ πριν υπάρξει ο κόσμος. Αυτό το Δράμα είναι γνωστό σε όλους τους κόσμους του άπειρου Διαστήματος.
Ο Ορφέας Βάκχος εσταυρωμένος.
Ο Ιησούς είχε τον ηρωισμό να αφομοιώσει την Ουσία Χριστό σε όλα τα εσωτερικά οχήματά του. Αυτό το κατάφερε δουλεύοντας με ΙΝΡΙ (Φωτιά). Έτσι ήταν πώς ο Ιεροφάντης Ιησούς μπόρεσε να γίνει ΕΝΑ με τον ΠΑΤΕΡΑ. Ο Ιησούς μετατράπηκε σε έναν Χριστό και ανέβηκε στον Πατέρα. Κάθε άνθρωπος που αφομοιώνει την Ουσία Χριστό στο φυσιολογικό, βιολογικό, ψυχικό και πνευματικό επίπεδο, μετατρέπεται σε έναν Χριστό.
Έτσι λοιπόν, ο Χριστός δεν είναι κανενός τύπου ανθρώπινο ή θεϊκό άτομο. Ο Χριστός είναι μια ΚΟΣΜΙΚΗ ΟΥΣΙΑ που περιέχεται σε όλο το άπειρο διάστημα. Χρειαζόμαστε να διαμορφώνουμε τον Χριστό μέσα μας. Αυτό είναι δυνατόν μόνο με ΙΝΡΙ (Φωτιά).
Πάνω στο σταυρό του Μάρτυρα του Γολγοθά καθορίζεται το Μυστήριο του Χριστού με μία μόνο λέξη που αποτελείται από τέσσερα γράμματα: INRI: Ignis, Natura, Renovatur Integram - Η Φωτιά Ανανεώνει Αδιάκοπα τη Φύση.
Ο λατρευτός Θεός Khristus (Χριστός) προέρχεται από αρχαϊκές λατρείες στο Θεό - Φωτιά. Τα γράμματα Π (Πυρά) και Χ (Σταυρός) σημαίνουν το Ιερογλυφικό του να παράγεις την Ιερή Φωτιά.
Ο Χριστός λατρεύτηκε στα Μυστήρια του Μίθρα, του Απόλλωνα, της Αφροδίτης, του Δία, του Ιανού, της Εστίας, του Βάκχου, της Αστάρτης, της Δήμητρας, του Κεξαλκόατλ, κ.λπ, κ.λπ.
Δεν υπάρχει βασική διαφορά μεταξύ ενός Μωαμεθανού Ιερέα κι ενός Εβραίου Ιερέα, ή μεταξύ ενός Ειδωλολάτρη Ιερέα κι ενός γνήσιου Χριστιανού. Η θρησκεία είναι ΜΙΑ, ΜΟΝΑΔΙΚΗ και ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ. Οι τελετουργίες του Σιντοϊστή Ιερέα της Ιαπωνίας ή των Μογγόλων Λάμα είναι όμοιες με τις τελετουργίες των μάγων της Αφρικής και της Ωκεανίας.
Όταν μια θρησκευτική μορφή εκφυλίζεται, εξαφανίζεται και στη θέση της η συμπαντική ζωή δημιουργεί νέες θρησκευτικές μορφές.
Ο αυθεντικός πρωτόγονος Γνωστικός Χριστιανισμός έρχεται από τον Ειδωλολατρισμό. Πριν από τον Ειδωλολατρισμό λατρεύτηκε σε όλες τις λατρείες ο Κοσμικός Χριστός. Στην Αίγυπτο ο Χριστός ήταν ο Όσιρις κι εκείνος που τον ενσάρκωνε ήταν ένας Οσιροποιημένος.
Μεταξύ των Ελλήνων ο Χριστός ονομάζεται Ζεύς, Δίας, ο Πατέρας των Θεών.
Μεταξύ των Περσών, ο Χριστός είναι ο Ορμούς, ο Αχουραμάζντα, ο τρομερός εχθρός του Αριμάν ( ο Σατανάς ) που φέρουμε μέσα μας.
Μεταξύ των Ινδοστανών ο Χριστός είναι ο Κρίσνα, και το Ευαγγέλιο του Κρίσνα είναι πολύ παρόμοιο με το Ευαγγέλιο του Ιησού της Ναζαρέτ.
Μεταξύ των Αιγυπτίων, ο Χριστός είναι ο Όσιρις και εκείνος που τον ενσάρκωνε ήταν πραγματικά ένας Οσιροποιημένος.
Μεταξύ των Κινέζων είναι ο Φου-Χι ο Κοσμικός Χριστός, ο οποίος έφτιαξε το I- Ching (Ι Τσινγκ), βιβλίο των νόμων και διόριζε δράκους υπουργούς.
Μεταξύ των Αζτέκων είναι ο Κεξαλκόατλ, ο Μεξικανός Χριστός.
Μεταξύ της γερμανικής Έδδα είναι ο Βάλντερ, ο Χριστός που δολοφόνησε ο Χόντερ, ο Θεός του πολέμου, με ένα βέλος από το δέντρο mordicus, κ.λπ.
Έτσι θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τον Χριστό σε χιλιάδες αρχαία βιβλία και σε αρχαίες παραδώσεις που έρχονται εκατομμύρια χρόνια πριν από τον Ιησού. Όλα αυτά μας προσκαλούν να δεχτούμε ότι ο Χριστός είναι μια Κοσμική Αρχή που βρίσκεται στις ουσιαστικές αρχές όλων των θρησκειών.
Στην Άγια γη, ο μεγάλος Γνωστικός Ιησούς, εκπαιδευμένος στη γη της Αιγύπτου, ήταν εκείνος που είχε τη μακαριότητα να αφομοιωθεί στην Παγκόσμια Χριστική Αρχή, λόγος για τον οποίο άξιζε να ξαναβαφτιστεί με τη Θεότητα της Φωτιάς και του Σταυρού, Khristus.
Ο Ναζαρινός Ιησούς - Jesus - Ζευς, είναι ο σύγχρονος άνθρωπος που ενσαρκώνει τελείως την Παγκόσμια Χριστική Αρχή. Πριν από αυτόν, πολλοί Δάσκαλοι ενσάρκωσαν αυτήν τη Χριστική Αρχή της Φωτιάς.
Ο Ραββί της Γαλιλαίας είναι ένας Θεός, γιατί ενσάρκωσε τελείως τον Κοσμικό Χριστό. Ο Ερμής, ο Κεξαλκόατλ, ο Κρίσνα, είναι Θεοί, γιατί επίσης ενσάρκωσαν τον Κοσμικό Χριστό.
Είναι αναγκαίο να λατρεύουμε τους Θεούς. Αυτοί βοηθούν τους ευσεβείς τους. Ζητήστε και θα σας δοθεί. Κτυπήστε και θα σας ανοιχτεί.
Η τέχνη του να παράγεις την φωτιά είναι η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΜΑΓΕΙΑ. Μόνο με τον Τέλειο Γάμο μπορούμε να παράγουμε την φωτιά, να την αναπτύσσουμε και να ενσαρκώνουμε τον Χριστό. Έτσι μετατρεπόμαστε σε Θεούς.
Η Αρχή Χριστός είναι πάντα η ίδια. Οι Δάσκαλοι που την ΕΝΣΑΡΚΩΝΟΥΝ, είναι ζωντανοί Βούδες. Ανάμεσα σε αυτούς τους τελευταίους πάντα υπάρχουν Ιεραρχίες. Ο Βούδας Ιησούς είναι ο πιο υψηλός μυημένος της Συμπαντικής Λευκής Αδελφότητας.
Όταν μια θρησκευτική μορφή έχει εκπληρώσει την αποστολή της, διαλύεται. Ο Ιησούς, ο Χριστός ήταν πραγματικά ο Μυητής μιας νέας Εποχής. Ο Ιησούς ήταν μια θρησκευτική αναγκαιότητα της εποχής. Η ιερατική ειδωλολατρική τάξη, στα τέλη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, είχε πέσει στην πιο πλήρη δυσπιστία. Τα πλήθη δεν σέβονταν πια τους Ιερείς και οι ηθοποιοί σατίριζαν σε κωμωδίες τις θεϊκές τελετουργίες, μιμούνταν σαρκαστικά τις θεότητες του Ολύμπου και του Άδη. Είναι οδυνηρό να βλέπει κανείς πως αυτά τα άτομα μιμούνταν το Θεό Βάκχο σαν μια μεθυσμένη γυναίκα και άλλες φορές τον παρίσταναν σαν ένα μεθυσμένο κοιλαρά πάνω σε ένα γαϊδούρι. Την άφατη κι ευλογημένη Θεά Αφροδίτη την παρίσταναν σαν μια μοιχαλίδα που έψαχνε οργιαστικές απολαύσεις, ακολουθούμενη από Νύμφες που τις κυνηγούσαν Σάτυροι μπροστά από τον Πάνα και τον Βάκχο.
Σε κείνη την εποχή της θρησκευτικής παρακμής, οι λαοί της Ελλάδας και της Ρώμης δεν σέβονταν πια ούτε τον Άρη, τον Θεό του Πολέμου. Τον παρίσταναν σαρκαστικά, παγιδευμένο στο αόρατο δίχτυ του Ηφαίστου στη στιγμή της πλήρους μοιχείας με την γυναίκα του, την όμορφη Αφροδίτη. Ο τρόπος με τον οποίο κορόιδευαν τον προσβεβλημένο, ο σαρκασμός, η ειρωνεία κ.λπ., αποκαλύπτουν φανερά την παρακμή του Ειδωλολατρισμού. Δεν σώθηκε από την βεβήλωση ούτε ο Ολύμπιος Δίας, ο Πατέρας των Θεών, γιατί τον παρίσταναν σαρκαστικά σε πολλές σάτιρες απασχολημένο με το να αποπλανεί τις Θεές τις Νύμφες και τις θνητές.
Ο Πρίαπος μετατράπηκε σε τρόμο των συζύγων και ο Όλυμπος αρχαία διαμονή των Θεών, σε μια οργιαστική αχαλίνωση.
Ο τρομερός Άδης (κόλαση) που κυβερνούσε ο Πλούτωνας, πηγή τρόμου για αναρίθμητους αιώνες, δεν τρόμαζε κανέναν πια και τότε τον διακωμώδηζαν με ίντριγκες όλων των ειδών, σαρκασμούς και κοροϊδίες που έκαναν να γελάει όλος ο κόσμος.
Ο κόσμος χρειαζόταν κάτι καινούριο. Η Συμπαντική Θρησκεία χρειαζόταν να εκδηλωθεί σε μια νέα μορφή. Ο Ιησούς ήταν τότε ο Μυητής αυτής της νέας Εποχής. Ο Ιησούς ο Χριστός ήταν εκ των πραγμάτων ο θεϊκός ήρωας της νέας Εποχής.
Η Σύνοδος της Νίκαιας γιορτασμένη το 325 μ.Χ., δεν δημιούργησε ένα καινούριο ήρωα, όπως υποθέτουν οι αγνοούντες του Υλισμού. Στη Σύνοδο της Νίκαιας αναγνωρίστηκε επίσημα μια διδασκαλία κι ένας άνθρωπος. Η διδασκαλία ήταν ο πρωτόγονος Χριστιανισμός, παραμορφωμένος σήμερα από την Ρωμαϊκή Καθολική Αίρεση. Ο άνθρωπος ήταν ο Ιησούς. Πολλοί άνθρωποι είχαν δηλωθεί αβατάρες (Σωτήρες) της Νέας Εποχής, όμως κανένας εκτός από τον Ιησού, δεν είχε διδάξει τη διδασκαλία της Νέας Εποχής. Τα γεγονότα είναι αυτά που μιλάνε, και ο Ιησούς μίλησε με γεγονότα, γι' αυτό και αναγνωρίστηκε σαν Μυητής της Νέας Εποχής.
Η διδασκαλία του Ιησού είναι ο Χριστικός Εσωτερισμός, η Ηλιακή Θρησκεία όλων των Εποχών και Αιώνων.
Ο Γνωστικισμός που διδάχτηκε από τον Ιησού είναι η Θρησκεία του Ήλιου, ο Ανοιξιάτικος Χριστιανισμός των Θεών της Αυγής.
Στη Σύνοδο της Νίκαιας δόθηκε εκ των πραγμάτων Νόμιμη Προσωπικότητα σε μια νέα θρησκευτική μορφή, που είχε αντέξει στη διάρκεια πολλών αιώνων καταδιώξεις και τρομαχτικά μαρτύρια. Αρκεί να θυμηθούμε τους λάκκους των λιονταριών την εποχή του Νέρωνα, όταν έριχναν τους Χριστιανούς στην αρένα για να τους καταβροχθίσουν αυτά τα θηρία.
Ας θυμηθούμε τις εποχές των κατακομβών και των ταλαιπωριών όλων εκείνων των Γνωστικών. Ήταν πολύ δίκαιο να αναγνωριστεί οριστικά στη Σύνοδο της Νίκαιας με πλήρως επίσημο τρόπο, μια Ηλιακή Διδασκαλία κι ένας άνθρωπος που είχε ενσαρκώσει τον Κοσμικό Χριστό.
Ας διευκρινίσουμε ότι οι άγιοι Θεοί των Αιγυπτιακών, Ελληνικών, Ρωμαϊκών, Ιβηρικών, Σκανδιναβικών, Γαλατικών, Γερμανικών, Ασσυριακών, Αραμαϊκών, Βαβυλωνιακών, Περσικών, κ.λπ., κ.λπ., θρησκειών, δεν έχουν πεθάνει. Αυτοί οι Θεοί εκπλήρωσαν την αποστολή τους και μετά απομακρύνθηκαν. Αυτό είναι όλο. Σε ένα μελλοντικό Μαχαβαντάρα (νέο κύκλο ζωής), αυτοί οι άφατοι Θεοί και οι θεϊκές θρησκείες τους θα ξαναγυρίσουν στο χρόνο και στην ώρα τους για μια νέα εκδήλωση.
Ο Ιησούς είχε της ίδιες θεϊκές ιδιότητες του Κρίσνα, του Βούδα, του Δία - Γιούπιτερ, του Απόλλωνα. Όλοι αυτοί γεννιούνται από μια παρθένο. Πραγματικά, ο Χριστός γεννιέται πάντα από την Παρθένο Μητέρα του Κόσμου. Κάθε Δάσκαλος που εξασκεί σεξουαλική μαγεία και μιλώντας με συμβολική έννοια, μπορούμε να βεβαιώσουμε ότι μέσα στη μήτρα της ιέρειας συζύγου γεννιέται ο Χριστός.
Τα εμβλήματα, σύμβολα και δράματα της Γέννησης των Θεών είναι πάντα τα ίδια. Ο Θεός Μίθρας γεννιέται στις 24 Δεκεμβρίου στις 12:00 τη νύχτα όπως ο Ιησούς. Το μέρος της γέννησης του Ιησού η Βηθλεέμ. Αυτό το όνομα βγαίνει από το όνομα του Θεού των Βαβυλωνίων και Γερμανών που έτσι ονόμαζαν το Θεό Ήλιο, Μπελ ή Μπέλανο. Με αυτό ήθελαν να δώσουν να εννοηθεί η πραγματικότητα ενός ανθρώπου που ενσάρκωσε τον Χριστό Ήλιο.
Οι Θεές Ίσις, Ήρα, Δήμητρα, Κέρες, Εστία, Μάγια, ήταν τότε προσωποποιημένες στη μητέρα του Ιεροφάντη Ιησού. Αυτό το ξέρουν όλοι οι αποκρυφιστές. Όλες αυτές οι Θεές Μητέρες μπορούν καλώς να αντιπροσωπεύουν τη Θεϊκή, ιδιαίτερη, ατομική Μητέρα Κουνταλίνη, Μητέρα από την οποία γεννιέται πάντα ο Συμπαντικός Λόγος της Ζωής.
Όλοι οι Άγιοι, Μάρτυρες, Παρθένες, Άγγελοι, Δαίμονες, Χερουβείμ, Σεραφείμ, Αρχάγγελοι, Θεϊκές Δυνάμεις, Αρετές, Θρόνοι, είναι οι ίδιοι Ημίθεοι, Τιτάνες, Θεές, Συλφίδες, Κύκλωπες και Αγγελιοφόροι των Θεών, όμως σήμερα με νέα ονόματα.
Οι θρησκευτικές αρχές είναι πάντα οι ίδιες. Μπορούν να αλλάζουν οι θρησκευτικές μορφές, όμως οι αρχές δεν αλλάζουν γιατί υπάρχει μόνο μία και μόνη θρησκεία: Η Συμπαντική Θρησκεία.
Ο Τέλειος Γάμος είναι ο θρησκευτικός δρόμος της Νέας Εποχής. Είναι αδύνατο να ενσαρκώσει κανείς τον Κοσμικό Χριστό χωρίς την σεξουαλική μαγεία. Η αγάπη είναι η πιο ανυψωμένη θρησκεία. Ο Θεός είναι ΑΓΑΠΗ.
Έχει φτάσει η ώρα να καταλάβουμε βαθιά τη βαθύτερη σημασία αυτού που ονομάζεται ΑΓΑΠΗ. Πραγματικά η Αγάπη είναι ο μοναδικός τύπος Ενέργειας που μπορεί να μας ΧΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙ τελείως.
