Πέρασαν χιλιάδες χρόνια από την δημιουργία του ανθρώπου επάνω στην Γη και ακόμα ο άνθρωπος δεν έμαθε να χαίρεται για την ευτυχία, την επιτυχία, και το καλό των ομοίων του.
Αυτό που συνέβη τότε με τον Κάιν και τον Άβελ, αυτό συμβαίνει ακόμα και τώρα στις μέρες μας· άνθρωποι να καίγονται από την ζήλια βλέποντας το ξένο καλό, την ευτυχία, την επιτυχία, και τα πνευματικά ή υλικά αγαθά που αποκτάει κάποιος.
Ανάμεσα σε φίλους, οικογένειες, οργανώσεις, ομάδες αθλητικές, πολιτικές, εμπορικές, πνευματικές κλπ, ποτέ δεν λείπουν οι ζήλιες, οι κακίες, οι προδοσίες, και τα πισώπλατα μαχαιρώματα.
Ο Κάιν ζήλευε τον Άβελ επειδή οι προσφορές του γίνονταν δεκτές από τον Θεό, και γιατί ήταν ο αγαπητός του.
Ο βοσκός Άβελ θυσίαζε τα καλύτερα ζώα, τα πιο θρεμμένα και αγαπητά, τα πρόσφερε θυσία στον Θεό, (τα ζωικά ελαττώματα, ή εγώ που τρέφει ο άνθρωπος στην ψυχή του), και που είναι καθήκον του να τα προσφέρει θυσία στον Θεό.
Ενώ αντίθετα ο γεωργός Κάιν θυσίαζε τους πιο ασθενικούς καρπούς που παρήγαγε η Γη και αυτούς που δεν είχαν καμία αξία, (ασθενικά ελαττώματα ή εγώ χωρίς αξία, που παράγονται μέσα στο σώμα και την ψυχή του ανθρώπου). Ενώ καλλιεργεί και θρέφει τα δυνατά εγώ θερίζοντας για τον εαυτό του τους καρπούς τους και δεν θέλει να τους προσφέρει θυσία στον Θεό.
Και ο Κάιν θέρισε τους καρπούς της ζήλιας, του μίσους, του θυμού, της κακίας, της προδοσίας, και του γεμάτου με δόλο φόνο του αδελφού του, παρόλο που ο Θεός τον προειδοποίησε πατρικά λέγοντας: Γιατί έχεις ανάψει από θυμό, και γιατί κατσούφιασε η όψη σου; Αν στραφείς να κάνεις το καλό δεν θα υπάρξει εξύψωση; Αλλά αν δεν στραφείς να κάνεις το καλό, η αμαρτία κάθεται συσπειρωμένη στην είσοδο, και εσένα λαχταράει. Και εσύ θα της επιβληθείς άραγε;
Αυτή είναι η άκρως αρνητική και καταστροφική πλευρά της ζήλιας και των ακόλουθων εγώ.
Εδώ όμως πρέπει να πούμε πως υπάρχει και η θετική πλευρά της ζήλιας, και αυτό ίσως ξαφνιάσει πολλούς το πώς δηλαδή η ζήλια μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα, μα είναι αναμφισβήτητο γεγονός.
Στα προσωπικά βιωμένα γεγονότα είναι που ανακαλύπτουμε και αποκαλύπτουμε την αλήθεια ή το ψέμα.
Είχα κάποια χρόνια που ενώ διαχωριζόμουν συνειδητά στο αστρικό, αποτύγχανα να μεταφερθώ σε έναν Δάσκαλο ή στο προσωπικό μου Είναι, μέχρι που μίλησα σε ένα φίλο για τον αστρικό διαχωρισμό και πώς αυτό γίνεται, και αυτός μέσα σε ένα μήνα όχι μόνο κατάφερε να μεταφερθεί, μα κατάφερε και ήρθε σε επαφή με το προσωπικό του Είναι.
Όπως καταλαβαίνετε, όταν τον άκουσα να μου μιλάει για αυτό, ζήλεψα την επιτυχία του και θύμωσα με τον εαυτό μου και για τα χαμένα χρόνια.
Μετά όμως το πρώτο σοκ πολώθηκα με την θετική πλευρά της ζήλιας και είπα στον εαυτό μου, θα το κάνω και εγώ, και το έκανα μάλιστα πάρα πολύ γρήγορα.
Ξέρετε γιατί; Γιατί με τον πληγωμένο εγωισμό και περηφάνια μου, (γιατί συνείδηση δεν είχα), μάζεψα, συγκέντρωσα, και διοχέτευσα όλη την αρνητική, καταστροφική, δυναμική, και εκρηκτική ενέργεια της ζήλιας, του θυμού κλπ, όχι στο να υποβιβάσω, να διαλύσω ή να καταστρέψω, την επιτυχία και ευτυχία του άλλου, μα να πετύχω και εγώ αυτό που πέτυχε αυτός.
Και θριάμβευσα!
Με μόνο όπλο την θέληση και την θετική πλευρά των ελαττωμάτων. Και εκπληρώθηκε μέσα μου η προφητική συμβουλή του Θεού προς τον Κάιν: Αν στραφείς να κάνεις το καλό δεν θα υπάρξει εξύψωση;
Όλοι οι Δάσκαλοι μα και το αληθινό μας Είναι σέβονται απεριόριστα, στο μέγιστο βαθμό την προσπάθειά μας όταν αγωνιζόμαστε να πετύχουμε τον αστρικό διαχωρισμό, ή όταν μαχόμαστε ενάντια στην διάλυση των ελαττωμάτων μας.
Αυτούς δεν τους ενδιαφέρει καθόλου αν στην αρχή που ξεκινάμε είμαστε συνειδητοί όταν δίνουμε την μάχη μας, γιατί αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά την τρομακτική και ασυνείδητη κατάσταση στην οποία ζούμε. Γι’ αυτό στην αρχή δεν απαιτούν τίποτα από συνείδηση. Αυτό που απαιτούν είναι πράξεις, έργα και όχι λόγια.
Όταν δούνε κάποιον αποφασισμένο να ξεκινάει τον αγώνα της επανάστασης της συνείδησης με ό,τι όπλα διαθέτει, ακόμα και αν είναι τα ίδια του τα εγώ, τότε αυτή η κίνηση έχει σαν αποτέλεσμα την συμπαράσταση και την άμεση βοήθεια από την μεριά τους.
Πριν λίγο καιρό καθώς απολαμβάναμε το καφεδάκι μας με ένα ζευγάρι φίλων η γυναίκα ρώτησε τον άντρα της. Ο εσωτερικός Πατέρας σου με τον δικό μου ή των άλλων έχει κάποια διαφορά στο πως σε ωθεί, να ασχολείσαι με τα εσωτερικά θέματα;
Απάντηση: Όχι καμία.
Η διαφορά γυναίκα βρίσκεται εδώ στο φυσικό σώμα, στον γιο ή την κόρη του κάθε Πατέρα.
Και συνεχίζοντας: Η διαφορά η δική μου με των άλλων είναι ότι εγώ το κάνω αυτό, από το πρωί που ξυπνάω, ακόμα και όταν κοιμάμαι, σκέφτομαι αυτά τα πράγματα, επιθυμώ αυτά τα πράγματα, δουλεύω με αυτά τα πράγματα.
Αυτή είναι η διαφορά μου εμένα από τους άλλους.
Σε κανέναν τίποτα δεν δίνεται δωρεάν από ψηλά.
Την εντολή, την εξουσία, και το δικαίωμα να βοηθάει τους άλλους που κάποιοι πολωμένοι αρνητικά τόσο πολύ φθονούν με κακία, με δόλο, και με πισώπλατα μαχαιρώματα, δεν τα χαρίζουν έτσι απλά σε κάποιον μα τα κερδίζει με την αξία του, και αυτό γιατί ανταποκρίνεται στην φωνή και το κάλεσμα του εσωτερικού του Πατέρα, εργαζόμενος με τον εαυτό του.
Οι νόμοι και τα καταστατικά αυτού του κόσμου δημιουργήθηκαν για έναν και μόνο λόγο· για να βάζουν σε τάξη τους ασυνείδητους ανθρώπους, για να μην κάνουν ό,τι τους κατέβει. Ένας όμως που καλυτερεύει με τον εαυτό του, σιγά - σιγά φεύγει από αυτόν τον κύκλο παύοντας να υπακούει τυφλά ή φανατικά τους νόμους και τα καταστατικά, και αρχίζει να υπακούει σε αυτό που του λέει η συνείδηση και οι ανώτεροί του.
Ο Κάιν και ο Άβελ είναι δύο πρόσωπα που ζούνε μέσα στην ψυχή μας και συμβολίζουν με τις πράξεις τους το καλό και το κακό. Αν το δούμε από αυτή την σκοπιά τότε θα δούμε επίσης πως έχουν πολλά να μας διδάξουν.
Πολλές προδοσίες ανθρώπων που σε τίποτα δεν τους έφταιξαν οι συνάνθρωποί τους, όπως επίσης πολλές κακίες, θυμοί, μίση, επιθέσεις για καταστροφή του αντικείμενου ή του υποκείμενου, θα είχαν αποφευχθεί αν ξεριζωνόταν από μέσα μας το αγκάθι που καίει και πληγώνει την σάρκα, και ονομάζεται ζήλια.
Το να ζηλέψει κάποιος το έργο του άλλου, και να γίνει η ζήλια το κίνητρο για να καταστρέψει αυτό το έργο, αυτό ανήκει στην αρνητική πλευρά της.
Το να ζηλέψει κάποιος αρχικά το έργο του άλλου, και να γίνει η ζήλια το κίνητρο για να πετύχει το ίδιο έργο, ανήκει στην θετική πλευρά της.
Αργότερα όταν μέσω του ψυχολογικού θανάτου θα έχει διαλυθεί τόσο η αρνητική πλευρά της ζήλιας, όσο και η θετική, την θέση τους θα πάρει η συνείδηση.
