ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ. ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.

Σήμερα, που ο ρόλος του Πατέρα και ιδιαίτερα της Μητέρας απαξιώνεται από τους απατεώνες της διανόησης χωρίς πνευματικότητα, που παρουσιάζουν το μαύρο- άσπρο και το βαφτίζουν πρόοδο, αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε κάποια μικρά αποσπάσματα από το βιβλίο του εσωτεριστή φιλόσοφου Σαμαέλ Αούν Βεόρ, «Βασική Εκπαίδευση».

Η ΣΟΦΙΑ και η ΑΓΑΠΗ είναι οι δύο κολώνες όπου στηρίζουν κάθε αληθινό πολιτισμό.

Στον ένα δίσκο της ζυγαριάς της δικαιοσύνης θα πρέπει να βάλουμε τη ΣΟΦΙΑ, και στον άλλο δίσκο πρέπει να βάλουμε την ΑΓΑΠΗ.

Η ΣΟΦΙΑ και η ΑΓΑΠΗ πρέπει να ισορροπούν αμοιβαία. Η Σοφία χωρίς αγάπη είναι ένα καταστροφικό στοιχείο. Η Αγάπη χωρίς Σοφία μπορεί να μας οδηγήσει στο λάθος. «Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ».

ΕΚΕΙΝΟ που δεν έχει όνομα, ΑΥΤΟ που είναι Θεϊκό, ΑΥΤΟ που είναι το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ έχει τρεις μορφές: ΣΟΦΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΛΟΓΟ.

Το θεϊκό σαν Πατέρας είναι η ΚΟΣΜΙΚΗ ΣΟΦΙΑ, σαν ΜΗΤΕΡΑ είναι η ΑΠΕΙΡΗ ΑΓΑΠΗ, ΣΑΝ ΓΙΟΣ είναι ο ΛΟΓΟΣ. Στον πατέρα της οικογένειας υπάρχει το σύμβολο της σοφίας. Στη μητέρα του σπιτικού υπάρχει η ΑΓΑΠΗ. Τα παιδιά συμβολίζουν τον λόγο.

Ο γέροντας πατέρας αξίζει όλη τη συμπαράσταση των παιδιών. Ο γέρος πια πατέρας δεν μπορεί να εργαστεί και είναι δίκαιο να τον συντηρούν και σέβονται τα παιδιά.

Η λατρεμένη μάνα γριά πια, δεν μπορεί να εργαστεί και γι' αυτό είναι αναγκαίο οι γιοί και κόρες να τη φροντίζουν και να την αγαπούν, και να κάνουν αυτή την αγάπη θρησκεία.

Αυτός που δεν ξέρει να αγαπά τον πατέρα του, αυτός που δεν ξέρει να ΛΑΤΡΕΥΕΙ τη ΜΗΤΕΡΑ του, προχωρά στο δρόμο του αριστερού χεριού, από τον δρόμο του λάθους. Τα παιδιά δεν έχουν δικαίωμα να κρίνουν τους γονείς. Κανείς δεν είναι τέλειος σ' αυτόν τον κόσμο και αυτοί που δεν έχουν ορισμένα ελαττώματα προς μια κατεύθυνση, τα έχουν προς άλλη.  Όλοι έχουμε κοπεί από το ίδιο ψαλίδι. 

Μερικοί υποεκτιμούν την ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΓΑΠΗ, άλλοι γελούν για την ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΓΑΠΗ. Όσοι συμπεριφέρονται έτσι στη ζωή ούτε καν έχουν μπει στο δρόμο που οδηγεί σ' ΑΥΤΟ που δεν έχει όνομα. Ο αχάριστος γιός που περιφρονεί τον πατέρα του και ξεχνά τη μάνα του είναι πραγματικά ο αληθινός διεστραμμένος που περιφρονεί οτιδήποτε είναι θεϊκό.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ δεν είναι ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ, να ξεχνάμε τον πατέρα να υποτιμάμε τη μητέρα τη λατρεμένη. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ είναι ΣΟΦΙΑ, ΑΓΑΠΗ και ΤΕΛΕΙΑ ΔΥΝΑΜΗ.

Στον πατέρα υπάρχει το σύμβολο της σοφίας και στη μητέρα βρίσκεται η ζωντανή πηγή της ΑΓΑΠΗΣ που χωρίς αυτήν την αγνότατη ουσία είναι πραγματικά αδύνατον να κατορθώσεις τις πιο υψηλές ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.