Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

ΕΦΗΒΕΙΑ ΣΕΞ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ. ΤΟΥ ΣΑΜΑΕΛ ΑΟΥΝ ΒΕΟΡ.



                                       
Αυτό το κεφάλαιο με θέμα η ΕΦΗΒΕΙΑ είναι από το βιβλίο του Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ με τίτλο ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, και γράφτηκε την δεκαετία του εξήντα.

Η ΕΦΗΒΕΙΑ.

Έφτασε η ώρα να εγκαταλείψουμε οριστικά τη ψεύτικη ντροπή και τις προκαταλήψεις που σχετίζονται με το σεξουαλικό πρόβλημα. Είναι αναγκαίο να καταλάβουμε με τρόπο καθαρό και ακριβή το σεξουαλικό πρόβλημα των εφήβων και των δυο φύλων.

Στα δεκατέσσερα χρόνια παρουσιάζεται στον οργανισμό του εφήβου η σεξουαλική ενέργεια, που ρέει τότε ανεξέλεγκτα από το νευροσυμπαθητικό σύστημα.


Αυτός ο ειδικός τύπος ενέργειας μεταμορφώνει τον οργανισμό του ανθρώπου, μεταλλάζει τη φωνή στο αγόρι, και αρχίζει η ωορρηξία στα κορίτσια.


Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ένα αυθεντικό εργοστάσιο που μετατρέπει τις πρώτες ύλες σε εξευγενισμένες ζωτικές ουσίες.


Οι τροφές που οδηγούμε στο στομάχι περνούν από πολλαπλές μεταβολές και εξευγενισμούς, μέχρι να οριστικοποιηθούν σε αυτή την ουσία ημι-στερεή ημι-υγρή που αναφέρεται από τον Παράκελσο με τον ορισμό του Ens-Seminis (ουσία του σπέρματος).


Αυτό το υγρό γυαλί, εύκαμπτο, ευμεταχείριστο, αυτό το σπέρμα περιέχει αφ' εαυτού, σε μορφή δυναμική, όλους τους σπόρους της ζωής.


Ο Γνωστικισμός αναγνωρίζει στο σπέρμα το ΧΑΟΣ, από όπου αναβλύζει με επιτακτικότητα η ζωή.


Οι παλιοί αλχημιστές του μεσαίωνα όπως ο Paracelsos, Sandivogius, Nikolas Flamel, Raymundo Lulio, κλπ μελέτησαν με βαθύ σεβασμό το σπέρμα ή ΕΡΜΗΣ της κρυφής φιλοσοφίας.


Αυτό είναι το αληθινό ελιξήριο επεξεργασμένο αριστοτεχνικά από την φύση μέσα στις σπερματοδόχους κύστεις. Σε αυτό το ελιξήριο της παλιάς σοφίας, σ' αυτό το σπέρμα, βρίσκονται πραγματικά όλες οι δυνατότητες της ύπαρξης.


Είναι λυπηρό που πολλοί νέοι από έλλειψη αληθινού προσανατολισμού ψυχολογικού, παραδίδονται στη διαστροφή του αυνανισμού, ή παρεκτρέπονται αργά προς τον υποσεξουαλικό δρόμο της ομοφυλοφιλίας.


Στα παιδιά και στους νέους δίδεται διανοητική πληροφόρηση επάνω σε πολλά θέματα, αλλά δυστυχώς

μόλις εμφανιστεί η σεξουαλική ενέργεια με την οποία αρχίζει η εφηβεία, τόσο οι γονείς στην οικογένεια όσο και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, βασισμένη σε ένα ψεύτικο πουριτανισμό και μια ηθική ηλίθια, αποφασίζουν να σωπάσουν εγκληματικά.

Υπάρχουν εγκληματικές σιωπές και υπάρχουν λόγια κακίας.

Το να σωπαίνουμε περί το σεξουαλικό πρόβλημα είναι ένα έγκλημα. 
Το να μιλάμε με λάθος τρόπο για το σεξουαλικό πρόβλημα αποτελεί επίσης ένα έγκλημα.

Αν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί σωπαίνουν, οι σεξουαλικά διεστραμμένοι μιλούν και τα θύματα είναι οι άπειροι έφηβοι.


Αν ο έφηβος δεν μπορεί να συμβουλευτεί τους γονείς ή τους εκπαιδευτικούς, θα συμβουλευτεί τότε τους φίλους του στο σχολείο που πολύ πιθανόν να έχουν τραβήξει τον λαθεμένο τρόπο. Το αποτέλεσμα δεν αργεί πολύ καιρό, και ο νέος έφηβος ακολουθώντας λαθεμένες συμβουλές παραδίδεται στο βίτσιο του αυνανισμού, η θα πάρει τον δρόμο της ομοφυλοφιλίας. 


Το βίτσιο του αυνανισμού καταστρέφει εντελώς την εγκεφαλική δύναμη. Είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια εσωτερική σχέση ανάμεσα στο σπέρμα και τον εγκέφαλο. Είναι αναγκαίο να εγκεφαλοποιήσουμε το σπέρμα. Είναι αναγκαίο να σπερματοποιήσουμε τον εγκέφαλο.


Ο εγκέφαλος σπερματοποιείται μεταβάλλοντας την σεξουαλική ενέργεια, εξαγνίζοντας την, μετατρέποντάς την σε εγκεφαλική δύναμη.


Η γνωστική επιστήμη μελετά σε βάθος την ενδοκρινολογία, διδάσκει μεθόδους και συστήματα για την μεταβολή των σεξουαλικών ενεργειών.


Οι έφηβοι πρέπει να εξυψώσουν τις σεξουαλικές ενέργειες καλλιεργώντας την αίσθηση της αισθητικής, μαθαίνοντας μουσική, γλυπτική, ζωγραφική, πραγματοποιώντας εκδρομές στα βουνά κ.λπ.


Πόσα πρόσωπα που θα μπορούσαν να ήταν όμορφα μαραίνονται! Πόσοι εγκέφαλοι εκφυλίζονται! Όλα από έλλειψη μιας φωνής προειδοποίησης, μια κατάλληλη στιγμή.


Το βίτσιο του αυνανισμού, τόσο σε νέους όσο και σε νέες, έχει γίνει πιο κοινό και από το πλύσιμο των χεριών.

Τα τρελοκομεία είναι γεμάτα από άντρες και γυναίκες που κατέστρεψαν τον εγκέφαλό τους από το αηδιαστικό βίτσιο του αυνανισμού.
Η κατάληξη αυτών που αυνανίζονται είναι το τρελοκομείο.
Το βίτσιο της ομοφυλοφιλίας έχει σαπίσει τις ρίζες της εφήμερης και διεστραμμένης φυλής.

Μοιάζει απίστευτο το ότι σε χώρας που προσποιούνται τις πολιτισμένες και με κουλτούρα, υπάρχουν ελεύθερα κινηματογράφοι όπου προβάλλονται ταινίες με θέμα ομοφυλοφιλικό.


Μοιάζει απίστευτο το ότι είναι στην Αγγλία συγκεκριμένα, όπου γίνονται προσπάθειες για την νομιμοποίηση γάμων μεταξύ ομοφυλοφίλων. 

Στις μεγάλες μητροπόλεις του κόσμου υπάρχουν τελευταίως οίκοι ανοχής και λέσχες ομοφυλοφίλων. 

Η σκοτεινή αδελφότητα των εχθρών της γυναίκας σήμερα, έχει οργανώσεις διεστραμμένες που τρομάζουν με την έκφυλη υποστήριξη μεταξύ τους.


Πολλούς αναγνώστες μπορεί να τους παραξενέψει υπερβολικά αυτό το «εκφυλισμένη αδελφότητα» αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε όλους τους καιρούς της ιστορίας, υπήρξαν πάντα διάφορες αδελφότητες του εγκλήματος.


Η νοσηρή συντεχνία των εχθρών της γυναίκας, είναι εκτός κάθε αμφιβολίας μια αδελφότητα του εγκλήματος.


Οι εχθροί της γυναίκας κατέχουν πάντα η σχεδόν πάντα, τις θέσεις κλειδιά μέσα στο γραφειοκρατικό μηχανισμό.


Όταν ένας ομοφυλόφιλος πηγαίνει στη φυλακή, γρήγορα ελευθερώνεται εξαιτίας της επιρροής που διαθέτει στους ανθρώπους με θέσεις κλειδιά, στο συνδικάτο του εγκλήματος.


Αν ένας ομοφυλόφιλος δυστυχήσει, αμέσως παίρνει βοήθεια οικονομική από όλους τους σκοτεινούς τύπους της αδελφότητας του εγκλήματος. 


Τα σκοτεινά μέλη του ομοφυλοφιλισμού αναγνωρίζονται μεταξύ τους από τον τρόπο που ντύνονται. 

Εκπλήσσει το να μάθουμε ότι οι ομοφυλόφιλοι χρησιμοποιούν στολές, αλλά έτσι είναι. 
Η στολή των ομοφυλόφιλων αντιστοιχεί με την μόδα που επικρατεί. Οι ομοφυλόφιλοι λανσάρουν μόδα.

Όταν μια μόδα γίνει κοινή, τότε εκείνοι αρχίζουν άλλη.

Μ' αυτό τον τρόπο η στολή της αδελφότητα του εγκλήματος είναι πάντα ανανεωμένη.

Όλες οι μεγάλες πόλεις του κόσμου σήμερα έχουν εκατομμύρια από ομοφυλόφιλους.


Το βίτσιο της ομοφυλοφιλίας ξεκινά την πορεία της ντροπής κατά την διάρκεια της εφηβείας.

Πολλά σχολεία με έφηβους αγόρια και κορίτσια, είναι αληθινοί οίκοι ανοχής ομοφυλοφιλικού τύπου.

Εκατομμύρια δεσποινίδες στην εφηβεία περπατάνε αποφασιστικά για τον σκοτεινό δρόμο των εχθρών του ανθρώπου.

Εκατομμύρια εφήβων θηλυκού γένους είναι ομοφυλόφιλοι. Η συντεχνία του εγκλήματος ανάμεσα στην ομοφυλοφιλία των γυναικών είναι τόσο δυνατή, όσο η συντεχνία του εγκλήματος στο ανδρικό φύλο.

Είναι επείγον να εγκαταλείψουμε ριζικά και με οριστικό τρόπο την ψεύτικη ντροπή, και να μάθουμε στους έφηβους και των δύο φύλων με ειλικρίνεια, όλα τα σεξουαλικά μυστήρια.

Μόνο έτσι θα μπορέσουν να προχωρήσουν οι νέες γενιές από τον δρόμο της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ.

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΕ ΓΟΝΕΙΣ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ.


Όλα τα βήματα που κάνει για να αναπτυχθεί και να περπατήσει ένα παιδί, και οι βοήθειες που λαμβάνει από τους Γονείς του εδώ στον φυσικό κόσμο, είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος που αγαπάει την έρευνα και θέλει να μάθει να περπατάει στον δρόμο της ψυχής του.

Σ'αυτόν τον εσωτερικό δρόμο οφείλει να ξεκινήσει σαν ένα παιδί, για να μάθει να περπατάει και να λαμβάνει όλες τις βοήθειες που απαιτούνται από τους Θεϊκούς Γονείς, ώστε να μπορέσει να τα καταφέρει.

Η σχέση ενός μωρού, που βγήκε από την κοιλιά της Μητέρας του, συνεχίζει να παραμένει πάρα πολύ στενή, και η σχέση αυτή κυρίως συνδέεται με την αγκαλιά και τον θηλασμό.


Η μόνη ικανότητα που έχει ένα νεογέννητο μωρό για να το προσέξει η Μητέρα του, όταν πεινάει, όταν πονάει, ή έχει κάποια άλλη ανάγκη, είναι το κλάμα.

Παρόλο που είναι ανήμπορο για το οτιδήποτε, δεν ανησυχεί και δεν νοιάζεται για τις ανάγκες του, γιατί για όλα αυτά φροντίζουν οι γονείς του.

Μόλις ικανοποιηθούν οι ανάγκες του νυστάζει και θέλει να κοιμηθεί, και είναι η ίδια η Μητέρα του που το βάζει για ύπνο.

                                            

Στην κοιλιά της Μητέρας του ζούσε στο σκοτάδι και ο ύπνος είναι η βασικότερη ιδιότητα του σκοταδιού.

Στο σκοτάδι οι αισθήσεις του ήταν σε αδράνεια. Τώρα, στο φως της ημέρας αρχίζει σιγά - σιγά να μαθαίνει απολαμβάνοντας την λειτουργία τους, μα εύκολα το φως κουράζει τα μάτια του, και πολύ γρήγορα ξαναπέφτει για ύπνο.


Το περιβάλλον που ζει είναι περιτριγυρισμένο από παιχνίδια που του αγόρασαν οι ίδιοι οι γονείς του.
Παίζει μαζί τους αναπτύσσοντας την φαντασία του, και όταν βαρεθεί με ένα παιχνίδι, τότε το αλλάζει με ένα άλλο. 


Όταν αναπτυχθεί και σοβαρέψει, τότε αφήνει τα παιχνίδια του, γιατί απλά δεν το ενδιαφέρουν άλλο.

Ένα παιδί μέχρι να γίνει ενός έτους περίπου, προετοιμάζει το σώμα και τους μύες του στην αρχή μπουσουλώντας, για το μεγάλο γεγονός να σταθεί στα πόδια του.

Ένα παιδί που γίνεται ενός χρόνου περίπου, το φυσιολογικό είναι να στέκεται στα πόδια του και να αρχίζει να περπατάει, εάν δεν το κάνει ή είναι προβληματικό ή τεμπελιάζει.

Στην αρχή οι Γονείς κρατάνε το νεογέννητο στην αγκαλιά τους, όταν αρχίζει να μπουσουλάει του δίνουν θάρρος να 'ρθεί κοντά τους, όταν αρχίζει να μαθαίνει να περπατάει το βοηθάνε πιάνοντας τα δυο του χέρια, μετά το ένα, και μετά το αφήνουν ελεύθερο. 


Ελεύθερο πια να κινηθεί χωρίς βοήθεια, θα πέσει πολλές φορές και κάποιες θα χτυπήσει, αλλά οι Γονείς του είναι εκεί για να το σηκώσουν, να το παρηγορήσουν, και να το φροντίσουν.

Με αυτόν τον τρόπο το μικρό παιδί αναπτύσσει αυτό που ονομάζουμε Πίστη.

Για να περπατήσει ένα παιδί δεν προβληματίζεται, δεν το σκέφτεται, αλλά σιγά - σιγά με την πρακτική εξάσκηση, στην αρχή μπουσουλώντας, το κάνει· απλά σηκώνεται και περπατάει.

Το να γλιστρήσει και να πέσει ένα παιδί είναι κάτι το φυσιολογικό γιατί μαθαίνει, το μη φυσιολογικό θα ήταν όταν πέσει αντί να σηκωθεί και να συνεχίσει, να παραμείνει πεσμένο κάτω.

Ένα παιδί που έμαθε να περπατάει είναι τόση η χαρά του, που έχει την τάση να απομακρύνεται από τους Γονείς του χωρίς να αισθάνεται ότι μπορεί να χαθεί, ή τους κινδύνους που το απειλούν.

Όταν νιώσει μόνο του ψάχνει την Μητέρα του, όταν φοβηθεί τρέχει στην αγκαλιά της, και αυτή στοργικά του λέει: βλέπεις γιατί δεν πρέπει να απομακρύνεσαι από κοντά μου;
                      
                     
                                                                       
Οι Γονείς ποτέ δεν αφήνουν το μικρό παιδί από τα μάτια τους, και αυτό απολαμβάνει την πλήρη προστασία που του δίνουν. 

Η Μητέρα του είναι υπεύθυνη, και εάν και αυτή έτσι το πιστεύει, να μάθει στο παιδί της να προσεύχεται, και να επικοινωνεί με το Θεϊκό του μέρος που έχει μέσα στην καρδιά του. 

Επίσης η Μητέρα του είναι υπεύθυνη να πλένει και να καθαρίζει το παιδί της, από οποιαδήποτε βρωμιά όταν αυτό λερώνεται, μέχρι σιγά - σιγά να μάθει μόνο του να εξυπηρετεί τις ανάγκες του.

 Η Μητέρα του είναι επίσης υπεύθυνη, να ταΐζει και να ποτίζει με όλα τα θρεπτικά στοιχεία το σώμα αλλά και την ψυχή του μικρού παιδιού της.

Στα δυο του χρόνια περίπου αρχίζει να μιλάει και οι πρώτες λέξεις που μαθαίνει να λέει είναι Μαμά και Μπαμπά. 

Το να μάθει να μιλάει, είναι σημάδι ότι αρχίζει σιγά - σιγά να βιώνει το νόημα των λέξεων, και τότε μέσα από τον λόγο και το βίωμα της ομιλίας, αρχίζει να δίνει στους άλλους μιλώντας.

Ένα μέρος του βιώματος αυτού είναι να κάνει πολύ βαθιές ερωτήσεις που εδώ στο φυσικό κόσμο δεν έχουν απάντηση με αποτέλεσμα πολλές φορές να φέρνει σε δύσκολη θέση του Γονείς του, αφήνοντάς τους άναυδους, αμήχανους.

Στην πραγματικότητα τι συμβαίνει μέσα σε ένα παιδί, που αρχίζει να κάνει ερωτήσεις οι οποίες δεν έχουν απάντηση;
Συμβαίνει ότι το παιδί αυτό διαλογίζεται.
Αυτό οι φυσικοί Γονείς του δεν το γνωρίζουν, γι'αυτό και μένουν αμήχανοι.

Αυτός είναι ο πραγματικός διαλογισμός, η αρχή του αληθινού διαλογισμού, όπου ο συνειδητός, τρυφερός, και κενός νους του παιδιού, έχει την ικανότητα και χάρη να αφήνει άναυδο, αμήχανο, άφωνο, τον νου των μεγάλων.

                      

Είναι λάθος οι Γονείς για να αποφύγουν την ερώτηση ή για να μην φανούν ότι δεν ξέρουν, να γεμίζουν των νου τον μικρών παιδιών με πληροφορίες που ούτε καν οι ίδιοι δεν γνωρίζουν, καταστρέφοντας με αυτόν τον τρόπο τον τρυφερό και αγνό τους νου.

Το καλύτερο είναι τόσο οι γονείς όσο και οι εκπαιδευτικοί, να δίνουν στα παιδιά τα εργαλεία, (που οφείλουν να τα μάθουν και να τα αποκτήσουν πρώτα οι ίδιοι), ώστε μόνα τους να ανακαλύπτουν τις αλήθειες στα βαθιά αναπάντητα ερωτήματα που τους γεννιούνται.

Εάν η Μητέρα είναι η εκδήλωση της δημιουργικής φαντασίας, της αγάπης, της τρυφερότητας, και της συγχώρεσης, ο Πατέρας είναι η εκδήλωση της λογικής, της δύναμης, της αυστηρότητας, συνοδευόμενη με τάξη και δικαιοσύνη.
 
                

Καθώς μεγαλώνει το παιδί αρχίζει να κάνει αταξίες, ο Πατέρας με το παράδειγμά του και με την δύναμη της λογικής, το συμβουλεύει.

Όταν η ίδια αταξία γίνεται ξανά, ο Πατέρας το συμβουλεύει με αυστηρότητα.
Εάν συνεχίσει η αταξία να γίνεται ξανά και ξανά, τότε ο Πατέρας το τιμωρεί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν το αγαπάει, και με αυτόν τον τρόπο το παιδί μαθαίνει αυτό που ονομάζεται τάξη συνοδευόμενη όμως από δικαιοσύνη. 
Τιμωρία δεν σημαίνει δέρνω.

Το τιμωρημένο παιδάκι τρέχει στην αγκαλιά της Μητέρας του, και αυτή με την χάρη της αγάπης, της τρυφερότητας, και της συγχώρεσης, συμπληρώνει τον Πατέρα, δίνοντας στο παιδί της έτσι να καταλάβει το λάθος του.

Κάθε τι καλό ή κάθε επιτυχία του παιδιού, ανάλογα με την πράξη, επιβραβεύεται και ανταμείβεται, με ένα καλό λόγο, με μια αγκαλιά, με ένα φιλί, ή με ένα δώρο.

Ένα τέτοιο παιδί γεμίζει με πίστη, σιγουριά, και αποφασιστικότητα μέσα του, και όταν βγει στην ζωή για να την κατακτήσει, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά μέσα του, το κάνει χωρίς φόβο, και έτσι μόνο επιτυχίες μπορεί να έχει.

                


Είναι ουσιαστικό, και βοηθάει πολύ να δούμε τους εαυτούς μας σε σχέσει με τον εσωτερικό δρόμο, ότι είμαστε σαν τα μικρά παιδιά που μαθαίνουν να βαδίζουν, και ότι οφείλουμε να κάνουμε όλα τα παραπάνω βήματα, για να προχωρήσουμε. 
  
Να νιώσουμε την παιδική ηλικία μας, και την σχέση μας με τους Θεϊκούς μας Γονείς, γιατί όταν μαθαίνουμε από αυτή τη σχέση στην πραγματικότητα έχουμε μάθει να σχετιζόμαστε με τα παιδιά μας, και τότε μπορούμε να τα βοηθήσουμε ουσιαστικά. 

Πάνω σε αυτό το θέμα μπορούμε να πούμε πάρα πολλά, μα νομίζω πως αυτά είναι αρκετά για να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε την σχέση γονιών - παιδιού και παιδιού - γονιών τόσο στην εξωτερική ζωή μας, όσο και εσωτερικά μέσα στην ψυχή μας.