Απάντηση: "Πάντοτε δια μέσου των θρησκευτικών πίστεων ή αιρέσεων, θεωρούσαν τον Ιούδα σαν ένα στοιχείο διεστραμμένο, βλαβερό, κακό· ενώ στην πραγματικότητα για τις Συμπαντικές Ιεραρχίες (και εγώ είμαι μάρτυρας σ' αυτό), αυτό που αντιστοιχούσε στους Αποστόλους ήταν ένα Συμπαντικό Δράμα για να μας δώσουν τη Διδασκαλία ζωντανή, τη διδασκαλία που πρέπει να πραγματοποιήσει ο καθένας από εμάς.
Στην πραγματικότητα από όλους τους Αποστόλους του Δασκάλου Ιησού, ο πιο προχωρημένος, ή να μην πούμε προχωρημένος, αλλά ο ανώτερης κατηγορίας, ήταν ο Ιούδας, ο οποίος έπρεπε να αντιπροσωπεύσει τον πιο τρομερό ρόλο.
Θυμάμαι όταν ο Δάσκαλος Ιησούς τον υποχρέωσε, όρισε τον Ιούδα για να παίξει αυτόν το ρόλο και ο Ιούδας δεν αισθανόταν ικανός να το κάνει. Τότε γονάτισε μπροστά στον Δάσκαλο Ιησού και κλαίγοντας του είπε να μην του επιτρέψει να παίξει αυτό το ρόλο, γιατί δεν αισθανόταν ικανός. Αλλά ο Ιησούς του απάντησε: Εσύ θα πρέπει να το κάνεις, εσύ μονάχα είσαι προετοιμασμένος γι' αυτό.
Ο Ιούδας βρίσκεται τώρα στους Κόσμους της Κόλασης εκπληρώνοντας μια αποστολή. Έτσι όπως ο Ιησούς απαρνήθηκε το Απόλυτο από αγάπη για μας, έτσι και επίσης ο Ιούδας απαρνήθηκε την Απόλυτη Ευτυχία και βρίσκεται στην Άβυσσο, δουλεύοντας στο έργο του Πατέρα· εκπληρώνοντας εκεί την Αποστολή του, μέχρι να απελευθερωθεί ο τελευταίος σπινθήρας αυτής της Δημιουργίας. Από εκεί ο Ιούδας θα βγει προς το Απόλυτο, το ίδιο όπως ο Ιησούς, γιατί αυτοί είναι δύο όντα εξέχοντα σε Σοφία.
Εμένα με κατέπληξε πολύ όταν κατέβηκα εδώ και πολλά χρόνια στην Άβυσσο με τον Δάσκαλο Σαμαέλ. Κατεβήκαμε και φτάσαμε μέχρι εκεί που βρισκόταν ο Ιούδας. Βρήκαμε ότι ήταν από ένα φως αστραφτερό, που φώτιζε ολόγυρα. Οι μαθητές του λάμβαναν από Αυτόν πολλές Διδασκαλίες. Αλλά Διδασκαλίες, αληθινά εσωτεριστικές.
Αυτός αγωνίζεται για να βγάλει ψυχές από την Άβυσσο, ώστε εδώ (στο φυσικό κόσμο) να επαναστατήσουν. Αυτή είναι μια εργασία από τις πιο σοβαρές και δύσκολες που έχω δει. Στην πραγματικότητα εγώ δεν είμαι ικανός να πραγματοποιήσω κάτι τέτοιο. Ωστόσο ο Ιούδας το εκπληρώνει.
Αυτός είναι ένα Είναι, ωστόσο, κάθε λέξη που προφέρουν εδώ, οι θρήσκοι και οι πιστοί, ενάντια σε Αυτόν τη νιώθει, όλο αυτό το νιώθει εκεί: Τις φράσεις που πληγώνουν, όπως όταν ένα άτομο προδίδει ένα άλλο και το ονομάζει "Ιούδα". Αυτός το νιώθει, το νιώθει σε ζωντανή σάρκα. Φανταστείτε όλη η ανθρωπότητα να μιλάει γι' Αυτόν, γιατί αγνοείται πραγματικά η υψηλή του Ιεραρχία!
Τώρα λοιπόν, υπάρχει ένα βιβλίο που ήρθε από το εξωτερικό, δεν ξέρω από ποια χώρα, το έστειλαν σε ένα φίλο μου. Σε αυτό το βιβλίο αφηγείται ένας δημοσιογράφος όλα τα σχετικά με τον Ιούδα, υπαγορευμένο από τον ίδιο τον Ιούδα. Αυτός εμφανίστηκε στο δημοσιογράφο, χωρίς να του πει ότι Αυτός ήταν ο Ιούδας, δεν θέλησε να του πει το όνομά του. Η αφήγηση περιέχει μια μεγάλη Διδασκαλία. Αυτό το βιβλίο θα το βγάλουμε στο φως, θα το εκδώσουμε. Τότε οι Γνωστικοί Μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να εκτιμήσουν αληθινά την κατηγορία του Δασκάλου Ιούδα".
Από το βιβλίο που αναφέρει ο Α.Δ. Ραβολού, μπορούμε να διαβάσουμε ένα μικρό απόσπασμα από την συνομιλεία του Ιησού με τον Ιούδα.
Ιησούς: "Ιούδα, να που σε λέω φίλο μου, όμως ο κόσμος δύσκολα θα καταλάβει ότι είσαι στο πνεύμα και
στ' αλήθεια. Όμως η ώρα έφτασε να σου πλύνω τα πόδια, γιατί αυτό που είναι αναγκαίο να κάνεις πολύ σύντομα, με δυο τρόπους γίνεται: ή ξέροντάς τα όλα και γιατί, ή αγνοώντας τα. Και ο άνθρωπος πάντα θα προτιμά να αγνοεί την αλήθεια και θα δει ένα μόνο πρόσωπο του Θεού, και στον αποπροσανατολισμό του θα πιστεύει ότι τα έχει γνωρίσει όλα. Όμως εσύ και εγώ θα κάνουμε το καθήκον μας τώρα όπως πρέπει να αποδοθεί η δικαιοσύνη του Πατέρα. Καλότυχος αυτός που μπορεί να κατανοήσει αυτό που τώρα φωλιάζει στην καρδιά σου, Ιούδα".
Ιούδας: Από τα χείλια μου ξεπετάχτηκε το φως που εκεί υπήρχε, και απάντησα.
"Καλότυχος εσύ, Ραβί μου, γιε του Θεού. Γιατί εσύ είσαι το "ναι" εκεί όπου εγώ θα είμαι το "όχι" για τον άνθρωπο. Να που σε βλέπω σαν το φως που σκορπά τα σκοτάδια και θα είμαι το αντιφέγγισμά σου στα ίδια τα σκοτάδια, για να μάθουν οι άνθρωποι ποιο δρόμο να ακολουθήσουν, ποιο δρόμο ν' αποφύγουν, στην ψυχή στο φως της αγάπης σου, απ' όπου αναβλύζει ή φλόγα του ζήλου μου.
Ο Ραβί μου με ξανακοίταξε και μου είπε:
"Σύμφωνα με τον ζήλο σου μπορεί πολλοί να καταλάβουν ότι εγώ είμαι ο Δρόμος η Αλήθεια και η Ζωή.
Ξανά η Χάρη του μου φώτισε την κατανόησή μου και πρόσθεσα:
Όμως εγώ είμαι η έρημος, η φαντασία και ο θάνατος, και πολλοί θα έρθουν σε μένα.
Αν θέλετε, μπορείτε να διαβάσετε όλο το βιβλίο εδώ.
