Βλέποντας πως πολλοί αδελφοί προσπαθώντας πρώτα να κατανοήσουν οι ΙΔΙΟΙ τα διάφορα εγώ και μετά να πεθάνουν ψυχολογικά, αλλά να μην τα καταφέρνουν, νιώθω την ανάγκη να πω δυο λόγια για τον τρόπο που εμένα με βοηθάει και μου δίνει πολύ καλά αποτελέσματα.
Θα ξεκινήσω λέγοντας πως άλλη είναι η κατανόηση του νου και άλλη της καρδιάς.
Άλλη είναι η κατανόηση του εγώ και άλλη της συνείδησης.
Είναι αλήθεια πως όταν κάποιος αναλύει ο ΙΔΙΟΣ τις δράσεις και αντιδράσεις του εαυτού του χρησιμοποιώντας ως εργαλεία τον νου και τον χρόνο, μπορεί να φτάσει σε μια ορισμένη κατανόηση, αλλά αυτό δεν συγκρίνεται με την κατανόηση της στιγμής που η συνείδηση μας χαρίζει.
Είναι πολύ σημαντικό για έναν που θέλει να γνωρίσει και να κατανοήσει τον εαυτό του, να ξεκινάει πάντα από το επίπεδο που τώρα έχει και όχι από το επίπεδο που φαντάζεται ότι έχει.
Να ξεκινάς να κατανοείς τον εαυτό σου από το επίπεδο που είσαι σημαίνει, από αυτό που βλέπεις και κατανοείς τώρα, άμεσα, ακριβώς την στιγμή που η ζωή ρέει από μέσα σου και από μπροστά σου στην πορεία της κάθε μέρας.
Η κατανόηση που έρχεται μέσα από την ανάλυση και τις σκέψεις που εμείς κάνουμε πάνω σε οποιοδήποτε εγώ, είναι η κατανόηση που βγάζει το ίδιο το εγώ μέσω του νου. Δεν είναι η κατανόηση της συνείδησης.
Η πραγματική, η αυθεντική, η γνήσια κατανόηση δεν είναι μια ξερή, κρύα, και υπολογιστική λειτουργία του εγώ και του νου, αλλά μια λειτουργία της συνείδησης.
Η Θεϊκή μας Μητέρα είναι Αυτή που έχει στην κατοχή της την κατανόηση πάνω σε οποιοδήποτε ελάττωμα, και μας την δίνει αφού εμείς πρώτα έχουμε ξεκινήσει να Της ζητάμε τον θάνατο του ''Εγώ" που θέλουμε να φύγει από μέσα μας.
Λίγο πριν πεθάνει το κάθε εγώ, λίγο πριν να το διαλύσει η Θεϊκή μας Μητέρα, αστράφτει μέσα μας η γνήσια, η αυθεντική, η συνειδητή κατανόηση.
Η κατανόηση της συνείδησης είναι στιγμιαία, ακαριαία, και ποτέ δεν μπορεί να είναι ένα προϊόν της σκέψης, της νοητικής ανάλυσης και του χρόνου.
Η Λατρεμένη Θεϊκή μας Μητέρα είναι που έχει στην κατοχή της την κατανόηση και μας την δίνει, μόνο αφού έχουμε υποφέρει συνειδητά και με μεγάλη υπομονή όλες τις αρνητικές συνέπειες του ελαττώματος που Της ζητάμε να εξαλείψει από μέσα μας.
Καθώς προσευχόμαστε με θέρμη ζητώντας ξανά και ξανά να διαλύσει το εγώ - ελάττωμα που επιμένει, έρχεται τελικά η στιγμή που λίγο πριν από τον θάνατό του πλημμυρίζει μέσα μας η κατανόηση που Αυτή μας δίνει.
Τότε είναι που κάποιος κατανοεί και συνειδητοποιεί, πως αυτό το εγώ που τόσο πολύ ήθελε να φύγει από πάνω του ήταν αυτός ο ίδιος, ο δημιουργός, πως δεν ήταν το εγώ του που θύμωνε, ζήλευε, φοβόταν κλπ, αλλά αυτός ο ίδιος που το έκανε αυτό και που με τις πράξεις του το έτρεφε.
Με αυτόν τον τρόπο δουλειάς, δεν χρειάζεται να σπάμε το κεφάλι μας ώστε να κατανοήσουμε πρώτα εμείς το εγώ που θέλουμε να εξαλείψουμε, παρά μόνο να ζητάμε συνεχώς με υπομονή και άπειρη πίστη πρώτα την διάλυσή του, και όλα τα υπόλοιπα θα δούμε πως τα αναλαμβάνει η Θεϊκή μας Μητέρα.
Η αληθινή κατανόηση πάντα συνοδεύεται από βαθιά μετάνοια, και τότε ο λόγος ύπαρξης του εγώ που θέλουμε να εξαλείψουμε, παύει να υπάρχει.
Μέσα από αυτή την αυθεντική κατανόηση της καρδιάς, σιγά - σιγά, όχι μόνο αρχίζει να ελευθερώνεται και να αφυπνίζεται κάποιος, αλλά νιώθει μια πρωτόγνωρη ευτυχία και χαρά να ρέουν στην καρδιά του.
